“hüzünlü bir akşam susmuşuz, durgunuz hepsi bu.”

Dün 3 kez ilacımı aramak için mutfağa gidip üçünde de başka bir şey yiyip odaya geldim, dalgınlıkla bile kilo alıyorum yeto 🥵

Ruh sağlığı .d

Dün lise hocamı ziyaret ettim, hocam emekliliği düşünmüyor musunuz artık dedim, seçimin sonucuna göre, istiyorum ama düşünemiyorum bu ekonomide dedi. Geçenlerde de eski kurstan bir abimle konuştuk, yazın yine geliyor musun abi görüşür müyüz dedim, seçime göre yurt dışına geri dönme planım olabilir dedi. Çok üzülüyorum... Artık tek kaygımız pahalılık oldu, başka bir şey konuşamıyoruz. Siyaset desen iki ucu pis deyneğe döndü. Ne olacak bilmiyorum ama lütfen artık rahat olalım :/

Cezalandırmak veya karşıdaki kişiye kendini fark ettirmek amaçlı yapıldığını düşünüyorum daha çok. Bu, bana göre bir iletişim engeli oluşturuyor. Kırgınlık, değersizlik gibi çok farklı duygular hissediyoruz ama bu duyguları, bunu yaparak doğru şekilde ifade edemiyoruz bence. Karşıdaki kişi ile açık bir dille konuşup hislerimizi bu şekilde anlatmak iletişim açısından daha sağlıklı diye düşünüyorum. "Sen öyle mi yapıyorsun?" Derseniz: hayır. (bkz: yazarların beceremediği şeyler)

Bu ifadeyi kullananlar ile "zuhahahaha" ve "puhahaha" diye gülenler aynı kişiler olabilir. Bence araştırılsın.

Ben kimim ki sınırlı bilgimle hüküm vereyim.

Duygusal boşluğun daniskasıdır.

"...Ben ister miydim böyle olsun, istemezdim. Saatim çoktan ikiyi geçti..."

Bana çocukca geliyor, gerek yok sanki.
Bkz: insanı aniden ne soğutur.

Aklıma şu twiti ve görseli getirdi nedense :)

Geçenlerde bir kitap okudum, fazla etkisinde kalmışım sanırım, garip bir rüya gördüm. Rüyamda bir el kolumu çok sıkı tutuyordu, ben de kendimi o kadar hırpalıyordum ki kolunu çekmek için, sonra kulağıma bir fısıltı geldi, o el sensin. Sonra ben baktım cidden benim elim ve kolumu bıraktım. Korkudan ödüm patladı gerçekten bu nasıl rüya :( bi süre kitaplardan uzak durma kararı aldım 🏃‍♀️

Yarın ayrılık acısını hafifletmek için bir arkadaşımla buluşacağım. Ayrıldıktan sonra ilk beni aramış, demek ki ben ayrılık acısına iyi gelirim. Demek ki ben ayrılık acısı çekince kendi kendime konuşmalıyım 🧐 ben bir kek miyim, ben bir iki miyim, ben bir neyim kfkfkkds

Tanıdığım biri sigara içince ciddi anlamda çok üzülüyorum. Küçükken de babam içiyor diye ağlardım, küçükken biraz Ferihaymışım, hemen bayılırmışım :') neyse bence kimse içmesin, her şeyi geçtim insanın saçına falan siniyor ööğğhh diyorum kokusunu alınca😐

köpek uçmak istemiş
bir gün kargaya gitmiş
karga ona anlatmış
bizimki de inanmış

tırmanmış koşa koşa
balkonun kenarına
açmış ayaklarını
dikmiş kulaklarını

birkaç kere havlamış hav hav hav
atmış kendini yere
köpek ölmüş vah vah vah
karga da gülmüş hah hah hah

bu manimsi melodimsi şey ana sınıfında bana öğretilmişti. ben bu hikayeyi ilk duyduğumda hayal etmiştim kafamda. köpeğe çok üzülmüştüm. çünkü ölüm kötü bir şeydi* ve bayağı psikolojimi de bozmuştu. bu anaokulu şarkısını bulanın da yazanın da yedi yaşındaki çocuğun psikolojisinden anlamayan öğretmenlerin de gelmişine geçmişine üç gulhu bi elham okuyayım.