İdare etmekten, mış gibi yaşamaktan, güzel şeylerin hayalden öte geçememesinden, yetişmeye çalışmaktan yoruldum. Olmayışların sebep olduğu geçmeyecek bir yorgunluk var üzerimde.
yoruldum
21 yıldır insanlara verdiğim değeri geri alamamaktan, hissedememekten yoruldum. ama öyle böyle değil, artık gerçekten çok yoruldum. yazın verdiği rehavetle belki bunu hissetmiyordum ama okul başlayıp stres vurunca hissediliyor birşeyler. belki de beklenti içinde olmam yanlıştır, napayım insan kişiliğini değiştiremiyor.
düşüncelerimden ve hislerimden yoruldum.
Beni uykularımdan uyandıran zihnimin gürültüsünden çok yoruldum.
Biliyor musunuz o gürültünün varlığı beni uyanık tutan şey de aynı zamanda.
beni asla sevmeyen veya sevmeyecek kişilere aşık olmaktan çok yoruldum
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?