destek olmak hakkında bir soru

Ben 2 sini de yapardım. Öncelikle atalarımızın dediği gibi dost acı söyler. Ben bir dost isem hayatı arkadaşıma toz pembe imiş gibi göstermem gösteremem çünkü hayat öyle değil yalan söyleyemem onun yerine ona hayata karşı zorluklarında her türlü musibet ve sıkıntıda her zaman yanında olduğumu hissettiririm bunu boynuma borç bilirim. İkinci olarak hayat böyle diye dostumu karamsar ümitsiz bir hale sürüklenmesine razı olamam. Çünkü bilirim ki kainatta her şey zıddıyla vardır ve bilinir. Karanlık varsa aydınlık da vardır kötülük varsa iyilik de vardır acımasızlık varsa merhamet de vardır bu dünyada. Ve insan varsa her daim umut da vardır...

İkisini de tercih etmem. Belki o an için beni kırmayıp güler ama acı hemen kaybolup gidecek bir his değildir. Üzülecekse üzülsün, ağlayacaksa ağlasın. Ben de yanında dururum. Acı içinde olan biri için hiçbir şey yapmasa dahi birinin varlığını bilmek asıl destektir zaten. Gerekirse sarılırım ya da çıkar yolları düşünüp ona sunarım. Beraber yeni bir yol çizebiliriz. Ama mümkün olduğu kadar dirayetli ve ayakta duruşumu ona gösteririm. Hiç yoktan birimizin aklı başında kararlar verebileceğini bilir.
(bkz: #5715)