İlk maaşıma özel başlık :)
Meslekte 1. Ayım bitti. Refakat adı altında da olsa ilk günden beri primer hasta bakıyorum. Sora sora çok şey öğreniyorsunuz ama Tek bir şey diyeceğim. Arkadaşlar ders çalışın. Acillere ne kadar hakimseniz özgüveniniz de bir o kadar artıyor. İntörnlerin mezuniyeti de yaklaşmışken birkaç öneri vermek isterim.
1-) acillere hakim olacaksın. Anafilaksiyi arresti bileceksin. İlk seferinde tabi ki yönetmek kolay olmayacak ama öğrenirsin. Üsye ilacı bilme ama adrenalini bileceksin. Zamanla yarıştığın durumlar gerçek acil olanlardır unutma.
2-) tus hedefleyen biriyseniz bulduğunuz her ortamda uyumayı ve post nöbet ders çalışmayı öğrenmek durumundasınız. Vakit buldukça tus çalışın işe başlayınca o kadar kolay olmuyor malesef.
3-) bilmediğinizi hastaya çaktırmayın. Basit bir öneri gibi görünse de oldukça zor. Yeni başladığımız çok çok belli oluyor :) yapacak bir şey yok onu da öğrenicez
4-) ben bir tık yoğun sayılabilecek bir ilçe acilinde çalışıyorum. Acil insana çok şey katıyor. Arresten tutun svo'ya Anafilaksiye kadar görmediğim şey kalmadı. Az önce paraziter hastalık tanısı koydum mesela. Küçük bir örnek :)
5-) sistemi bilmek zorundasınız. Adamlar bir cümlemizden bile neler neler yapabiliyor. Duydukça şaşırıyorum. Önemli olan sadece hastaya tedavi vermeniz değil bunları belgelemek zorundasınız. Yine başıma gelen bir örnek. Hastalar bazen durumun ciddiyetini kavrayamayıp izinsiz hastaneyi terkedebiliyor. Yoğun bir günde gözden kaçabilir. Sisteme not düşmek zorundasınız. Hastanın başına bir şey gelse sizin de başınız yanar.
6-) çocuk acil intörnlüğünü iyi geçirin. Pratisyenlikte en çok işime yarayan, bir şeyler öğrendiğimi farkettiğim staj olur kendisi.kendinizi doktor gibi hissettiğiniz nadir yerlerdendir çocuk acil. Pediatri sevmeyen biri olduğumu da hatırlatmak isterim :)
7-) sizden kıdemli olan pratisyenlere varsa uzmanlara soru sormaktan asla çekinmeyin. Böyle böyle öğrenicez böyle böyle öğreticez.
8-)son olarak tekrarlamam gerekirse tus da isteseniz başka bir şey de planlasanız ders çalışmak ve temel doktorluk becerisini kazanmak zorundasınız.
Korkmayın yaparsınız. Hepinize sağlıklı günler.
Birini deli gibi merak etmeye başlıyorsam geçmiş olsun. Ne sever ne yapar nerede nasıl mutlu mu? Aşk bence meraktır. Sonsuz bir merak...
rus ruleti (tek kişilik)
Gerçekleşmesi için dua ettiğim şeyler gerçekleşmediği için şükrettiğimde. Bunun farkına vardığımda hayata birkaç bakış daha büyüdüm.
Espriyi anlatınca esprinin biyoyararlanımı düşer ve aynı tadı vermez.
Tıp fakültesi 6 seneydi mesela bitti. Sonrasında dhy süreci vardı o da bitti. Pazartesi günü asistanlık sürecim başlayacak. O da bitecek :) acılı gelen her süreç geride kalacak ve zorlandığımız günlerin çoğu aklımıza bile gelmeyecek. En kötü gün bile ertesi günün sabahına varacak. Hayat hep birileri için bir şekilde devam edecek.
Burdan çıkış yok :')
Tıbba başlamadan önce tanıdığınız arkadaşlarınızla muhabbetlerinizin, hatta ileri götürüyorum, yaşam şeklinizin farklılaşmaya başlaması.
Onların dertleri, kendi aralarındaki muhabbet artık size yabancılaşmaya başlar, Pek tabii sizin ki de onlara. Her ne kadar ortak noktalarınız devam etse de bu gerçek doğal olarak vuku bulur.
Kiminin babası,kiminin eşi,kiminin evladı...
Bu yurdu hainlerin eline bırakmamak için düşünmeye bile gerek duymadan canını bir çırpıda veren Türk ordusu yiğitleri,şanlı ay yıldızlı bayrağımızın gölgesinde yaşamayı sizlere borçluyuz.Vatan size minnettardır.
Başımız sağ olsun.
Herhangi birinden gidebilmek için bütün umut kapılarınızın yüzünüze sertçe kapanması gerekir.
Umut edebildiğim sürece kimseden gidemedim,kendimi ondan azade kılamadım.
Umutlarımın hepsinin tükenmesi yaşarken üzse de aslında artık hür olduğumu çok sonraları idrak edebildim.
Umut edebilmek bir lükstür.
Telefonun çalması...
İçimizde var olan her his dışarıya çıkmayı hak etmez. Bazı hislerin dışarıda doğru kişiler tarafından sahiplenilmeye ihtiyacı vardır.
Ekg sonucu
İnsan olduğumu unutuyorum ben.
O utangaç ve masum, aslen onurun tecellisi bakışlar..
bugün güzel haberler aldım. Bakan göz benmişim, utanan ben ve onurlu olmak bahşedilmiş bana. Onurlu olmak zor iştir bakmayın atıp tuttuğuma benimki sadece bir ikramiyeden ibaret.
Sen bensin, ben senim unutma..
Ankara'nın kalabalık meydanlarında yürüyorum bir fikir bekliyorum, bazen bakışlarımı kimi dalgın gözlerin üzerinde unutuyorum, durdurup 'bir şey söyle' demek geliyor içimden ama nafile ya kaçırdıysam o fikri... tekrar gelir düşüncesi ile avutuyorum kendimi.
Ama biliyorum, o bendim...
Yakında bizim büyük ölümlerimizi duyacaksınız, o zaman alınlarımızda şu yazılacak:
'Bizler direndik! İleri atıldık ve kaçmadık!' Ve bizimle birlikte çocuklarımız, kadınlarımız, yaşlılarımız ve gençlerimiz ölecek! Onları, bu suspus ve bön ümmete yakıt yapacağız!
Bizden, teslim olmamızı ve beyaz bayrak dikmemizi beklemeyin! Çünkü biz, bunu yapsak da öleceğimizi biliyoruz. Bırakın savaşçı onuruyla ölelim! Dilerseniz bizimle olun, elinizden geldiğince, öcümüzü sizden her biri boynuna taksın!
Dilerseniz bize acıyarak ölümümüzü izleyin! Temennimiz, Allah'ın, emaneti savsaklayan herkesten kısas almasıdır! Umarız bizim aleyhimize olmazsınız! Allah aşkına, bari aleyhimize olmayın!
Ey ümmetin liderleri, ey ümmetin halkları!!!
şeyh Ahmed Yasin
Evet arkadaşlar müjdeler olsun ki ölüm ölmüştür. Bundan vakit ölüm yoktur, sonsuz bir diriliş kalmıştır avuçlarımızda. Bir avuç deli(!) ölüme kıymıştır. O haşmetli ve bir o kadar korku salan ölüm boynunu bükmüş saygı ve minnetle can vermiştir.
İnsan
eşref-i mahlûkattır derdi babam
bu sözün sözler içinde bir yeri vardı
ama bir eylül günü bilek damarlarımı kestiğim zaman
bu söz asıl anlamını kavradı
geçti çıvgınların, çıbanların, reklamların arasından
geçti tarih denilen tamahkâr tüccarı
kararmış rakamların yarıklarından sızarak
bu söz yüreğime kadar alçaldı
damar kesildi, kandır akacak
ama kan kesilince damardan sıcak
sımsıcak kelimeler boşandı
aşk için karnıma ve göğsüme
ölüm için yüreğime sürdüğüm eczâ uçtu birden
aşk ve ölüm bana yeniden
su ve ateş ve toprak
yeniden yorumlandı.
Siyonist düşünce nedir bilmeyen baksın, şunu diyebilirim ki siyonist düşüncenin anladığı tek dil silahtır; bu düşünce anlaşma, ateşkes tanımayan korkak ve azmış bir düşüncedir, onu anca mermi paklar...
Emperyalizme ve işgale karşı şanlı bir direniş göstermektedirler. Allah yardımcıları olsun.
Açık olan pencereler gördüm. İçeri sızan çöp kokusunu perdeleyemeyen o pencereler yok hükmündeydiler. Güneşin gizleyemediği o loşlukta zamanı karalayan bir çift göz vardı.
Kapalı, kapkaranlık, buğulu pencereler de gördüm. İçerinin sıcağından nemlenmiş gözlerin birbirini görmediği, patates köz kokularının her tarafı kuşattığı ve içeri sızan yıldızların Işıklarından uykuların bulutlara bırakıldığı, samimi yoldaşların olduğu pencere kenarları da gördüm.
İşte umut buna benziyor. Görünenin aksi (tersi) gibi, kalplerimizin aksi (yankısı) gibi. :))
kimseye, size nankörlük edebilecekleri kadar iyilik yapmayın.
Bu çağı beğenmiyoruz ama bu çağa doğmuş insanlarız. Demek ki biz bu çağın asıl insanlarıyız. Beğenmediklerimiz kendimizde olan şeylerin karşıya bir yansımasından başka bi şey değil. Çünkü çoğu zaman çevremizi kendimiz oluştururuz. Çevreyi, çevreni Beğenmiyorsan kendini de beğenmiyor ve yeterli bulmuyorsun demektir.
Yorucu bir paragraf oldu ama ben beğendim :)
Manalı bir sayıyla atandık diyelim sayın yazarlar. Buraya yazdığım ilk entrymde stajyer doktordum. Şimdi pratisyen doktorum. Yeni görevlerimize başlamamıza sayılı günler kala bir nebze de olsa herkese “ben de bitirdim, daha çok da bittim.” Demek istiyorum. :')
Kişi en nihayetinde kendine gelir...
Yok gibidir.
İletişime açık,gerçekten 'başka' olduğunu düşünüp de başınızın tacı gibi davrandığınız biri hiç de öyle çıkmayabilir ve şaşar kalırsınız.
İnsanlarla olan diyaloglarımız karşılarında var olduğumuz kimliklerle anlam kazanır.
Bir kişinin bir kimliği aklınızda bir ömür boyunca 'baş tacı' olarak kalmayı hak ederken başka bir kimliğini keşke hiç görmeseydim diyebilirsiniz.
Nasıl ki her yeni insanla yeni bir anlam kazanıyor,farklı yönlerimizi görme şansı elde edebiliyorsak var olduğumuz ve karşımızda var olan her yeni kimliklenmeyle de farklı anlamlar kazanıyoruz.
Yok gibidir.
Çünkü herkesle her şey olunmaz.
Avrupa şampiyonuyuz 🤩
“Rüzgardan mamüldür hayat, geçip gider. Geçip gider. Lakin fırtınanın dinmesini beklemek değildir yaşamak. Yağmurda dans etmek, kırılan bir bileğin üzerinde seksek oynayabilmektir. Yani ki yaşamak ciddi hadisedir.
Başlayan her şey bitmekle kaimdir. En uzun, en çaresiz geceni düşün, sabah olmadı mı? Ey Adem, yazgının Sisifos'tan ayrı olduğunu kim söyledi sana? Hani şu, ömrü boyunca koca bir kayayı dik bir dağın doruğuna yuvarlamaya mahkum edilen bahtsız. Ne zaman doruğa ulaşsa kaya hep elinden kaçar ve Sisifos her şeye yeniden başlamak mecburiyetinde kalır. Yolu yok; bulup buluşturacak, gerekirse borç harç denkleyecek, umut edeceksin. Çünkü güneş yalnız umut edebilme kabiliyetine sahip insanların yüzü suyu hürmetine doğar.
Karamsar olma hakkın yok. İyi olacağız! İyi! "
Ben neden "öğrendim" dediğim her şeyi kötü tecrübelerle, tatsız deneyimlerle öğrenmek zorundayım. Keşke başıma musibet gelmeden önce bir şeylerin farkında olabilsem. Öğrenmenin daha akılcı yöntemleri olmalıydı.
dinlenebilmek
selektor yapan yildiz
schlimazl
