Yakında bizim büyük ölümlerimizi duyacaksınız, o zaman alınlarımızda şu yazılacak:
'Bizler direndik! İleri atıldık ve kaçmadık!' Ve bizimle birlikte çocuklarımız, kadınlarımız, yaşlılarımız ve gençlerimiz ölecek! Onları, bu suspus ve bön ümmete yakıt yapacağız!
Bizden, teslim olmamızı ve beyaz bayrak dikmemizi beklemeyin! Çünkü biz, bunu yapsak da öleceğimizi biliyoruz. Bırakın savaşçı onuruyla ölelim! Dilerseniz bizimle olun, elinizden geldiğince, öcümüzü sizden her biri boynuna taksın!
Dilerseniz bize acıyarak ölümümüzü izleyin! Temennimiz, Allah'ın, emaneti savsaklayan herkesten kısas almasıdır! Umarız bizim aleyhimize olmazsınız! Allah aşkına, bari aleyhimize olmayın!
Ey ümmetin liderleri, ey ümmetin halkları!!!
şeyh Ahmed Yasin
siyonizme, emperyalizme, israile en ufak sempati duyanlara lanet olsun, aranızda varsa size de lanet olsun, bütün medyaya da, gazetecilik onurunu ayaklar altına alan yüzlerce gazeteciye de, hayır diyemeyen bütün siyasetçilere de, siyonist her işgalciye de lanet olsun; allah birlikte haşr eylesin. elimizden hiçbir şey gelmemesi, zamanında anne baba bosnada tüm dünya oturup seyir mi ettiniz nasıl kimse bi şey yapmadı derken aynı soruyu çocuklarımdan duymaya kendimi hazırlamam gerekiyor galiba şimdi, henüz kendim cevap bulamamışken ve bulamayacakken. inançlı bir insan olarak o günün geleceğine sonsuz imanım varken bile dayanmak çok zor, ben burda kardeşimin saçının teline kıyamazken ordaki insanların çocuklarını toprakları uğruna öleceklerini bilerek doğurduklarını yetiştirdiklerini bilmek zordan öte. allah hepsinin yardımcısı olsun, onlara sonsuz güzel ferahlıklar versin inşallah.
bütün dünya oturmuş seyrederken, özellikle batı medyası tarafından büyük kitleler uyutulurken belki de bizim şu an yapabileceğimiz tek şey kamuoyu oluşmasına bir damla su taşımak; yalnızca tek insana durumun açıklığını, vehametini anlatmak. bırakın farklı ülkeleri kendi sınıf arkadaşlarımızın bu durumu umursamasını sağlamak, onlarla bu konuyu tartışabilmek, toprakları işgal altında olan bir halkın soykırımını, direnişini, Filistin'i gündemimize taşımak. şu an bile bunu okuduğunda küçümsercesine sanki ne işe yarayacak diyecek olanlara inat insanlık görevimizi en aşağı seviyeden de olsa yerine getirerek.
onurlu insanlar olarak, onurlu insanların yanında durduğumuzu belli etmemiz gerektiğini düşünüyorum, bu yazıyı da bu yüzden yazdım, umarım okumuşsunuzdur. leve palestina och krossa sionismen!
bütün dünya oturmuş seyrederken, özellikle batı medyası tarafından büyük kitleler uyutulurken belki de bizim şu an yapabileceğimiz tek şey kamuoyu oluşmasına bir damla su taşımak; yalnızca tek insana durumun açıklığını, vehametini anlatmak. bırakın farklı ülkeleri kendi sınıf arkadaşlarımızın bu durumu umursamasını sağlamak, onlarla bu konuyu tartışabilmek, toprakları işgal altında olan bir halkın soykırımını, direnişini, Filistin'i gündemimize taşımak. şu an bile bunu okuduğunda küçümsercesine sanki ne işe yarayacak diyecek olanlara inat insanlık görevimizi en aşağı seviyeden de olsa yerine getirerek.
onurlu insanlar olarak, onurlu insanların yanında durduğumuzu belli etmemiz gerektiğini düşünüyorum, bu yazıyı da bu yüzden yazdım, umarım okumuşsunuzdur. leve palestina och krossa sionismen!
Gözlerim dolu dolu okudum. Yüreğinizin güzelliği ve İmanınızın kuvveti sözlerinize dökülmüş. Var olun.
o sizin güzelliğinizdendir, siz de var olun.
Bahsettiğimiz onurlu duruşun bir parçasıdır. Maybelline maskaramı sürmeden ya da cerave kremimle yüzümü nemlendirmeden, starbuckstan berry hibiscusumu içmeden, arkadaşlarımla dışarı çıktığımda mcdonaldsa oturmadan ya da yurtta acıktığımda burger king söylemeden, carrefourdan alışveriş yapmadan da çok rahat yaşayabilirim, yaşayabiliriz. hepsinin yüzlerce alternatifi varken eksikliklerini hissetmek mümkün dahi değilken en azından kendimiz için bunu yapabilmeliyiz. çok çok sevgiler.
Ayaklarımıza Kudüs gücünün geldiği günleri Özlemle bekliyorum. Hoş, o günler geldiğinde Kudüs kalacak mı bilmiyorum.
İnsanlığımızı sorgulamalı. Yaşamı bi anlık durdurmalı, vicdanın sesini yükseltmeli.
İnsanlığımızı sorgulamalı. Yaşamı bi anlık durdurmalı, vicdanın sesini yükseltmeli.
Açık olan pencereler gördüm. İçeri sızan çöp kokusunu perdeleyemeyen o pencereler yok hükmündeydiler. Güneşin gizleyemediği o loşlukta zamanı karalayan bir çift göz vardı.
Kapalı, kapkaranlık, buğulu pencereler de gördüm. İçerinin sıcağından nemlenmiş gözlerin birbirini görmediği, patates köz kokularının her tarafı kuşattığı ve içeri sızan yıldızların Işıklarından uykuların bulutlara bırakıldığı, samimi yoldaşların olduğu pencere kenarları da gördüm.
İşte umut buna benziyor. Görünenin aksi (tersi) gibi, kalplerimizin aksi (yankısı) gibi. :))
Kapalı, kapkaranlık, buğulu pencereler de gördüm. İçerinin sıcağından nemlenmiş gözlerin birbirini görmediği, patates köz kokularının her tarafı kuşattığı ve içeri sızan yıldızların Işıklarından uykuların bulutlara bırakıldığı, samimi yoldaşların olduğu pencere kenarları da gördüm.
İşte umut buna benziyor. Görünenin aksi (tersi) gibi, kalplerimizin aksi (yankısı) gibi. :))
Hayatta gördüğümüz insanların çoğunun hatta en bilgili görünenlerin bile bir şeyleri kitaplardan çok ordan buradan öğrendiğini düşünüyorum. Bu yüzden de her düşünceye saygım var ama her söze inanmam.
Bu vatanın havasından suyundan mı bilmiyorum ama savunduğumuz çoğu fikrin sahipleri biz değiliz ne yazık ki…
inandığınız her ne varsa bir kez olsun ondan şüphe etmeyi deneyin, araştırın. işte o zaman bir fikre sahipsiniz ve düşünüyorsunuz demektir.
Bu vatanın havasından suyundan mı bilmiyorum ama savunduğumuz çoğu fikrin sahipleri biz değiliz ne yazık ki…
inandığınız her ne varsa bir kez olsun ondan şüphe etmeyi deneyin, araştırın. işte o zaman bir fikre sahipsiniz ve düşünüyorsunuz demektir.
Sevgili mdblue ben bu entrinizi ilahiyat mezunu kişilerin ağırlıklarını imam ebu hanife ile bir tutup kendilerini mezhepten üstün tutmalarına benzettim.
'Yürümenin felsefesi' kitabında nietzsche'nin edindiği fikirlerin diğer düşünürlerin metodunun aksine okuyarak değil yürüyerek oluşundan bahsedilir. Ancak onun bile hocaları vardır,hocalarından devraldığını ilerletmiştir.
Kendimizden daha iyilerini okumadan ve herhangi politik bir konumlanış edinmeden neyden nasıl söz edebiliriz?
'Yürümenin felsefesi' kitabında nietzsche'nin edindiği fikirlerin diğer düşünürlerin metodunun aksine okuyarak değil yürüyerek oluşundan bahsedilir. Ancak onun bile hocaları vardır,hocalarından devraldığını ilerletmiştir.
Kendimizden daha iyilerini okumadan ve herhangi politik bir konumlanış edinmeden neyden nasıl söz edebiliriz?
Aslında burada kastettiğim tam aksi. Düşünmeden duyduklarımızla fikir sahibi olduğumuzu düşünmemiz… kitap okumayı araştırıp öğrenmekle eşdeğer tuttum. Ama elbette ki tek başına okumak her şeyi öğretemez. İrdelemek, hayatla bağ kurmak ve en önemlisi idrak edip düşünmek gerek. Bu pek tabii yürümekle de olabilir. :) Yoksa tek başına okunan kitaptan da sadece bilmek için öğrenilen ilimden de yarar gelmez.
Okumayı önde tutmamın sebebi öncelikle idrak yeteneği geliştirmek gerektiğini düşünmemdir. çünkü elbette ki gelişmemiş idrak, çok yanlış anlamlara, yollara ve dediğiniz gibi de kibirlere sebebiyet verecektir.
İyi kitaplar okumak şu anda belki de var olmayan biriyle güzel bir sohbet etmek gibi de gelir. Çağın idrakinin yeni yazarlar da dahil olmak üzere çok iç açıcı olmadığını gördüğümden eski yazarlarla sohbet etmeyi Bolca tavsiye ederim. :)
Okumayı önde tutmamın sebebi öncelikle idrak yeteneği geliştirmek gerektiğini düşünmemdir. çünkü elbette ki gelişmemiş idrak, çok yanlış anlamlara, yollara ve dediğiniz gibi de kibirlere sebebiyet verecektir.
İyi kitaplar okumak şu anda belki de var olmayan biriyle güzel bir sohbet etmek gibi de gelir. Çağın idrakinin yeni yazarlar da dahil olmak üzere çok iç açıcı olmadığını gördüğümden eski yazarlarla sohbet etmeyi Bolca tavsiye ederim. :)
:)
Bu çağı beğenmiyoruz ama bu çağa doğmuş insanlarız. Demek ki biz bu çağın asıl insanlarıyız. Beğenmediklerimiz kendimizde olan şeylerin karşıya bir yansımasından başka bi şey değil. Çünkü çoğu zaman çevremizi kendimiz oluştururuz. Çevreyi, çevreni Beğenmiyorsan kendini de beğenmiyor ve yeterli bulmuyorsun demektir.
Yorucu bir paragraf oldu ama ben beğendim :)
Yorucu bir paragraf oldu ama ben beğendim :)
Manalı bir sayıyla atandık diyelim sayın yazarlar. Buraya yazdığım ilk entrymde stajyer doktordum. Şimdi pratisyen doktorum. Yeni görevlerimize başlamamıza sayılı günler kala bir nebze de olsa herkese “ben de bitirdim, daha çok da bittim.” Demek istiyorum. :')
memlekette sol fikri benimseyen insanların olduğunu düşünmüyorum, çok çok öyle zannedenler var. ha gerçekten birileri vardır belki ama çok uzaktalar galiba hiç denk gelemedik.
hani nerde linç ya yanlış bir mecraya mı yazdık biz
dingin bir kafa, sevdiğim bi uzmanlık, küçük ılıman bi şehir, kocam çocuklar falan inşallah ya
siobhan roy için oldukça mütevazı istekler jshfdkjsjdfhasl
shjsjs
Köylüleri niçin öldürmeliyiz şiirini bugün bir kez daha okudum.
yedirmeyi içirmeyi köylüden oturmayı kalkmayı şehirliden öğren diye bir söz vardır. Köylünün öldürülmesi kadar öldürülmemesi gerken irfani meziyetleri de çok lakin ben Bu şiirde köylüyü öldürmekten kast edilen mananın düşük bilinç seviyesinden kurtulmak olduğunu düşündüğüm için bu şiiri seviyorum ama ilk okuyuşta bu kapalı anlamı fark edemeyenler kırılıp hatta şiirdeki kibirli ifadelere sinir olup infial yaratabilirler sn deli dumrul...
Kapalı anlamı anlasam da bunun "köylü" kelimesiyle ifade edilişi hoş değil bence. "Köylü milletin efendisidir"
"Anadolu halkının bir ruhu vardı; nüfuz edemedin. Bir kafası vardı; aydınlatamadın. Bir vücudu vardı; besleyemedin. Üstünde yaşadığı bir toprak vardı; işletemedin. Onu, hayvani duygulann, cehaletin, yoksulluğun ve kıtlığın elinde bıraktın. O, katı toprakla kuru göğün arasında bir yabani ot gibi bitti. Şimdi elinde orak, buraya hasada gelmişsin! Ne ektin ki, ne biçeceksin?.."
yakup kadri karaosmanoğlu-Yaban
yakup kadri karaosmanoğlu-Yaban
Nefret edilesi değişmez sekülerimsi takılan bir kemik kadrosu vardır ki evlere şenlik. Bazı hususi başlıkları takip edenler bilecektir. Ülkemizin içinde bulunduğu durumda azımsanmayacak paya sahip olan elitist zümre, bu gibi mecralarda 'normal' fikirlerini çok açık belli ederler. Siz çok yaşayın e mi, aydınlığın meşalesini taşıyan cadı avcıları sizi..
Bu yıl mezun olan her arkadaşımdan veda konuşması bekliyorummm. Ben yazdım gitti.
Öğrencilik hayatımı noktalandırdığıma göre işe en başından başlayabilirim.
Hayatıma önce imkansızlıkları nedensizce yerleştirmiş olan ben, ilkin okuma yazmayı öğrenemeyeceğime emin bir şekilde ilkokula adımımı attım. Arkadaşlarım annelerinden ayrıldığı için ağlarken ben acaba öğrenebilecek miyim bu çizgileri diye hüzünle baktım. İşler beklediğim gibi gitmedi.
Şaşırmıştım.
Sonra matematikle karşılaştım diyemeyeceğim çünkü matematikle, soyutluklarla aram hep iyiydi. Bu sefer de Türkçede zayıf kalacağım korkusuyla devam ettim. Sonra fen lisesini kazanamam dedim. YGS'de 13.478 sıralamamla tıp fakültesi ya olmazsa dedim. Anatominin ilk dersinde yok ben hayatta bunları aklımda tutamam dedim. Şu farmakoloji nedir yahu dedim… Sözlülerden ben nasıl geçeceğim dedim.
İşte gelin görün ki bugün hepiniz benim Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesinden mezun oluşuma birer şahitsiniz. Ben mutluyum elbette ama daha çok da hüzünlüyüm. Sebebini bilmediğimi sandığım hüzün vedanın gelişindenmiş şimdi fark ediyorum. Hayat vedalarla güzel. Bu zamanki serüvenimde yanımda olan herkes kıymetliydi. Çoğu geçti, gitti.
Yanımdan asla geçip gitmeyen, kendilerini kendim seçmediğim ama seçsem yine de onları seçeceğim bir ailem vardı. Her derdimde yanımda, her ağrımda gözlerimin içine bakan, derman bulan ya da olan…
Her türlü sıfatların, ünvanların ötesinde ben en çok bu ailenin küçük, pembe yanaklı kızı olduğum için gurur duyuyorum. Size layık olmak için karşıma çıkan tüm olumsuzlukları, önce de aklımdaki tüm kötü düşünceleri atacağım.
Bizi bizden çok seven anneme; her gün atıştığım ama en çok benzediğim kişi olan babama; ses tonumuzdan, gülüşümüze kadar herkesin ayırt etmekte zorlandığı, güzeller güzeli ablama; yorgun argın da olsa scrubslarıyla beni yalnız bırakmayan canım abime teşekkürlerimi sunuyorum.
Yanımda olamayan ama her zorluğumu göğüsleten, uzakları yakın eden ablama, abime ve boncuğuma da kalbimde en güzel yerde olduğunuzu bildiğimi hatırlatmak isterim.
Sizi çok seviyorum iyi ki varsınız, hep olun.
Mezuniyet bahaneydi, ben sevdiklerime sevdiğimi söylemek istedim. 💘
Öğrencilik hayatımı noktalandırdığıma göre işe en başından başlayabilirim.
Hayatıma önce imkansızlıkları nedensizce yerleştirmiş olan ben, ilkin okuma yazmayı öğrenemeyeceğime emin bir şekilde ilkokula adımımı attım. Arkadaşlarım annelerinden ayrıldığı için ağlarken ben acaba öğrenebilecek miyim bu çizgileri diye hüzünle baktım. İşler beklediğim gibi gitmedi.
Şaşırmıştım.
Sonra matematikle karşılaştım diyemeyeceğim çünkü matematikle, soyutluklarla aram hep iyiydi. Bu sefer de Türkçede zayıf kalacağım korkusuyla devam ettim. Sonra fen lisesini kazanamam dedim. YGS'de 13.478 sıralamamla tıp fakültesi ya olmazsa dedim. Anatominin ilk dersinde yok ben hayatta bunları aklımda tutamam dedim. Şu farmakoloji nedir yahu dedim… Sözlülerden ben nasıl geçeceğim dedim.
İşte gelin görün ki bugün hepiniz benim Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesinden mezun oluşuma birer şahitsiniz. Ben mutluyum elbette ama daha çok da hüzünlüyüm. Sebebini bilmediğimi sandığım hüzün vedanın gelişindenmiş şimdi fark ediyorum. Hayat vedalarla güzel. Bu zamanki serüvenimde yanımda olan herkes kıymetliydi. Çoğu geçti, gitti.
Yanımdan asla geçip gitmeyen, kendilerini kendim seçmediğim ama seçsem yine de onları seçeceğim bir ailem vardı. Her derdimde yanımda, her ağrımda gözlerimin içine bakan, derman bulan ya da olan…
Her türlü sıfatların, ünvanların ötesinde ben en çok bu ailenin küçük, pembe yanaklı kızı olduğum için gurur duyuyorum. Size layık olmak için karşıma çıkan tüm olumsuzlukları, önce de aklımdaki tüm kötü düşünceleri atacağım.
Bizi bizden çok seven anneme; her gün atıştığım ama en çok benzediğim kişi olan babama; ses tonumuzdan, gülüşümüze kadar herkesin ayırt etmekte zorlandığı, güzeller güzeli ablama; yorgun argın da olsa scrubslarıyla beni yalnız bırakmayan canım abime teşekkürlerimi sunuyorum.
Yanımda olamayan ama her zorluğumu göğüsleten, uzakları yakın eden ablama, abime ve boncuğuma da kalbimde en güzel yerde olduğunuzu bildiğimi hatırlatmak isterim.
Sizi çok seviyorum iyi ki varsınız, hep olun.
Mezuniyet bahaneydi, ben sevdiklerime sevdiğimi söylemek istedim. 💘
Okulumuzun bize karşı tavrı. Keşke bi sorun olduğunda krizin büyümesini izlemek yerine geciktirmeden babacan bi tavırla “sakin olun gençler. Hiçbirinizi mağdur etmeyeceğiz. İçiniz ferah olsun.” Gibi açıklamalar yapıp bize değer veren, sahip çıkan ve kendimizi bi parçası gibi hissedeceğimiz bi okul olsaydı. Ama en azından dürüstler diye avunabilirim sanırım. Çünkü bu açıklamayı yapıp üstüne şu anki gibi davranarak da bizi mağdur edebilirlerdi. Kader planına göre şükretmem gereken bi durumdayım yani.
Öfkeyle acının dansını bilir misiniz? az önce şahit oldum. öfkenin gürültüsüne acının ıslaklığı eşlik ediyor idi.
Bu bir işaret olmalı. Ey âhir göremiyorum ama çok yaklaştın değil mi?
Ne olursun cevap verme duymayayım çünkü ıslanmaktan korkuyorum lakin bir o kadar hatta daha fazla ıslanmak istiyorum...
Bu bir işaret olmalı. Ey âhir göremiyorum ama çok yaklaştın değil mi?
Ne olursun cevap verme duymayayım çünkü ıslanmaktan korkuyorum lakin bir o kadar hatta daha fazla ıslanmak istiyorum...
Allah aşkına sana bi sözlük hedaye edeyim idi sayın yazar bu entry bir işaret olmalı
bugün uzaktan gözüme girdiniz serefine favladim sayın darklife
Bugün antrenörümden “Sen bilinçaltında yay çekmeye devam etmişsin.” iltifatını aldım.
Bu kadar süre geçmesine rağmen bu kadar doğru yapabilmemi böyle açıklayabildik. :)
Bu kadar süre geçmesine rağmen bu kadar doğru yapabilmemi böyle açıklayabildik. :)
İnsanları affederek büyüyeceksin, kızım.
Kin ve öfkeden sıyrılarak hayat yaşanır hale getirilir, biliyorsun. Biliyorum, çabalıyorsun.
Kendini en çok sen seveceksin, kızım ki başka bir sevginin varlığı veya yokluğu seni üzemesin. O şekilsiz danslarını da, soğuk esprilerini de, asla gerçekleşmeyecek hayallerini de, varoluşunu da seveceksin.
Hayat sana nasıl davransın istiyorsan öyle davranacaksın kızım. Yumuşak olacaksın yağmur yiyen yaprağın artık ses etmemesi gibi. Gerekmediğinde konuşmayacaksın kızım.
Sen yalnızca sen olacaksın. Ötesi değil. Ötelere inat, inan fazlası değil.
Kin ve öfkeden sıyrılarak hayat yaşanır hale getirilir, biliyorsun. Biliyorum, çabalıyorsun.
Kendini en çok sen seveceksin, kızım ki başka bir sevginin varlığı veya yokluğu seni üzemesin. O şekilsiz danslarını da, soğuk esprilerini de, asla gerçekleşmeyecek hayallerini de, varoluşunu da seveceksin.
Hayat sana nasıl davransın istiyorsan öyle davranacaksın kızım. Yumuşak olacaksın yağmur yiyen yaprağın artık ses etmemesi gibi. Gerekmediğinde konuşmayacaksın kızım.
Sen yalnızca sen olacaksın. Ötesi değil. Ötelere inat, inan fazlası değil.
Hz Aişe…
Peygamber efendimize onu sevip sevmediğini sorduğunda “kördüğüm gibi seviyorum” cevabını alan ve yıllar sonra “kördüğüm ne alemde” sorusuna “ilk günkü gibi” cevabının verildiği en güzel sevilen kadın…
Peygamber efendimize onu sevip sevmediğini sorduğunda “kördüğüm gibi seviyorum” cevabını alan ve yıllar sonra “kördüğüm ne alemde” sorusuna “ilk günkü gibi” cevabının verildiği en güzel sevilen kadın…
Merhamet masum olduğu için her kalbe misafir olmaz..
Hmmm çok güzel bir başlık.
Kırılmak.
Başlıca sebebim budur benim. Özelden arkasından salladığı yazarla ilgili burada methiye düzen insanları,asla hak etmediğimi düşündüğüm bir yorumu,zaten kasvetli olan gündemden kaçmaya uğraşırken burada kutup yaratılmaya çalışılmasını,ve muhtemelen birilerinin ötekisi olduğumu görünce kırılarak gittim. Gittim gitmesine ama daha iyi bir ortam bulamadım. Döndüm yine kürkçü dükkanıma.
Size saçma gelecektir ama gütfsözlük benim göz bebeğim,her şeye rağmen gütf de yuvalarımdan biri.
Yuva,terk edilmez. Birileri üzdü diye yuvadan vazgeçilmez. Kararım kesin,belki çok konuşmam ama asistan olunca bile ben burada olacağım. Çok anlatmak,nazar değdirmek istemiyorum;ben de benim elimden tutanlar gibi birilerinin elinden tutacağım. O yüzden,olabildiğim her yerde olacağım.
Yuvaysa,herkese yetecek bir yuva.
Kırılmak.
Başlıca sebebim budur benim. Özelden arkasından salladığı yazarla ilgili burada methiye düzen insanları,asla hak etmediğimi düşündüğüm bir yorumu,zaten kasvetli olan gündemden kaçmaya uğraşırken burada kutup yaratılmaya çalışılmasını,ve muhtemelen birilerinin ötekisi olduğumu görünce kırılarak gittim. Gittim gitmesine ama daha iyi bir ortam bulamadım. Döndüm yine kürkçü dükkanıma.
Size saçma gelecektir ama gütfsözlük benim göz bebeğim,her şeye rağmen gütf de yuvalarımdan biri.
Yuva,terk edilmez. Birileri üzdü diye yuvadan vazgeçilmez. Kararım kesin,belki çok konuşmam ama asistan olunca bile ben burada olacağım. Çok anlatmak,nazar değdirmek istemiyorum;ben de benim elimden tutanlar gibi birilerinin elinden tutacağım. O yüzden,olabildiğim her yerde olacağım.
Yuvaysa,herkese yetecek bir yuva.
yüzüne övdüğün adamın arkasından konuşmanın bile bir mantığı var sn ruhsuz... kalabalıkta artistlik yapıp özelde özür dileyenlere ne demeli 😃 bn de siz gibi düşünüyorum, ara ara uğrasam da çekilmeye çalıştığım kasvetli kaotik mevzu ve fesat yorumlarla mücadele edip kendimi açıklayacak zamanım yok malesef... keşke burası hep baştaki ortamımız gibi kalsaydı... hayatın keşmekeşinden kaçıp sığındığımız bir liman gizli bir arka bahçe olarak kalsaydı... hep çiçek, böcek, şiir şarkı türkü takılsaydık 🥲
Keşke diyorum ben de,2 sene öncesindeki gibi kalsaydı.
Ben de kızıp yazmamam gereken şeyler yazdım belki,birilerini incittim,haddim değilken bir şeyler söyledim,hep savunduğum beraberce var olabilme fikrine ters düştüm,ben de fitneye aldandım lakin aldanırken bile bir orta yol bulmaya çalışıyordum sn.mehlika. neyseki pişmanlıkla büyüyerek döndüm..
Evet,enerji emici insanlara vakit ayırmaya gerek yok,zamanımız da yok.. dilerim ki alt dönemlerimiz gelir de tam da kurulma maksadına hitap eden bir yer olur bura yine.
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim😇
Ben de kızıp yazmamam gereken şeyler yazdım belki,birilerini incittim,haddim değilken bir şeyler söyledim,hep savunduğum beraberce var olabilme fikrine ters düştüm,ben de fitneye aldandım lakin aldanırken bile bir orta yol bulmaya çalışıyordum sn.mehlika. neyseki pişmanlıkla büyüyerek döndüm..
Evet,enerji emici insanlara vakit ayırmaya gerek yok,zamanımız da yok.. dilerim ki alt dönemlerimiz gelir de tam da kurulma maksadına hitap eden bir yer olur bura yine.
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim😇
sn ruhsuz, burayı gözümüzde bu kadar büyütmememiz gerektiğini düşündüğümden sizden bu noktada ayrılsam da sizi anlıyorum ve destekliyorum. Nasıl ikiyüzlü hatta iftira atmaktan dahi çekinmeyen insanlar her yerdelerse Mert insanlar da öyle, ayrıştıran yıkan dillere elimizden geldiğince kulak asmayalım lütfen. Yazmaya devam etmeniz beni mutlu eder, iyi geceler
Sn nagareboshi9 gözümüzde tabii ki büyütmemeliyiz ancak güzellikler vardı burada,amfide önyargıyla yaklaştıklarımı sevebileceğimi,hastanede çarpıştığım kişinin tanırsam ne kadar sevecen olabileceğini gördüm,bura olmasa göremezdim.
Daha çok büyüyebilseydi gözümde büyüttüğüm kadar olurdu bence:))
Diğer dediklerinize katılıyorum ve sizi görmek beni de mutlu edecektir,iyi geceler:)
Daha çok büyüyebilseydi gözümde büyüttüğüm kadar olurdu bence:))
Diğer dediklerinize katılıyorum ve sizi görmek beni de mutlu edecektir,iyi geceler:)
ne kadar güzel yazmışsınız
Teşekkür ederim:)
Ben de sevgili ruhsuz, ben de… Burası bizim sığınağımız, kalbimizi beklentisizce ve tüm saflığıyla açtığımız ilk yer…
ah bizim güzel sözlüğümüz,samimiyetsizliklerden kaçıp geldiğimiz ıssız adamız,ilk zamanlarda sadece tatlılıklar okuduğumuz yazı sitemiz...
keşke sevgili mdblue,ilk zamanlardaki saflığıyla kalsaydı buradaki diyaloglar. işte,gördük biz de bazı şeyleri,acı da olsa anladık.
her neyse,zararından neresinden dönsek kârdır..
keşke sevgili mdblue,ilk zamanlardaki saflığıyla kalsaydı buradaki diyaloglar. işte,gördük biz de bazı şeyleri,acı da olsa anladık.
her neyse,zararından neresinden dönsek kârdır..
eserlerini bir kenara koyduğumda dahi ilkokulda devamlı gittiğim halk kütüphanesine ismini verdiğinden mütevellit benim için özel bir insandır.
çok güzel hissettiriyor o zamanları hatırlamak anlatabiliyor muyum nagare
O erler ki, gönül fezasındalar
Toprakta sürünme ezasındalar
Günü her dem dolup her dem başlayan
Ezel senedinin imzasındalar
Toprakta sürünme ezasındalar
Günü her dem dolup her dem başlayan
Ezel senedinin imzasındalar
Hafiflemek;
bazen içsel yüklerden kurtulmak
Ve bazense kilo vermek:)
Çok öfkelisin ona karşı. Nefret edesin var. Dilinde de olabilecek en hoyrat sözler.
Tabi,seçebilirsin bu yolu,sen bilirsin ama tavsiye etmem. Katekolamin demek,erkenden yaşlanmak demek. Sana yazık be güzelim:)
İyi biri ama
Bana iyi gelmiyor.
Hayatımda mı tutsam yoksa kıra döke kapı dışarı mı etsem? Bence ikisi de değil. İkisini de yapmış ve ikisi kendine de yapılmış biri olarak derim ki;
Üzmeden hayatının ortalarında olan o kişiyi birazcık kenarlara çek.
Hafiflemek,esasında ruhunu besleyebilecek kadar huzura sahip olabilmek.
Hafifleyebilmek ise,bu lükse sahip olmak. Yoksa kolaydır,oturduğun yerden anlatmak.
Biliyorum,bizim buralarda zarif insanı
Akılsız görürler.
Lakin,vazgeçersen? Örnek alınacak bir kişi daha azalmaz mı?
Ve hafiflemek bir noktada,onların kabalığıni görmene rağmen kendini koruyabilmek. Çünkü sen,öyle olabilecekken olmamayı seçtin. Bunun adı,huzur ile Hafifleyebilmek..
bazen içsel yüklerden kurtulmak
Ve bazense kilo vermek:)
Çok öfkelisin ona karşı. Nefret edesin var. Dilinde de olabilecek en hoyrat sözler.
Tabi,seçebilirsin bu yolu,sen bilirsin ama tavsiye etmem. Katekolamin demek,erkenden yaşlanmak demek. Sana yazık be güzelim:)
İyi biri ama
Bana iyi gelmiyor.
Hayatımda mı tutsam yoksa kıra döke kapı dışarı mı etsem? Bence ikisi de değil. İkisini de yapmış ve ikisi kendine de yapılmış biri olarak derim ki;
Üzmeden hayatının ortalarında olan o kişiyi birazcık kenarlara çek.
Hafiflemek,esasında ruhunu besleyebilecek kadar huzura sahip olabilmek.
Hafifleyebilmek ise,bu lükse sahip olmak. Yoksa kolaydır,oturduğun yerden anlatmak.
Biliyorum,bizim buralarda zarif insanı
Akılsız görürler.
Lakin,vazgeçersen? Örnek alınacak bir kişi daha azalmaz mı?
Ve hafiflemek bir noktada,onların kabalığıni görmene rağmen kendini koruyabilmek. Çünkü sen,öyle olabilecekken olmamayı seçtin. Bunun adı,huzur ile Hafifleyebilmek..
herkes baklavasını falan övse de onu boşverin ve katmer yiyerek kaliteli bir seçim yapın. katmer başka şehirlerde de çeşit çeşit var antepte yapılan katmer kadar güzel olmuyor bence.
adını bilmediğim antep çarşı merkezde salaş küçük bir katmerci vardı, dükkanda sadece taş fırın ve iki tane küçük masa vardı ve taburelere oturuluyordu orası katmerde efsane 😀
orayı bilmiyorum gaib adenersem yazarım
Bugün önünden geçtim. Çok kez bunu yapmama rağmen bugün bir farklı göründün bana.
Vedalaşmak zorunda olduğum biri gibiydin. Senden uzaklaşmanın iyi geleceğini düşündüğüm her zamanda özleminle kendine Çağıran kişi sendin.
Her yerinde acı tatlı bir sürü anı biriktirmişim. Uzaktan seyre daldığımda mesela karede gözümden yaş gelene kadar attığım kahkahaları, genel cerrahi sözlüsünden çıkıp ağladığım zamanı gördüm.
E9'da anahtarımı kaybettiğimi düşünüp hızla dolabıma yönelirken ağlayan kendimi gördüm. Yine e9'da sımsıcak yüreklerle sohbete durdum.
Acilin önünde arreste yetişmek için çayımı çöpe attığımı aynı zamanda da diğer nöbetin gecesinde arkadaşlarımla kahvaltı yapmanın mutluluğunu tattım.
Demem o ki 24 yıllık yaşam serüvenimin dörtte birini bu küçücük yerde geçirmişim ve unutmam mümkün değil seni.
Seni hep hatırlayacağım. :)
Vedalaşmak zorunda olduğum biri gibiydin. Senden uzaklaşmanın iyi geleceğini düşündüğüm her zamanda özleminle kendine Çağıran kişi sendin.
Her yerinde acı tatlı bir sürü anı biriktirmişim. Uzaktan seyre daldığımda mesela karede gözümden yaş gelene kadar attığım kahkahaları, genel cerrahi sözlüsünden çıkıp ağladığım zamanı gördüm.
E9'da anahtarımı kaybettiğimi düşünüp hızla dolabıma yönelirken ağlayan kendimi gördüm. Yine e9'da sımsıcak yüreklerle sohbete durdum.
Acilin önünde arreste yetişmek için çayımı çöpe attığımı aynı zamanda da diğer nöbetin gecesinde arkadaşlarımla kahvaltı yapmanın mutluluğunu tattım.
Demem o ki 24 yıllık yaşam serüvenimin dörtte birini bu küçücük yerde geçirmişim ve unutmam mümkün değil seni.
Seni hep hatırlayacağım. :)
İntörnlükte başlamanızı tavsiye ederim. Yoksa armut ablanız gibi sigara iznine çıkamadığınız için sigara içenlerin saatleri bulan molalarından faydalanma lüksünü kaybedersiniz. Ne gerek var fazladan iş yükü çekmeye
Sigaranın tam ortasından yaktınız sayın armut :)
Afiyet olsun:)
Bu gerçek mi
Sigara içenlerin sürekli izin alıp molaya çıkmadı ve sigara içmeyenlerin daha az molaya çıkması tamamen gerçek.
Yine de sigara içiyorum diye yalan söylemek daha faydalı olabilir
Ben de bu yalanı söylemeyi seçerim yüksek ihtimal
Sen kokmayan gülü neyleyim,
Neyleyim sensiz baharı?
Sen doğmayan günü neyleyim,
Neyleyim sensiz ben dünyayı?
Senin tenine değmeden gelen yağmuru istemem,
meltemi istemem.
Seni parlayacaksa parlasın yıldızlar,
Sana yanmayan yıldızı semalarda istemem.
Bülbüller söyleyecekse seni söylesin,
Senden okumayan bülbül olsa dinlemem.
Özlemim sen olacaksan yansın yüreğim,
Sılası sen olmayan gurbeti istemem, vatanı istemem.
Bir ateş yakacaksa beni kalbimden,
Senin aşkının ateşi yaksın,
Senden gayrı başka bir aşkla kül olursa kalbim,
Bu kalbi istemem, ateşi istemem, koru istemem.
Seni göremediğim vahalar bedevilerin olsun,
Ben senin çölünü isterim, suyu istemem.
Sana çıkacaksa durmaz yürürüm,
Sonu sen çıkmayan yönü istemem, yolu istemem.
Ben gönüllü bir köleyim, kulağımda küpem.
Kalbini fethedecekse geçerim bin sina'yı birden.
Yoksa neyime?
Bu fethi istemem, Mısır'ı istemem, cihanı istemem.
Ben Sultan Fatihim, önündeyim İstanbul'un.
Yakarım bu şehri yüzünde bir tebessüm için.
Yoksa gül yüzünü güldürmeyen sultanlığı istemem, İstanbul'u istemem.
Ben bir garip yunusum, yazdığım sensin, yandığım sen.
Senden gayrı bir aşka ben kalemi istemem, kağıdı istemem.
Ben senin ümmetinim, sensin benim efendim.
Senden gayrı, senden başka efendi istemem, sevgili istemem, istemem…
Neyleyim sensiz baharı?
Sen doğmayan günü neyleyim,
Neyleyim sensiz ben dünyayı?
Senin tenine değmeden gelen yağmuru istemem,
meltemi istemem.
Seni parlayacaksa parlasın yıldızlar,
Sana yanmayan yıldızı semalarda istemem.
Bülbüller söyleyecekse seni söylesin,
Senden okumayan bülbül olsa dinlemem.
Özlemim sen olacaksan yansın yüreğim,
Sılası sen olmayan gurbeti istemem, vatanı istemem.
Bir ateş yakacaksa beni kalbimden,
Senin aşkının ateşi yaksın,
Senden gayrı başka bir aşkla kül olursa kalbim,
Bu kalbi istemem, ateşi istemem, koru istemem.
Seni göremediğim vahalar bedevilerin olsun,
Ben senin çölünü isterim, suyu istemem.
Sana çıkacaksa durmaz yürürüm,
Sonu sen çıkmayan yönü istemem, yolu istemem.
Ben gönüllü bir köleyim, kulağımda küpem.
Kalbini fethedecekse geçerim bin sina'yı birden.
Yoksa neyime?
Bu fethi istemem, Mısır'ı istemem, cihanı istemem.
Ben Sultan Fatihim, önündeyim İstanbul'un.
Yakarım bu şehri yüzünde bir tebessüm için.
Yoksa gül yüzünü güldürmeyen sultanlığı istemem, İstanbul'u istemem.
Ben bir garip yunusum, yazdığım sensin, yandığım sen.
Senden gayrı bir aşka ben kalemi istemem, kağıdı istemem.
Ben senin ümmetinim, sensin benim efendim.
Senden gayrı, senden başka efendi istemem, sevgili istemem, istemem…
Sa, birine daha yetişebildiğim için çok mutlu ve heyecanlı olduğumdur. Umarım herkese güzellikler getirir, sırrına inananların ramazan aylarını şimdiden kutlarım, iyi günleer :)
Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanllık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze inceden
Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!
Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır -tek, tenha- bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.
Ahmet Muhip Dıranas / kar
Cemal Süreyya'nın yorumuyla dinleyin isterim:
Yağmurlu, karanllık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze inceden
Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!
Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır -tek, tenha- bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.
Ahmet Muhip Dıranas / kar
Cemal Süreyya'nın yorumuyla dinleyin isterim:
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?