saçmalıktır, limbic sistemin aktivitesini yönlendirmek o kadar kolay değildir. onun yerine, ağlayan kişinin başı, occipital bone civarından tutularak frontal kemiği, teselli edecek kişinin clavicle'ı civarına gelecek şekilde oturtulur. nefes almasına engel olmadan ağlayan kişinin başı biceps brachii ile desteklenebilir. kişi dehidrasyona uğramasın diye yakınlarda bir yerlerde su bulundurmak mantıklıdır. mantıklı iş yapalım.
İletişim hatasıdır. Ağlayan kişiye karşı yapılan göstermelik ilgidir. Ağlamaktan başka çözüm bulan kişi (arsız değilse) ağlamaz. Ağlamak çaresizliğin son çaresidir. Çocukluktan öyle öğreniriz; ağlarsam bazı şeyler gerçekleşir. Ama büyüyünce işler eskisi gibi hallolmaz. Bunu bile bile çaresiz kalışlarımızda ağlamaya devam ederiz. Eğer varsa bir umut, bir çıkış kapısı; onu ağlayan insana gösterirsek işte ağlamayı o zaman bırakır.
O ana kadar birikmiş artık tutamadığım bütün acılarımı dindirecek bir şifa varsa elinde pekala ağlamayalım. Yoksa sussun. İçimde birikmiş tüm şeylerin ağırlığını gözyaşı denen suyla akıtıp hafiflememe mani olmasın
bir de "ağla ağla açılırsın" diyenler vardır.bence bu noktada yanımızdaki insanın yanında olmak,ona sımsıkı sarılmak,desteğimizi görmesini sağlamak en güzelidir.biz ağla rahatlarsın desek de ağlama desek de o içinde biriktiği kadar ağlayacaktır zaten.
sırf savunmasızlıktan hıçkıra hıçkıra ağlarken etrafımın zerre umurunda olmamıştım tabii onlar da haklı bu devirde insan tanımadıklarıyla göz göze gelmeye korkuyor birini aramaya telefon ödünç isteyemiyor ağlarken teselli edileceğim nerede görülmüş...