Hakkında çok şey söylemek istediğim ancak ne söylersem söyleyeyim onun benim için yerini anlatmayacağım değerli bir ressam, şair ve filozof. Her lafı mi yüreğime dokunur... Meczup'tan gökbilimci yazısını çok severim. "Arkadaşım ve ben, tapınağın gölgesinde yalnız başına oturan kör bir adam gördük. Arkadaşım: ''Diyarımızdaki en bilge adama dikkatle bak'' dedi.
Sonra arkadaşımı bırakıp kör adama yanaştım ve ona selam verdim. Ve sohbet ettik.
Bir süre sonra: “Sorduğum için affet; ama ne zamandan beri körsün? '' dedim.
''Doğduğumdan beri'' dedi.
''Hangi bilgelik yolunu takip ediyorsun?'' dedim.
''Ben bir astronomum'' dedi.
Sonra elini göğsüne koydu ve: “Tüm bu güneşleri, ayları ve yıldızları izliyorum” dedi"
Cokca mahcup olduğum vakitler vardır. İçten içe bazı insanların karşısındakileri mahcup hissetirmeyi sevdiğini düşünüyorum. Bir nevi ego tatmini. Ben en cok kendime karşı veya aileme karsi mahcup hissederim. Aslında sorun değil. İnsanız yapamayabilir, zorlanabiliriz. Hayat gerçekten zor. Ama gel de bunu kabul et :(
yarınım beni terk etme nolur. bırak seninle keyifleneyim. senin hakkında hayaller kurayım nolur? bana neşe getir, bana sevgi getir, bana ümit getir. hayatıma nefes ol! yarınlarım özür dilerim. hatalar yaptım, yapıyorum. nolur terk etmeyin beni... bırak hevesleneyim seninle. düşlerim... siz de orada mısınız? kırık kalbim, onarıldın mı? hep gülümseyen yüzüm, ağlamayı öğrendin mi?
26.11.2021 saat 00.36 bugün gün boyu mutsuzdum. bir şeyler var bir şeyler oluyor, ben yetişiyorum ben yetişemiyorum. yoruldum bazense hayat doluyum yapabilirim. yaparım aslında ama insanlar... ah canım insanlar, ne çok yoruyorsunuz beni. ne çok üzüyorsunuz beni. neden diye sorarken buluyorum kendimi hep. neden bu telaş ,neden bu kin bu öfke bu kıskançlık. ah canım insanlar halbuki nasıl seviyorum sizleri bir bilseniz. her insan nasıl değerli benim için bir bilseniz. çok üzgünüm çok. kaybettim artık. bir şeyler yok biliyorum. bugün fark ettim galiba veya etmedim bilmiyorum. belki yalnızca mutsuz olan birisiyimdir. izahı vardır elbet. elbet mutlu olurum. neyse ne... yarın güzel olacak. ben her gün yine de insanları seveceğim bunu istiyorum. olmasa da ne fark eder. kendimi bir sevebilsem. ah kendim. bir sevebilsem beni...
"Old man looking through window" resmi samuel dirksz'in bana oldukça hüzün veren bir resim. yorumlanmasını bilmiyorum ancak bana özgürlüğe çıkmaya çalışan bir yaşlı adamı hissettiriyor. Adamın yaşlı olması dışarıda bir şeyleri merak etmesi veya özgürlük istemesi gibi geliyor. Bilmiyorum nedensiz seviyorum ve üzülüyorum.
off çok utanç verici bir şey aklıma geldi elbet siz veya cevrenizden birisi yaşamıştır. küçükken okula gitmek için çıkarsın ve ayakkabı yerine terlik veya olmayacak bir ayakkabı giymişsindir. allaahımmmm çok utandım şu an o aceleyle fark etmiyorsun :((
Ya çocukluk aşkı dediğime bakmayın sayın lavinia, cumadan beri yürüyen şatoyu başa sarıp sarıp izliyorum onu on beşi geçmiştir herhalde. Hala var bir şeyler belli ki💙
Yeni taşındım. Komşumuz kapımızın önündeki ayakkabimizi almış ve bir yerlere atmış!! Abi insanlar ne kadar toksik. Ve kendisi bizim evin kapısını görmüyor bile takmış kafayı ayakkabıma özel olarak gelip ayakkabim kapida mi diye kontrol edip bulunca alıp atmış. Psikopat
Efsane sözü hatırlayalım: "Bir kalp kac defa sever Orda bana da var mı yer Söylesene sevgilim Aşk kaç beden giyer?" Fhdjdjbsjd vay be ne güzel demiş hadise efendimiz gece gece efkarlandim be
Mesaj atıyorum ama cevap alamıyorum çevrimiçi olmasına rağmen?? Neden hep böyle oluyorsa, arkadaşım olarak deger veriyorum sana eğer arkadaş olmak istemiyorsan veya benimle konuşmak sana zevk vermiyorsa söyle de ben de mal gibi hissetmeyeyim. Sanki bi işi gücü olan sizsiniz. Sinirlendim he!
Liseden bir arkadaşım bana bunu yaptı ve birkaç hafta sonra story me cevap verdi. Ben de cevabını beğenip geçtim. Çok fazla değer vermemek lazım bazı insanlara. Hak ettiğinden fazla deger görünce insanların bi tarafı kalkıyor.