masanın üzerindeki..

masanın üzerinde bir yorgun bardak altlığı, uzun zamandır kullanılmayan tozlu kalemler kalem kutusunda... en son ne zaman bu ışığa karşı koyduğunu hatırlamıyordu. belki de yatmamalıyım artık, diye düşündü. hayatının son gecelerinden biri olduğundan habersiz bir şiir yazdı sigara kutusuna dokunmadan önce. yarın sabah enginar yemeği yapayım kendime, çok sağlıklı olur hem diye aklından geçirdi. öyle ya, 19'unda baba evinden ayrılalı beri çok sağlıklı sayılmazdı. bunları düşünürken yaktığı sigarasının dumanının loş masa ışığı çevresindeki dansıyla kendine geldi. bu zamana kadar ne yapmıştı? çok fazla rus romanı okuyorum, hep ondan oluyor bunlar, diye telkin etti kendisini. huzursuzdu genellikle; bilmiyordu, ah bir bilseydi zamanını...

"Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu
Adam masaya
Aklında olup bitenleri koydu
Ne yapmak istiyordu hayatta
İşte onu koydu
Kimi seviyordu kimi sevmiyordu
Adam masaya onları da koydu
Üç kere üç dokuz ederdi
Adam koydu masaya dokuzu
Pencere yanındaydı gökyüzü yanında
Uzandı masaya sonsuzu koydu
Bir bira içmek istiyordu kaç gündür
Masaya biranın dökülüşünü koydu
Uykusunu koydu uyanıklığını koydu
Tokluğunu açlığını koydu.

Masa da masaymış ha
Bana mısın demedi bu kadar yüke
Bir iki sallandı durdu
Adam ha babam koyuyordu."