anladım sonu yok yalnızlığın
Söyle kaç bahar oldu, penceremde gül soldu...
bende bir resmin var
yüzüme bakmıyor
"...Ben ister miydim böyle olsun, istemezdim. Saatim çoktan ikiyi geçti..."
“isterim ki yerimi almasın başka biri
kurtar allahım beni,
bu aşkın kederinden”
Aşık değilim ama keşke olsaydım dedim bunu duyunca. Böyle boşu boşuna acı çekmiş oldum çünkü.
"belki de biz sevmemeliyiz.."
yangın olur biz yangına gideriz
ben zaten
hep tek başımaydım
yalnızlık deminde
“ hadi çay koy don ritchie yine buradayım..”
… gözlerinde hayat pırıl pırıl,
ellerinde ümitlerimiz var.
dünyanın tüm pisliklerine,
sıkılmış o minicik yumruklar.
özellikle kadın doğum stajında bir doğum gördükten sonra kafamda anlamı mahfuz kalan bir şarkı.
gri
highwaytohell
