açık sözlülüğün yanlış anlaşıldığını düşünüyorum bazen. doğruları söylüyorum diye aklımızdan geçen her şeyi söyleyemeyiz. bu durumda açık sözlü olduğumuzda illa kaba olmuş olmayız. yani kibar olmak ve açık sözlü olmak karşıt şeyler değil. elbette aynı anda her ikisi de olabiliriz.
varoluşsal sancılar çeken ve her anlamda hayatı sorgulayan bir düşünürün bir gün rastgele birine "napıyon dedik olum nasılsın demedik" demesiyle başlayıp sonrasında popüler olmuş bir kavram karmaşasıdır. çok da üzerinde durmaya gerek yok diye düşünüyorum.
hedef belirlemek ve o hedefe ulaşmaktır başarı. hedefler hayaller doğrultusunda şekillenir ve hayaller kişiye özeldir. e başarı da kişiden kişiye değişir.
düşünsenize pikniktesiniz, mangal yapılmış bitmiş üzerine çay içiliyor. hava kararmış, hafif esiyor ve maaile oturup koca bir paket çekirdeği bitiriyorsunuz. şunun gibi terapi çok azdır eminim
Matematik ve kimyayı temel bilim okumak isteyecek kadar seviyorum ama tıbbı hepsinden ötede görüyorum. Eğer bir kuvvet beni tıp okumaktan alıkoysaydı temel bilim okurdum.
Elimi yıkadıktan sonra suyu kapatmayı unutup odama gittim, bi yerden su sesi geliyor Allah Allah diyorum. Sonra gidip kapattım, dalgınlıkla da olsa suyu israf etmeyelim :)
Kendisiyle anlaşmayı bilen insan için gayet doğal bi durumdur. Mutlaka yapılacak bi şey bulur, sıkılmaz o. Sıkılmak bana göre bir düşüncesi, bir gayesi olmayan insanın işidir.
şöyle bir durum var, entryleri okuyorum ama bazı yazarların isimlerine sadece bakıyorum. doğru okuduğuma emin olamıyorum. yazarlara sormak istiyorum isminizi siz nasıl okuyorsunuz? benimki basit, nikalenjelo.