kötü bir his tarif edin

tüm insanlığın ortak problemi bence. bir şarkı duyarsınız sevdiğiniz bir şarkıdır. eşlik etmek için başlarsınız ama şarkı farklı devam eder. insanın içinde bir boşluk oluşur o an hele de çevrede birileri varsa.

değer verdiğiniz kişileri hayal kırıklığına uğratmak, yaptığınız hataya üzülmek yetmezmiş gibi bir de sevdiğiniz kişileri üzdüğünüz için üzülmek.
sevdiğiniz birinin üzgün olduğunu bildiğiniz halde onun yanında olamamak, kendini iyi hissetmesi için bir şey yapamamak.
kendinizi ifade etmek için defalarca çabaladığınız halde anlaşılmamak, anlatmaya çalışmaktan yorulmak.
çok emin olduğunuz bir konuda yanıldığınızı görmek.
bir şeyler ters gitmeye başladıktan sonra diğer şeylerin de ters gitmeye başlaması, bir anda hayatınızın saçma sapan ve karmakarışık bir hal alması ve bunu düzeltmeye gücünüzün olmadığını hissetmek.
aynı şeyin ya da kişinin hem derdiniz hem de dermanınız olması.
hiçbir zaman sahip olamayacağınızı bildiğiniz şeyleri istemeyi bırakamamak.
yapmamanız gerektiğini bildiğiniz şeyleri yapmaya bile isteye devam etmek.
kimsesizlik hissi. etrafınızda onca insan olmasına rağmen hissedilen "kimsesizlik" hissi.
son olarak, duştan çıkınca yemeği planladığınız bir şeyin, duştan çıktığınızda başkası tarafından çoktan yenmiş olduğunu görmek.
not: başlıktaki "bir" kelimesini görmemişim gibi davrandığım doğrudur.

teorik sınava bir gün kaldı ve ben kafadan 3 dersi yetistiremiyorum.

Aniden gelen her şey bitecek, herkes ölecek farkındalığının insanda yarattığı huzursuzluk.
Bu farkındalık bazen çok kötü bir olay yaşadığımızda üstümüzde iyi bi etki de yaratabilir, en azından benim için böyle; iki yüzü var yani aynı düşüncenin. Bugün de negatifliğimi saçtığıma göre uzaklaşabilirim yavaşça :)

Artık yaşamayan birisini özlemek

Ben yazmazsam yazar mı diye yazmadığın insanın sana yazmaması :')

Kötü bir şey yaşamışsındır, moralin çok bozuktur. Ama güçlü durmuşsundur, ağlamamışsındır. Biri sorar noldu, moralin bozuk gibi diye. Yok bir şey derken sesin titrer, hafif gözlerin yaşarır. Ama tekrar sorar karşındaki emin misin diye. Sonra kendini tutamazsın, işte o anki his. Yazarken burnumun direği sızladı :'(

İstenmediğini hissetmek.

Karşımdakine bi şeyi anlatırken daha yarısında gelen pişmanlık ve devamını nasıl anlatmayabilirim düşüncesi.

Islak tuvalet terliğine çorapla bastığın o an var ya işte tam o

Kendine inanmayan, güvenmeyen birisini; kendine inandırmaya, güvendirmeye çalışmak..

Binbir özenle hazırladığınız yemeğinizi tabağınıza koydunuz, tepsinizi donattınız, dizinizi de öbür odada açtınız. Mutfağın ışığını kapattınız, öbür odaya geçip dizinizi açıp koltuğunuza kuruldunuz, tepsiyi kucağınıza aldınız. Çatalı daldırdınız, ilk lokma ağzınızda ama bir baktınız yemekte zerre tuz yok. Tepsinizde de yok. :(

Her derdini dikkatle dinlediğin, üstüne saatlerce derdine çözüm aradığın insanın; üzüldüğün şeyleri ona söylediğinde bunu pek umursamaması, üstüne bir de “neden bu kadar depresifsin, buna mı üzüldün” gibi şeylerle tüy dikmesi sonucu hissettiğin pişmanlıkla karışık kırgınlık.

Başlığa bile efkarlanmak... 🙄

intörnlükte arter kan gazı alırken hastanın bileğini hastanın huzursuzluğu eşliğinde milimetrik taramaya rağmen radyal artere girememek ve kıl gibi damarları olan ajite kadın hastadan kan alacak damar bulamayıp hemşireden yardım istediğinde sizin göreviniz diye bir yanıtla karşılaşmak olabilir. antidotları, ben bu işi başarırım ulan deyip anlık bir gazla belli belirsiz aldığınız nabza rağmen körleme girdiğiniz radyal arterden gelen parlak arteryel kanı enjektörde görmek ya da kelebek setle de olsa bir şekilde bulup el işçiliğiyle girdiğiniz ince damardan yeterli venöz kanı alabilmektir, bir işe yaradığınızı hissettirir.

Onsuzluk

umursanmamak

Birkaç tane insan var. Bir arada bulundukları anlardan birinde aralarından birisinin benim mutluluğuma karşı olduğunu düşünmeme sebep olabilecek şeyler konuşmuşlar. Belki de konuşmamışlar. Ama neden ama nasıl ama kim konuştu bilemiyorum. Aslında tek bir suçlu var. Fakat bir kişi yüzünden hepsine olan inancımdan birazını kaybettim. İçine dahil olmadığım bir konuşmada kim haklı kim değil onu da bilemiyorum. İftira kötü bir his. Kimin adına değdiyse o ismin üstünden bir kısmı yakıp kül ediyor.

çok değer verdiğin ve uzun yıllar süren dostluğunun bir çırpıda bitirilmesi sonucu onda kalan eşyalarını almaya gitmişsin
tek kelime etmeden içilen acı kahveden sonra elinde iki poşet omzunda bir çanta apartmanın önünde kalakalmışsın
umarım kimse yaşamaz bu hissi

Suçluluk duygusu.
Her şeyi bir anda mahvettiğini hissetmek ama artık geri dönüp düzeltemeyeceğini de bilmek.
Her şeyi berbat edecek potansiyele sahip olduğunu anlamak.

Bazı şeyler vardır,kimse sesli söyleyemez yediremediği için ama onların hepsi gece toplaşır da boğazına yumru gibi oturur ya.
O hisse gece uyumadan evvel alışkındım ama şimdi geldi,erken geldi. Beterin beteri..

Gis kaynaklı şişkinlik.
Az yeseniz bile olur ya bazen,korkunç.
Bir de Uterusumuzun aylık olarak ağrıması.

Özlemek, hiç gelmeyecek birini özlemek.

Tansiyon düşmesi.
İki kere ciddi anlamda yaşadım. Mide bulantısı, soğuk soğuk terleme, gözün adeta kör olması, kaslardaki tüm kanın çekilmesi hissi, yanında kim varsa koluna yapışıp “ben iyi değilim.” demek ve sonrasında kendini yerde bulmak…