ileleualatyr

Rutubet kokusu.
3 yaşımda başlayan okul öncesi eğitimimle birlikte hafızama kazınmış bu koku. O zamanlar hem yatakhanemiz hem yemekhanemiz zemin katın altındaydı çünkü. Ne zaman bu kokuyu duysam ilkokul öncesi okullarımı hatırlıyorum ve istemsizce mutlu oluyorum Çünkü o zamanlar okul gerçekten muhteşem bir yerdi; uyumamız için bize zaman veren üç öğün yemek yediğim bol mozaik pasta içeren müthiş bir yer...
Şimdiyse bir eziyet benim için, eğitim hayatımın 7 yaşımda bitmesi gerekmiyor muydu sizce de anne ve baba?

Herkesin farklı bir ad verdiği,adını benim de yenidünya şeklinde bildiğim fakat bundan emin olamadığım meyve.

Piramitleriyle meşhur ülke. Aynı zamanda Dünya'nın ilk uygarlıklarından birine ev sahipliği yapmıştır. Bu bakımdan gerçekten köklü bir tarihi vardır, varlığını da Nil Nehri'ne borçludur.
Bu ülkenin geçmişinde hepimizin bildiği üzere firavunların yönetimine dayalı bir devlet vardı, burada bana ilginç gelen firavun bir şekilde öldüğünde yaşı fark etmeksizin eşinin de öldürülmesi oldu. Kendilerince mantıklı yahut mantıksız bir sebebi vardır elbet.
Ortadoğu coğrafyasının karışıklığından bu ülke de payını almış; bundandır ki zaman zaman terör saldırıları, diktatörleri ile adını duymaktayız.
Bunlara rağmen gözümde güzel bir ülkedir, ileride fırsatım olursa ziyaret etmeyi isterim.

Umursanmamak.
Maalesef şu aralar iliklerime kadar hissediyorum.

İmkanım olsa bu aralığı geçmişimden silerdim, klozete atar üstüne sifonu çekerdim, çocuğum olsa eldivenle severdim yani düşünün durumun fenalığını.
Aslında içindeyken yaptığım şeyler hiç saçma gelmiyordu fakat sonra düşününce gerçekten saçma olduğunu anladım. Gerçi bu her yılım için geçerli fakat bu dönemde gerçekten insan çekilmez oluyor, daha çok saçmalıyorsun.
Tabii bu durumun iyi yanları da var, mesela kendindeki değişimi görüp arada kendine “kötü iş çıkarmadık yahu” diyebiliyorsun; eskiden yazdığın melankolik şeyleri okuyunca bazı şeyleri nasıl da gözünde büyüttüğünü, durumun aslında o kadar da dramatik olmadığını, sadece olayların olduğu anda duygularının yoğunluğundan-bu yoğunlukta ergenlik döneminin etkisi de büyük-kaynaklı dünya'nın başına yıkılmış gibi hissettiğini anlıyorsun ve bence en önemlisi değişimin, yeniliğin süper bir şey olduğunu görüyorsun. Benim için böyle en azından.

Vakit öldürüyorum, çok vaktim varmış gibi.

İki gün önce bir hastanın bıçaklı saldırısına uğrayarak parmaklarını kullanma yetisini kaybetmiş, dolayısıyla bir daha muhtemelen cerrahlık yapamayacak hekim.
Söylenecek çok şey var fakat elim yazmaya gitmiyor, çünkü yazdıkça bu olayı ve geçmişte olan sağlıkta şiddet olaylarını daha da içselleştiriyorum ve maalesef korkuyorum. Korkuyorum çünkü henüz yolun başındayken bile bu kadar emek verilen bir meslekte biri sırf canı istedi, bir şeyler hoşuna gitmedi diye beni öldürebilir ya da iyi ihtimalle beni yaralayabilir ve belki de bu travmayla mesleği bırakmama sebep olabilir.
Daha baştan bunları düşünmek çok acı, ülkemin beni korumayacağını bilmek çok acı. Şu an tıp fakültesinde okuyan benden büyük veya benimle yaşıt ne kadar tanıdığım varsa yüzde doksanı tus çalışmak yerine yurt dışını deneyeceğini söylüyor; bunu söyleyenlerin hepsi bunu yapmasa bile bunu düşünmeleri, düşünmemiz bence bu ülkenin büyük bir kaybı.
Çok üzgünüm, bu ilk değil ve böyle giderse son da olmayacak ta ki halkımız hekim bulamayana dek.o gün geldiğinde anlarlar belki de.
Not:Bunu söz konusu başlık bir hekimi içerdiğinden hep hekimler üzerinden yazdım fakat aslında bu tüm sağlık çalışanları için geçerli.

Uyku,uyku,uyku.Gerçekten uyku.

En yakın arkadaşın en yakın arkadaşı olmamak.
Şey, peçetesi olan var mı?

Başa bakan kişidir.
Ayağa bakan için (bkz: düşman)

Gütf sözlük yazarlarının korktuğu ilginç şeyleri içeren fobilerdir.
Benim için:Kaplumbağa.
Yolda görsem yolumu değiştiriyorum,
muhtemelen kaplumbağa “hele şu deliye bak hele”şeklinde şiveli bir cümle geçiriyordur içinden.
Düzeltme:Harf hatası.
Hiç de söylemiyorsunuz ya!

A sayfasına bakılıyordur sonra “yeter artık bu kadar, kapatayım”düşüncesinden hareketle a sayfasının bulunduğu sekme kapatılır, hemen ardından sık kullanılanlar kısmından a sitesine tıklanır ve bu döngü a sitesi kapatılana kadar devam eder.

Kuzey Yarım Küre'ye 21 Haziran'da gelen mevsim.
Hem meyveleri hem havası kıştan daha güzel, büyük bir kısmında okul yok, gündüzler daha uzun, birçok dünya geneli müsabaka(kış sporları hariç) bu mevsimde. Bir mevsimden daha ne istersin ki yahu! Tek kötü yanı sinekler...Onlar da olmasa bu mevsimde zamanı durdurmayı sağlayacak bir cihaz icat ederdim, yazı sevenler olarak sonsuza dek haziran temmuz ağustos üçlüsünde döner dururduk 26-45 doğu meridyenleri 36-42 kuzey paralelleri arasında.

2021 versiyonunda İtalya'yı temsil eden rock grubu Maneskin'in, "Zitti E Buoni" adlı İtalyanca parça ile birinci olduğu yarışma.Jüri oyları ekran başındaki herkesi(özellikle beni)ve tabii ki oradaki seyircileri sinirden deli etse de halk oylarıyla bir nebze de olsa jüri saçmalıkları telafi edilebildi.
2013'ten beri katılmamamıza rağmen bugün pek çok vatandaşımız izledi bu organizasyonu.Keşke yeniden katılsak,uzun bir bekleyiş sonrası finali izlesek,Türkiye ne zaman çıkacak diye beklesek,o bekleme süreci bir ömürmüş gibi gelse,özümüze dönsek...
Katıldığımız yıllarda gece geç saatlere kadar oturamayacak yaşlardaydım,hiçbir zaman Türkiye'nin şarkısını canlı dinleyemedim hep uyuyakaldım fakat uyandığımda ilk sorduğum şey “kaçıncı olduk”olurdu.Umarım yakın zamanda yine o heyecan ülkemizi sarar,çocukların da finalden sonraki sabah uyandıklarında ilk sorduğu soru “kaçıncı olduk”olur ve umarım o gün geldiğinde Türkiye'yi canlı olarak dinleyebilirim.
Bu kişiye de sevgilerimi iletiyorum.

Evde benden daha çok yer kaplayan biraz arsız bir bitki.
İki gün geçmiyor tüm saksıyı doldurmuş oluyor,o da yetmiyor diğer güzelim çiçeklerin yerine sulanıyor.Şüphesiz biz aloe vera'ların bu egemenliğine son vereceğiz,o iş bende.Merak etmeyiniz.
Bir de cilde iyi geliyor falan diyorlardı ama bende kaşıntı yapıyor,onun için bilinçli kullanın;bu serseri bitki yüzünden canınızdan,cildinizden olmayın.

Çok değerli büyüğümüz, bilim insanımız Albert Einstein'ın şu sözünü hatırlatır:
“İki şey sonsuzdur: Gazi Tıp 2020-2021 eğitim yılı ve evren fakat ikincisinden o kadar da emin değilim.”
Yani geçmiş olsun, sonsuza kadar buradayız.

Bugün, Aynı zamanda Mustafa Kemal Atatürk'ün doğum günüdür.
İyi ki doğdun, iyi ki bu millettensin, iyi ki varsın ve hep var olacaksın.

19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı,1919 yılında Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün Samsun'a ayak bastığı gün.
Kutlu olsun.

Ösym'nin geçen sene sınavdan aylar önce pandemi nedeniyle belirlenen tarihten ileri bir tarihte yapacağını(temmuz sonu) söyleyip mayıs ayında turizm uğruna haziran sonuna çektiği, birçok konuyu çıkarıp üstüne birinci basamak sınavında süreyi arttırarak anlamsızlaştırdığı; ciddiye aldığını düşünmediğim sınavdır.
Hâlâ geriye dönüp baktığımda onca şeyin arasında nasıl ders çalışmaya devam edip delirmediğimi merak ediyorum. Gerçi geçtiğimiz senelerde şifreli sorular, soruların önceden malum kesme dağıtılması gibi durumlarla karşı karşıya kalanlar için benimki devede kulak kalacaktır. Bu ülkedeki herkese ama en çok da eğitimini ciddiye alan/almış öğrencilere sabır diliyorum.

Yirmi birinci yüzyılda artık olmaması gerekendir, artan bireysel silahlanmanın bir sonucudur.
Yaşadığım ilde dün her bölgeden silah sesleri duyuldu, üstelik yaşadığım bölge sözde “eğitimli”insanların çoğunlukta olduğu bölge. başka şehirlerde bazı kurşunlar binaların camına isabet etmiş, dün neyse ki hiç kimse zarar görmedi fakat yıllardır gerek düğünlerde gerek seçim sonuçları sonrası gerekse futbol maçlarından sonra havaya rastgele açılan ateşlerle pek çok insanımız canından oldu. halkımız hiç mi ders almadı bunlardan? sanırım almamış.
sevincini bu şekilde göstermeye çalışan insanların akıl sağlığından gerçekten şüphe ediyorum ve bu insanlar toplumumuz için bir tehdit oluşturuyor, hiçbir insan balkonda ya da pencerenin kenarında her şeyden habersiz otururken bir magandanın bu davranışı yüzünden zarar görmemeli. Bu olayın çözümü nedir bilmiyorum fakat bir an önce bunun halledilmesi gerekiyor aksi takdirde daha çok canlar yanacak.

“Enjoy i'm vaccinated.”

Süper başlık.Tüm sözlük halkının bayramı kutlu olsun,en kısa sürede alıştığımız “eski normal”e dönmek dileğiyle.

Yine yenilerden bir film, çok uzun bir film:Kefernahum. 2018 yapımı, Lübnanlı yönetmen Nadine Labaki'nin filmi.
Karakterlere gerçekten uyan oyuncular,anlatılan her şeyin gerçek olduğunu bilmek ve hepsinin burnumuzun dibinde yaşanması...çok gerçek ve çok üzücü, psikolojik olarak güçlü hissettiğiniz bir anda izlemenizi tavsiye ederim.

Mutlaka duymuşsunuzdur ama yazmazsam içimde kalır:Human.
ilk kez 2016'da izlemiştim, dün tekrar izledim.
Her yerden çeşit çeşit insan ve farklı hikayeler...
bir soruya verilebilecek cevapların aslında ne kadar fazla çeşitte olduğunu bana hatırlatan ve her insanın özel olduğunu(olumsuz ya da olumlu yönde)gösteren müthiş bir iki saat on dört dakika geçirtti. Üstelik ulaşması çok kolay, YouTube'ta hem dublajlısı hem altyazılısı mevcut.Özetle;izleyin, pişman olmayacaksınız.Olursanız zamanınızı iade ediyorum demek isterdim ama böyle bir hizmetimiz yok, henüz.

Üstün ırk olduklarını düşündüğüm biraz da kıskandığım insanlardır.
Ucundan bana da versenize ya bu özellikten, sadaka olarak. Nolur, lütfen.

Heteroseksüel, müslüman, sünni bir erkek dışındaki herhangi bir şeyi olmak kolay değil; hatta imkansız.
Peşin not: Herhangi bir şekilde yukarıda yazdığım gruplara ya da sıfatlara herhangi bir sözüm yahut eleştirim yok, bunların yanında tüm farklılıkları da kabul edebilsek keşke.

Yenilerden bir filmle karşınızdayım:Nuh Tepesi. Cenk Ertürk'ün ilk uzun metrajı.
İçinde bolca Ali Atay bolca Haluk Bilginer var, daha ne olsun zaten.

beni özellikle hüzne boğan sahne ali atay'ın oynadığı karakter olan ömer'in babası uyurken babasından habersiz ikisinin fotoğrafını çekmeye uğraşması, bir anı bırakmak istemesi oldu.

Bana çocukluğumda sürekli yediğim iğneleri hatırlattığı için duyunca kanımın çekildiği kokudur.
Küçükken çok sık hastalanırdım,her seferinde de bu sorunu iğneyle çözmeye kalkarlardı.ben de iğnenin i'sini duyduğumda başlardım ağlamaya.bir gün yine iğne olmak üzere sedyeye oturdum ama o sırada o kadar çok ağlıyorum ve bağırıyorum ki hemşirenin işini yapması mümkün değil,neyse hemşire geldi ve muhtemelen beni susturmak için “korkma,sadece kalemle bacağına işaret koyacağım” temalı bir yalan söyledi.buna inanan ben sakinleştim ve kalemi hemşirede görmemle bacağımda bir acı hissetmem bir oldu.Bu nedenledir ki bu kokuyu hiç sevmem.