konuşanlara çıksanız şunu kesin anlatırdım dediğiniz anı

Ben 12.siniftayken kelebek sisteminde yanımda bir kız otuyordu onuncu sınıftı galiba tarih sinaviydi ben böyle çaktırmadan kopya vermeye çalışıyorum iki üç tane kopya verdim bir soruda yanlış yaptıgini söyleyip doğru şıkkı gösterdim sonra sınavın bitmesine iki dakka kala herkes sınavı bitirmiş zilin çalmasını beklerken kızın yanına soru tartışmaya gelen arkadaşı benim degistirdigim sorunun cevabını söyledi ve maalesef kızın ilk yaptığı doğru çıktı kız da hiçbir şey demeden kötü kötü baktı ben de hafif siritiyorum ama baya utanmıştım ama soruyu yanlış okumuştum şimdi

dönem ikiyim ve yurtta inanılmaz geniş bir grubumuz var. biz yurttaki iki etüdün birini tabiri caizse kapatmışız ders çalışmak isteyen diğer etüde gidiyor bizimkinde gırgır şamata dönüyor sürekli ve bizimkinin hemen yanındaki odada kalan bir tane belalı kız var. bizim sesimizden rahatsız olunca duvarı yumruklardı biz de susardık çünkü kız bayağı korkutucuydu. hiç unutmuyorum bir kere sahurda az çeşit çıktı diye müdireyi sahur vakti arayıp bas bas bağırmıştı kadıncağıza. ve bir gün ben yurdun bomboş olduğu o saatlerde katta sadece benim olduğumdan eminken inanılmaz mutlu bir şekilde destursuz bir inek gibi tuvalete girmek için kapsını açtım. evet bizim belalı kız çömelmiş bir halde bana bakıyordu. hani bazen ne yapacağınızı bilemeyip paralize olursunuz ya ben de işte pardon diyip kapıyı çekip çıkmam gerekirken salak gibi kızın gözlerinin içine bakmaya devam ettim. kız tabii ki sinirlenip kapıyı şaaaaak diye yüzüme kapadı ve bana küfretmeye başladı. yani o kadar utandım ve korktum ki belli bir müddet bırakın etüdü o katta bulunmamaya çalıştım. neyse ki kız o kadar da belalı değilmiş istese beni gayet rahat bulurdu. evet kıssadan hisse kapı çalmayı unutmayın sonra çok mahcup oluyorsunuz.

geçen sene şubat ayında gis komitesine az bir zaman kalmış gece 2 3 civarı yurtta etüt odasında ders çalışıyorum. benle birlikte birkaç kişi vardı neyse onlar da çıktılar işte. sigara kullanan biri değilim ama lisede yakın arkadaşlarım içince bir iki tane onlarla birlikte içerdim ondan kalma alışkanlık arada içiyordum o zamanlar canım da sıkkındı azıcık. normalde yurtta sigara yasak etüt odasının balkon gibi yeri var... eee kimse de yok. dedim fırsat bu çıkıp içeyim kapısı sürgülü ve sadece içeride kulpu dışarıda kulpu yok. hava da buz gibiydi o sıra kapıyı dayayıp odayı soğutmak da istemedim minik bi aralık bıraktım yaktım sigarayı, açtım bi şarkı dinliyorum. birden esinti oldu kapı sürgüden kayıp kapandı bende bir telaş başladı. ittiriyorum ittiriyorum yok açılmıyor, bana mısın demiyor. zaten açılması imkansızdı yerine oturmuştu kapı, itmekle belli ki açılmayacaktı. kapıya vurmaya başladım belki biri duyar diye kimsenin geldiği yok. bizimkileri arıyorum açan yok onlarda uyumuşlar, Yurdu arıyorum onu da açan yok. yurt wp grubuna yazmıştım yarım saate yakın orada kaldıktan sonra biri döndü dedim böyle böyle bir şey oldu gelebilir misin sağ olsun geldi de açtı kapıyı kurtulduk ama odada da olanlar olmuş yangın dedektörü çalışmış odaya su fışkırtmış yerler ıslak. (azıcık dumanı nasıl algıladı hala aklım almıyor) o kadar mahcup oldum ki anlatamam en utanç duyduğum an olabilir. daha sen misin yurtta böyle bir işe girişen dersimi aldım.

fakültede katıldığım ilk seminere giderken asansörde acele eden bi sağa bi sola giden hanımefendiye "isterseniz konferans salonunu gösterebilirim" dediğimde "sen dönem 1sin galiba eheheh" cevabını alışımı anlatırdım.... tıpçılar komik değil diyenler utanır mı.. sanmam..