ben de içimden geçenleri uzun uzun yazmak istiyorum şimdi. 1. sınıfım şu an. liseye kadar tıp istemiştim ama lise boyu tam da şimdi aklımı karıştıran sebepler ve HERKESİN tıp istemesi yüzünden çok soğumuştum. sürekli tıp yazılmaz ya çekilmez o kadar dert, ben tıp yazmam vs diyerek geziyordum. hatta tıp yazmamı isteyen anne babamı da buna ikna etmiştim :') sınava 1-2 ay kala tamam ya ben tıp yazıcam dedim tercih listemin hepsi de tıptı. tercih süresinde itü endüstri bi an aklımdan geçti ama yazmadım. bu arada lisede de endüstri ya da bilgisayar yazarım diye düşünüyordum. aynı zamanda hep istanbulda okumak istemiştim bu da içimde kalan bir şey oldu. şimdi ise doktor olma düşüncesi hala bana çok çok güzel geliyor ama 1 çok zorlamasa da ileride yaşayacağım stres gerçekten ağır ders çalışma süreçleri vs hepsi çok yoruyor şimdiden. ayrıca yurt dışına gidebilmek için diğer mesleklerden apayrı çok fazla çaba istiyor. tus desen çok ayrı bir şey o stresi o süreci yaşıyorsun ve sonunda asistan olduğunda da ayın 10-15 günü nöbet tutuyorsun ?? bunun karşılığında aldığın para yeni mezun bilindik bir şirkette çalışan bilgisayar mühendisiyle aynı. aldığın para birbirine yakın ama nasıl çalıştığın verilen emek her şey çok çok farklı. ve hizmet ettiğin insanların da seni anlamaması sorunlarını dinlememesi çok kalp kırıcı motivasyon düşürücü direkt hayattan bezdirici bir şey ya. ayrıca tıpta kazandığın parayı harcayacak zamanın, enerjin kalmıyor. bunları yazıyorum ama şu an fakülteyi seviyorum doktor olma düşüncesini de seviyorum ama bu kadar çabayı başka bir alanda versem daha iyi bir hayat yaşayabileceğimi biliyorum. ve benim için önemli olan huzurlu ve mutlu güzel bir hayat geçirmek bunu da kendimi harap ederek değil daha sakin bir şekilde yapmak istiyorum. ben bunların hepsinin farkındaydım bu arada bölümü seçerken ama seçtim yine de :') bu arada iyi bi yerde bilgisayar gelse düşünmeden yazardım. neyse şimdi bölüm değiştirmw kısmına geçicem( bir saattie ne anlatıyorsam sanki) bana gelen en iyi bilgisayar hacettepe ytü birkaç da özel var. tabi insanın aklına bilgisayar deyince odtü boğaziçi falan geliyor ama napalım yani. birkaç seneye buralar da 2-3k olur zaten. endüstri olarak da itü var ama bilgisayar istiyorum sanırım ben. yani şu an bu kararı alma çok zor geliyor bana çünkü aileme de hiç açmadım sene boyu herkes bi anda aa ... tıpı bırakmak mı istiyormuş çok şaşırdım falan olacak. bir de ben emin olamıyorum geçmek istediğimden. ayrıca bi tık da hacettepe ytü falan olması kötü geliyor açıkçası itü falan olsun isterdim :/ ya bilmiyorum kafam o kadarr karışık ki ama buna cesaret edebileceğim tek sene de 1.sınıf. bir de üst dönemler hep sey diyor aklında böyle bir düşünce varsa kesin geç hep aklında kalıcak ilerde pişman olursun. bu da bi düşündürüyo. ya dünya çok değişiyor o kadar farklı yeni şeyler üretiliyor ki ben bunların içinde olmak bir parçası olmak istiyorum sanırım. napsam bilmiyorum ay daraldım daha yazamıycam
longislandmedyumu
Tıp vs mühenfislik biraz da kişinin kafasının çalışma şekliyle ilgili bir durum. İkisi de sayısal olabilir ama birbiriyle alakası yok düşünce tarzının. Mesela benim kardeşim mühendis ve o asla doktor olamazdı. Ben tıp okuyorum (isteyerek geldim birakmayı da düşunmüyorum) ben de mühendis olamazdım. Evde bir problem olsa kardeşim hemen en iyi malzemeyle en ekonomik en iyi en bilmem ne çözümü bulur mesela sende de bu yetenek var mı? Kardeşimin aksine benim ansiklopedi gibi bir beynim var ve bu bilgileri birbirine bağlayıp olan durumu kolayca fark edebiliyorum yani bende de doktor kafası var. Bu tabir pek hoş değil biliyorum ama mühendislik istiyosan kendini iyi pazarlayabilmen gerekecek özellikle okulun markan değilse (ki markaysa da kesin iyi bi yerdesin demek değil). komite haftasında ders çalışırken bana sorsan gezen mühendis kankilerime sinirlenip bırak tıpı yaaa boş ver hayatını yaşa 10-15 sene okuyacak mısın diyebilirim ama pek mantıklı bir tavsiye olmaz 😅 Daha çok kendi ilgi alanlarına ve yeteneklerine bakmak gerek bence
