her erkek baba olmak ister mi

Bizim ustanın ufak bir kızı var 3-4 yaşlarında adı zeynep. Allah bağışlasın çok tatlı bir kızdır kendisi, hem 'babadım' kelimesinin de mucididir :)
Kendisi babasına çok düşkündür ola ki ustaya bir temas durumunda 'o benim' diye bir haykırış duymanız pek mümkün :)
Bugün ustayla muhabbet arasında şakayla karışık, belki de çok ciddiydim bilmiyorum; bunun kritiğini cemiyeti allamenin hükmüne bırakıyorum.
Çocukla çocuk olmak da neymiş dedim hurafelerle dolu şu dünyamızı bir nebze olsun gerçekleştirelim...
Bırakalım herkesler olmaz desin biz gerçekleştirelim...
Ve aldım zeynebi türlü türlü konularda fikrine başvurdum arada şakavari azarlamalar ve en nihayetinde kahkahalarla beraber güzel bir kritik gerçekleştirdiğimizi düşünüyorum, kendisi de pek memnun kalmış olacak ki beni soruyormuş ustaya :)
Fikirlerini çoğu zaman beğendiğim bir abim olası bir karar durumunda çocuklarla şakavari danışmayı önerirdi. kendisine bazı konularda hiç aklına gelmeyecek ihtimalleri düşündürttüğünü söylerdi ruhu şad olsun...

İster mi bilmiyorum ama çoğu erkek olmamalı onu biliyorum.

isteriz niye istemeyek ki

Hayır

bu konu biraz hassas bir konu bence.

bunu sadece bir dürtüye indirmek yanlış olur. evrimsel süreç bakımından baktığımız zaman evet insanlar soyunun devamı için dünyaya yeni bireyler getirmek ister ama baba olmak bu kadar basit bir konu değildir.

evlat edinerek de baba olabilirsiniz arkadaşlar. burada olay dürtü değildir. bunu dürtüsel olarak yapanlar yok mudur? tabii ki vardır.

baba olmak sadece sperm donörlüğünden ibaret olmadığı için ve (yazar: inthebleakmidwinter)'ın da dediği gibi eski baba figürünün değişmeye başlamasıyla da birlikte olay sadece "eve ekmek getirip gerisine karışmamak"tan çıkıp "babalık yaptığın, doğrusunda yanlışında yanında olduğun, topluma faydalı bir birey yetiştirmeye çalıştığın duygusal bir süreç"e döndüğü için her erkek baba olmak istemez.

her çocuk yapan da baba değildir. öyle her isteyen de baba olamaz.

baba olmak, sanki bana kil sanatıyla uğraşmak gibi geliyor. baba olduğunda ortaya çıkardığın şey, tamamen senin ellerinde ve şekillenmeyi bekliyor. zaman zaman onu kırarsan, dikkatli ve özenli davrnamazsan, en önemlisi ne yapacağını da bilmezsen bu sanatta başarılı olamazsınız.

Sevgili armut dediklerinde kısmen haklı. Kısmen doğru görmememin sebebi, jenerasyon değiştikçe erkeklerin ataerkil zihniyetten hızla uzaklaşarak baba olmaya daha bir istekli ve ilgili olmasıdır. Erkekler de artık tıpkı kadınlar gibi hızla bilinçlenmekte, aile içinde sorumluluk üstlenmekte ve o klasik baba figürünü yıkmak için çabalamakta. Bu sebeplerle önümüzdeki yıllarda bu durumun çok daha iyiye gideceğine olan inancım tam.

Baba olmak istemeyen erkek sayısının anne olmak istemeyen kadın sayısından daha fazla olduğunu düşünüyorum. Sadece çevremde değil gördüğüm çoğu aileyi düşündüğümde babalar çocuklarıyla annelere göre çok daha az ilgililer. Hatta azımsanmayacak sayıda baba çocuğundan bihaber. Bu konuda fikri olanların fikrini merak ediyorum.

Edit: toplumumuzda kadınlara anne olma baskısı olduğu gibi erkeklere de aile kurma baskısı olduğunu düşünüyorum. Maddi ve manevi olarak baskı altında olmaları nedeniyle de evlilikten dolayısıyla baba olmaktan kaçmaları bence gayet normal.
(bkz: #7043)