çocukken yapılmış tuhaf yaramazlıklar

Hatırlamadığım bir sebepten dolayı annem bana kızmıştı ben de tepki olarak sağ kaşımın bir kısmını kesmiştim. Annem üzülüp geri adım atar diye düşünmüştüm bunu görüp daha çok sinirlenmişti (bayağı hem de), daha kötü olmuştu.

Çok küçükken de vitrin camını indirmiştim. O zaman da çizgimizi bozmayarak vitrinlere karşı olan tavrımızı belli etmişiz. Niye var vitrin.

Aslında gereksiz derecede düzgün duran uslu bir çocukmuşum ama ben 8 yaşlarımdayken aşırı sevdiğim benden 2 yaş büyük bir arkadaşım vardı bir gün bir teklifte bulundu ben de o istedi diye kabul ettim xd onun evine gideceğim balkona çıkacağız boş şırıngalara su doldurup kaldırımdan geçen insanların yüzüne su sıkıp eğileceğiz, görünmeden balkon demirlerinden bakıp eğleneceğiz. Neyse başladık yapmaya, bir türlü denk getiremedik olmuyor falan diye pes edip aşağıda sabit duran kedilere falan sıkarken ben bir şırınga su doldurup aşağıda duran adama doğru hedef alıp kel adamın kafasınaaaaaa diye coşkuyla yolladım ve işte o adamın kafasına denk geldi dkdjdnndndndndnndn biz tabi gelmeyeceğini düşündüğümüz için ilk etapta eğilmemiştik ama sonra adam bu tarafa doğru dönerken hemen eğildik sonra birkaç dakika sonra aşağıdan zilimize basıldı biz tabi çok korktuk açmadık birkaç dakika sonra aşağıdan adamların bağırarak konuşma sesi geliyor şu terbiyesizliğe bak ben göstericem bilmemne falan sonra polis sireninin sesini duyduk ama nasıl korkuyoruz dhjdjdjdnnemd ben bin pişman...arkadaşım bile pişman olmaya başladı xd neyse sonra adam gitmiş neyseki, daha sonradan öğrendik ki adam kafasına su gelince 4.kattan birilerinin eğildiğini fark etmiş apartmanın 1.katının balkonunda oturan komşuya söylemiş o da 4.katta öne bakan 3 daire var birinde evde değiller, birinde bir çocuk var ama o yapmamıştır(o çocuk benim djjdjsn), diğerindekidir o evde de çocuk var ve o yapmış olabilir demiş (o da doğru adres yani arkadaşımın evi) o yüzden adam doğru zile basıyor biz açmıyoruz sinirlenip komşuyla konuşurken bağırarak konuşuyor biz duyup korkuyoruz polis arabası da tamamen tesadüf ndndndjdjjdjdjdj

Evde istemediğim bi şey yapıldığında başlardım cıyak cıyak bağırmaya. Ama öyle ağzımdan bi kelime falan da çıkmazdı sadece çığlık atardım.
Sonra annem gelirdi, ağzıma terliği yapıştırıp giderdi. son....

O yüzden de ablalarım bana hep düdüklü tencere derdi.

Ben hatırlamıyorum ama ilkokulda sınıfta yerimde oturmayıp derste dolanıyormuşum,hatta okuldan atılma raddesine kadar gitmiş bu olay. Hatırladığım bir yaramazlığım ise yine 2 veya 3. Sınıfta kopya istediğim önümde oturan çocuk kopya vermediği için sınav sırasında sırtına su dökmüştüm.

Küçükken sürekli farklı mesleklerle uğraşırdık kardeşlerimle. Bazen dedektif gibi milleti gözlerdik balkondan dürbünle, yorum yapardık işte şu adam suçlu olabilir vs diye. Bi ara eczacılığa merak sarmıştık, dışarıdan topladığımız bitkilerle ilacımsı(güya) karışımlar yapıyorduk. Bir keresinde de diş hekimi olmuştum, kardeşim de benim hastamdı. Yükseltip alçaltılan, dönen bilgisayar koltukları var ya kardeşimi oturttum o koltuğa, tedavi ayağına uğraşırken dişini kırmıştım :(

Çocukken çok hiperaktif biriymişim. Bu yüzden 1.katta bir eve taşınmışız annem balkonun anahtarlarını yanında taşırmış.Bir seferinde daha 2-3 yaşında iken ben bir fırsat ile bu balkon anahtarlarını almışım ve balkondan kendimi atıvermişim. Eski evimizin arka tarafında da bir ark var. Ben de - o zamanda suyu çok severmişim- oraya gidip soyunmuşum ve orada eğleniyormuşum. Annem de bir telaş beni ararken birisi demiş senin oğlan arkta suyla oynuyor. Annem de bir hışımla gitmiş beni yakalayıp orada bir güzel dövmüş. Hakketmişim tabi. daha çok şey var bu tarz yaptığım şeyler buralara yaz yaz bitmez. Bu da böyle anımdır :)

küçükken annemlere şaka olsun diye tuvalete saklanmıştım baksalar da göremeyecekleri bir kısma. beni aramışlardı bayağı süre. dayak yemiş miydim hatırlamıyorum :)
bir ara da hani şu alnın üstünde biraz saç çıkıntısı olur ya kafanın tam ortasında. orasına çok sinirlenmiştim düzgün durmuyor diye kısa kesim derken hızımı alamayıp kazıdım. sonra aylarca orayı saçımla kapatarak uzatmaya çalıştım :))

Yazları yapılan sinek ilaçlaması çok garibime giderdi. Evde abime ait kocaman bir akvaryum vardı. Bu balıkları ilaçlayalım diye düşünüp ilaçtaki beyaz rengi de yoğurtla vermeye karar verdik ablamla. Yogurdu sulandırıp akvaryuma döktük(kafaya bak akvaryumda zaten su var hfhd). Sonra abimin eve gelişini, bizi yakalamaya çalışışı ve ablamı feda edip yatak odasına saklanışım var aklımda sadece

Sihirli annem'in hatırlamadığım bir bölümünde kötü baba rolündeki konuk oyuncu gazeteye sarılmış bir şişeden bir şeyler içiyordu(muhtemelen alkollü bir şeydi ve yapım böyle bir sansür uygulamıştı.)bunu gören ben, annemin ve babamın o esnada uyuyor olmasından yararlanarak yaklaşık yarım şişe tadına bayıldığım asistten(balgam söktürücü) içmiştim. üstelik bunu usulünce, gazeteye sararak gerçekleştirdim. annem uyanınca ve şişeyi de neredeyse boş görünce başından aşağı kaynar sular döküldü, üstüne azarımı da yedim.
Sonuç olarak ölmedim ama kıssadan hisse: İlaçları çocukların erişemeyeceği bir yerlere koyunuz ve ilaçları, tadını çocukların sevmeyeceği şekilde üretiniz.

Elimi kırmızı sulu boya ile kaplanmış gören öğretmenimin onu kan sanması ve benim yanlış anlaşılmayı asla düzeltmemem, evet öğretmenim yaralandım 😔 deyip drama queenliğimi konuşturmam akabinde annemi çağırmaları.

Kardeşim yeni doğmuşken düşsün diye koltuğun kenarına koymuştum ve düşmüştü. Hiçbir şey olmadı ama, ağlamıştı sadece.
Yıllar sonra Bunu öğrenince beni merdivenden atmaya çalışmıştı ama bunun onunla bir ilgisi olduğunu sanmıyorum. Başka bir şeye sinirlendi bence.

aslında aşırı sessiz bir çocuktum. nadiren yaptığım yaramazlığı bile sessizce yapardım. hatırlıyorum, yeni taşınmıştık. 3.5-4 yaşlarındaydım. yabancı ortamın ve sıkılmanın etkisiyle boruların arkalarına, halıların altını kaldırıp yere bir şeyler çizerdim. annem hiç kızmazdı, babam gelmeden silerdi hep. bir gün perdenin arkasındaki duvara bir şey çizmişim, annem görmemiş ve babamın o gün perdeyi çekeceği tutmuş. görünce aşırı sinirlenmişti. iyi bir tokat yedim. bir daha da yapmadım(yapamadım).

ben küçükken çok korkak bir çocuktum. bir gün babamla bir yere gitmiştik. babam bir şeyler almak için arabadan inmişti, bana da arabada beklememi söylemişti. arabada tek başıma bekleyebilecek bir yaştaydım aslında, gittiğimiz yer de yabancı bir yer sayılmazdı ama dedim ya korkuyordum. biraz bekledim arabada ama dayanamadım en son, indim arabadan. babam da hemen geleceğim diye kilitlememiş demek ki. etraftaki dükkanlara girip "babamı gördünüz mü?" diye sormaya başladım. sonra babam mı beni buldu, ben mi onu buldum hatırlamıyorum ama endişelenmişti tabi ve çok kızmıştı bana :(( halbuki deseydim ya ben kalamam korkuyorum diye..
bu korkaklığım ve aklımdan felaket senaryoları yazma huyum yüzünden şöyle bi saçmalık yapmışlığım da var: annem üst kattaki komşuya gitmişti, kadın da yabancı biri değil tanıyoruz filan. ama baktım annem gelmiyor, dedim bir şey mi oldu acaba? kardeşime dedim ki ben bi gidip bakayım. ben kapıdan çıkınca safoz kardeşim de arkamdan gelmişti ve nasıl olduysa kapı kapandı, kalakaldık dışarda anahtarsız. annem de biz evdeyiz diye anahtar almamış yanına, o zaman da azar işitmiştik. :((
ne kadar korkak ve psikolojisi bozuk bi çocuk olduğumu şöyle anlatayım, babamın elini tutmuş yürürken sürekli dönüp dönüp babama bakıyordum. yanımdaki babam mı diye kontrol etmek için. sonradan iyi düzelmişim valla :)

kuaföre saçımı kısa kesmişsin diye saldırmak. (4 yaş)
kuaförde nasıl bir travma yarattıysam bu olaydan sonraki yedi sene saçımı korka korka kesmişti. sonra kuaförümü değiştirdim.