yazarları çocukluğuna götüren koku

Cızlak (krep) kokusu, annem ben seviyorum diye bol bol yapardı, ben de bol bol yer sonra kusardım cbsbxb

babaannem ve onun gün arkadaşlarını buluşturan, mutfaktan ve salondan enfes mercimek köftesine karışmış yoğun ıslak kek kokusu. mazi oluyor işte en küçük anılar bile. şimdi pandemiden ne altın günleri kaldı, ne babaannemin arkadaşları, ne babaannem... heyhat!

Leylak kokusu 💜 doğup büyüdüğüm evde, apartmanın bahçesinde koca koca leylak ağaçları vardı. oyun oynarken kokusu burnumuza gelir, birkaç dal koparıp eve götürür bardağa koyardık. Leylakları, güzel kokularını, moru ve çocukluğumu seviyorum.

Net benzin ve kömür kokusu kömürü pek sevmesem de benzin kokusuna bağımlıyım denebilir.

Rutubet kokusu.
3 yaşımda başlayan okul öncesi eğitimimle birlikte hafızama kazınmış bu koku. O zamanlar hem yatakhanemiz hem yemekhanemiz zemin katın altındaydı çünkü. Ne zaman bu kokuyu duysam ilkokul öncesi okullarımı hatırlıyorum ve istemsizce mutlu oluyorum Çünkü o zamanlar okul gerçekten muhteşem bir yerdi; uyumamız için bize zaman veren üç öğün yemek yediğim bol mozaik pasta içeren müthiş bir yer...
Şimdiyse bir eziyet benim için, eğitim hayatımın 7 yaşımda bitmesi gerekmiyor muydu sizce de anne ve baba?

Eti-Unutma Beni kolonya. Dedemin ve dedemin kız kardeşinin parfümüydü bu koku. Dedem sakallarını keserdi ,biz öperken batmasın diye, Sonra kolonyayı sürer yanımıza gelirdi. "nasıl kokuyorum?" diye sorardı. Her zaman çok güzel kokardı. Geçenlerde babamın arabasında gördüm. Eski zamanları hatırlatacak diye koklayamadım. Elime aldım kolonyayı, bakıp yerine koydum.

Yapım aşamasındaki inşaat kokusu ya da yeni bitmiş bina kokusu :)

biraz garip ama gül kokusu.ben küçükken dedemlere çok sık giderdik.ve bahar/yaz ayları geldiğinde sürekli bahçede olurduk.dedem de bahçe işlerini pek severdi.bahçede pek çok meyve ağacı ve çiçekler olurdu.ama en güzeli bahçedeki mis kokulu rengarenk güllerdi.her gül gördüğümde ya da kokladığımda aklıma direkt o zamanlar geliyor. güzel zamanlardı :)