Büte kalma değil de sokakta kalma korkusu sardı beni. 30 haziranda yurt kapanıyormuş. Lütfen bu sıcak yaz aylarında kapınızın önüne yemek su falan koyun da sokakta yaşayan Poyrazlar hayatta kalsın..
şu günlerde herkesi bu korku sarmış durumda gisten ve endokrinden aldığı nota göre bayram tatilinin dönüşünde ankaraya gelmeyecek insanlar varmış. bu kadar çaresiz olmayın dönemdaşlarım. günlük kısa tekrarlar ile finalden garanti 94 alırız.
asıl problem nerde başlıyor biliyor musunuz? bu korkuyu hissetmemeye başladığınızda. o umursamazlığın üstünüze çökmesi çok tehlikeli. beyninizin içinde ışıklı bir tabelada şu cümle yazıyor: "aman ya kalırsam da kalırım, nedir yani?" tehlikeli, çok tehlikeli. neyine güveniyorsun acaba güzelim? :')
ya ben de öyle düşünüyorum ama bazen böyle düşünüyor olmam çok tehlikeli bir rahatlığa sebep oluyor. o kapıyı bir kez açarsam kapatamam gibi geliyor :')
Büte kalmaktan korkmak ve Büte kalmak istememek bence farklı şeyler. Mesela ben bu stajdan Büte kalmak istemem çünkü o kadar sevmedim ki bir daha çalışmayı gözüm yemez. Bazı insanlar bu yaşına kadar başarısız olmamış. Hiç düşmemiş. Başarısızlığı kaldıramadığı için belki de bunu bir hata olarak gördüğü için Büte kalmaktan, şartlı geçmekten korkuyor. Bana sorarsanız siz istemeyen kişilerdensiniz sn clarice :)
hm bakış açınızı anladım. evet, sizin söylediğiniz açıdan baktığımızda korku sayılmayabilir benimki, istememek diyebiliriz. bir hata olarak da görmüyorum kesinlikle. bendeki korku kısmı bütle ilgili değil de sonraki süreçlerle ilgili sanırım :)