Nihayete ermesi biraz üçüncü kişilere bağlı sayın fistikgibiri:) olur da bir gün hatasız kul olmaz denirse o zaman erdirebilirim. Mutluluğumuz daim olsun:')
İlk zamanlardaysanız mavi hametan pomad,zaman geçtiyse madecasol iyi gelecektir. Düzenli kullanımda madecasol izlerin görünümünü azaltıyor. Aile hekimi yazıyor mu bilmiyorum.
zamanında bir netlik kazandıramadığım olay ya da durumlar bir türlü geçmiyor bende. dönüp dolaşıp aklıma geliyor ve tekrar tekrar ihtimalleri düşünüyorum.
2018 senesinde belediye otobüsünün bir miting sebebiyle ücretsiz olduğu bir günde, otobüste aldığım yaranın izi. Sağ kolumda. O gün çok ağlamıştım, öyle kaldı bir de izi. Aynı sene salıncağın bir parçası bacağımı çizmişti, onun da izi duruyor hâlâ. Bari karizmatik bir hikayesi olsaydı da anlatsaydım her yerde.
çocuklukta yaşanan bazı olayların psikolojik etkileri.
mesela ortaokul döneminde yaşadığım -ve o zamanlar öneminin farkında olmadığım, üzülüp geçtiğim- olayların etkisini bugünkü kişiliğimde özgüvensizlik olarak görüyorum maalesef.
Küçüklük insanı o kadar etkiliyor ki gerçekten insan fark etmiyor bile. Bir örnek vermek istiyorum küçükken sarı renge bayılırdım sonra nefret etmeye başladım. Acaba çocukluk travmasından kaynaklı mı diye düşünürken bir sebep bile buldum. Bilinçaltında çok garip bir etkisi var çocukluğun.
Ya benim ergenliğim çok rezildi,lise arkadaşlarım sağolsun baya zorbaydı. Beni gerçekten birçok noktada güvensiz yabanıl bir kişiliğe sokmuş lise travmalarım...
bir rengi sevmemek, baktığımızda oldukça gündelik bir karar ama bunda bile travmatik bir sebep olabiliyor, çok haklısınız gerçekten sevgili mdblue. ben de düşündüğümde birçok kararımın arka planında bilinçaltımın yıllar öncesinde aldığı yaraların etkisi olduğunu görüyorum.
ah o zorba 'arkadaşlar', ne çok vardı onlardan... şimdi nerelerde ne yapıyorlarsa umarım kendilerini değiştirebilmişlerdir. yoksa o şekilde devam ettilerse kendilerinden çok etrafındakilere zararları dokunuyor maalesef, bizler de bunun birkaç örneğiğiz sevgili ruhsuz :(
Tam beğeni atıyordum yorum yerine entry olmuş sanırım. Burada görmek beni mutlu etti. Amiiin ümidimiz ve umudumuz hep bakidir. Ama yol da uzun tabii ;)