birinci vazifemiz, mümkün olduğu kadar tam bir hayat yaşamak, kendinin ve başkalarının hayat zevkini artırmak, onu daha yüce, daha tatlı, daha güzel ve daha ahlaklı bir hale getirmeye çalışmaktır ve bu yüzden manevi gelişmeyi ihmal etmek, zekanın gelişmesine ihtimam göstermemek kadar büyük bir hatadır.
son okuduğun kitaptan bir cümle
Karım beni nasıl aldattı? Ben karımı nasıl aldattım?
Saatler dakikalardan oluşur ve böyle anlarda dakikalar kudurmuşcasına hızla akıp geçer.
ve bir dost sana kötülük yaparsa ona şöyle de: bana yaptığını, sana bağışlıyorum. fakat kendine yaptığını ben nasıl bağışlayayım?
“aklı başında olan kişi hoş olanın değil, acı vermeyenin peşindedir.”
“Eğitim insanı alçakgönüllü yapıyor, kibirli değil.”
“Erdem,eğer bazı kabahatlerle yumuşatılmazsa sağlıksız;inanç,kimi kuşkularla gölgelenmezse acımasız olur.”
Ruth bunları hak etmedi :/
:(
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?