sevilen film replikleri

hazır yaz gelmişsen sevdiğimiz film repliklerini ve geçtiği filmleri yazsak güzel olur diye düşünmekteyim sayın yazarlar :)

"biz arkadaşla bayiliği düşünüyorduk"

+bı şey dicem o şeyi anlatsana
- ne anlatim
+mekanı taramalılarla bastılar
- Hee... mekanı taramalılarla bastılar
+Hxnznsnnsmsm

Dizi oldu ama :)

The agony and the ecstasy

"Umarım bir gün seni mutsuz eden her şeyden kaçmak için cesaretin vardır."

Kâinatta ne varsa hepsi insanda da mevcut,ayrılık yok.insanda her varlıktan bir nüve mi var diyorsunuz?tüm kainat insandır.öyleyse her şey de de insandan bir parça var.insan parçacığı..

"bir, barı açıyorum. İki, ayla'yla aramı düzeltiyorum. Üç, babamı da yanıma alıyorum. Olay bitmiştir!"

“bir şeylerin ters gidebileceğinden endişelenerek çok zaman kaybettim. ama ters giden şeyler hiçbir zaman benim endişelendiğim şeyler olmadı.”

Allah sizin teker teker belanızı versin. Allah sizin belanızı versin. Allah sizin belanızı versin.
Beni yarım saat orada insan azmanına dövdürttünüz. Tekmesinden tokadına dönen tekmesinden uçan sırtına ensesiyle bile vücudunun her zerresiyle adam beni dövdü.
Bir kişi demedi ki "Serbestciğim yardıma ihtiyacın var mı?"
Adam odadaki her şeyi benimle kırdı. Dolabından komodinine havlularından yastıklarına. Beni boğdu boğdu boğdu, duvara attı. Boğdu boğdu, duvara attı.
Çığlıklar, yardım çığlıkları. Allah'ın belaları! Bir kişi be bir kişi.
Ben bu aileden değil miyim ya? Ben bu aileden değil miyim ya?
Bir kişi gelip de ne yapıyorsun sen burada demedi.
Neredeyiz biz aynı otelde değil miyiz? İlhami abi sen söyle, ben başka ilde miyim?
He başka yerde mi dayak yedim ben? Uzaklarda mı yedim de geldim? Aynı yerdeyiz be. Aynı kattayız be. Yazıktır ayıptır be.

-Oğlum iyi misin bir dön bakayım.

-Ne dön abi ne dön dönsem tanıyacak mısın beni? Adam beni döve döve başka birine çevirdi. Bana paspasla adam öldürttünüz. Paspasla adam öldürttünüz bana.



-oğlum iyi misin?


- iyiyim abi sağ ol

“metruk bir değirmen gibiydim. işe yaramaz, gözden çıkarılmış. kuşların bile uğramaktan vazgeçtiği yıkılmayı bekleyen bir değirmen. yeryüzünün unutulmuş bu ücra köşesinde başka birçok şey gibi iyinin ve kötünün acının ve mutluluğun arasındaki çizgi belirsizleşmiş, sanki her şey yalnızca zamanı unutmak için yaşanıyor gibiydi ve sanki bu durmadan yağan kar her şeyin üstünü örtüp bu unutuşu mümkün kılmak için didiniyor gibiydi. mevsimler gelip geçiyor umutlar başlayıp tükeniyor ama yine de hayat neden olduğu belirli olmayan sabırlı bir inançla inadına devam ediyordu. adını bile bilmediğim sararıp gitmiş incecik otlar ki adsız sansız kimsenin umrunda olmayan bu değersiz otlar buradaki hayatıma benzer şekilde hiçbir değere layık görülmediği için belki ilk kez önemli göründü gözüme. ama görünen şu ki gerçek sıkıcı olduğu kadar acımasız da. her insan gibi sen de göreceksin bunu. zaman geçip gidecek ve kendi içine batmış binbir aksiliğin yaşandığı bu coğrafyada hayatta kalırsan yine de sararıp kuruyup gideceksin sonunda. bakmışsın ki ortalarına gelmişsin hayatın ve içindeki çölden başka hiçbir kazancın olmamış. ellerin bomboş.”

"Olamaz mı? Olabilir..."