Şimdi...
Bu çok yaralayıcı bir mevzu. Aslında olay sevilmemiş olmak değil. Karşılıklı sevgiyi tadamamış olmak. Özellikle sevgiyle özverili olmayı bağdaştıran biriyseniz sürekli kendinizden taviz veriyorsanız kendinizi daha da derin bir boşlukta bulmanız olası. Bir süre sonra bütün emeğinizin -sevgi emektir- boşa gittiğini fark etmeye başlıyorsunuz ve durum bir tık özsaygınızı yitirme evresine geliyor. Hatta bazen aşağılayıcı olduğunu düşünüyorsunuz. Daha sonra kendimizi sorguladığımız evre geliyor. Yetersiz olduğunuzu falan düşünüyorsunuz. Keşke şöyle olsaydım gibi gibi sonu hiçbir yere bağlanmayan cümleler kuruluyor. Oysa hiçbirine gerek olmadığını kendinize değer vermeye başladığınızda, kendinizi fark etmeye başladığınızda anlıyorsunuz. Evet insan önce kendini sevmeli, çok banal ama çok doğru.
Eğer bir gün kendime bu değeri gerçekten, tamamen verebilirsem bu his içimde bu kadar büyük bir boşluk yaratmayacak. Daha yolun başındayım bu konuda, umarım yol çok uzun değildir ve sonunu görebilirim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
- kendime güvenemiyorum ne yapmam lazım
+ sadece kendine güven