yazarlarımız ne kadar konuşuyor

Bir saatten uzun süren her konuşmamda en az 1 pişmanlık yaşayacak kadar çok konuşuyorum.

pandeminin en büyük katkılarından olarak eskiden arkadaş ortamlarında bütün esprilerin kaynağı, gevezelikler derken şimdi dormant hale geçmiş fungi hücresinden farksızım.

Grup sohbetlerinde dinleyici rolündeyim genelde. Belki sorularla dahil olabilirim. Çok güzel boş dinlerim ama boş yapma yeteneği nasip olmamış bana :(
Bir de belli bir konu üzerine tartışılıyorsa yanlış bilgi vermekten çok korkarım. Konu hakkında konuşacaksam elimde mutlaka sağlam kaynaklardan alınmış veriler olmalı (düşünsenize boş yapmaya elinizde dosyayla gidiyorsunuz. Dshdhahsjs) Bu nedenle az-çok bilsem bile bilmiyormuş gibi yapmayı tercih ederim.

Günlük yaşam hakkındaki sohbetlerde ise çok yakınım değilse çok derinlere inmeyi tercih etmiyorum. Sonra pişman oluyorum çünkü. Haliyle karşıya da aynı derinlikte sorular soramıyorum. Tıkanıp kalıyor bir yerden sonra.

Hal böyle olunca hiç de güzel bir ortam oluşmuyor. Sohbeti sevilen biri olmayı isterdim açıkçası. Çok konuşan arkadaşlar şanslısınız bence :'(

muhabbet açamam pek, ama muhabbet açarlarsa alır götürürüm

o kadar değişken kiii..
kendi ruh halime, ortama, ortamda dönen sohbette, yanımdakilerin moduna göre değişiyor ama genelde karşımdaki insanlar konuşkansa konuşurum değilse benim de pek konuşasım gelmiyor.

çok konuşuyorum, herkese göre. hani ilkokulda veli toplantılarında çocuğunuz hiç susmuyor çok konuşuyor diye şikayet ettikleri biri olurdu ya, hah o hep bendim işte :)))) çok memnunum ama bu durumdan. şu kısacık hayatı da susarak geçirsem çatlardım herhalde

Kendi kendine mi, başka insanlarla mı ?

kiminle olduğuma bağlı olarak cevabı değişen soru.
yeni girdiğim bir ortamda, yeni tanıştığım insanlarla pek konuşamam; çünkü aklıma bir şey gelmiyor. alışınca açılırım ama.