Bi de şebnem ferah demek istiyorum. Tanıştığım insanlar arasında sevmeyeni hep daha çoktu. İlginç.

çıkmış, çıkmış, çıkmış.

Yazarken kolum yoruluyor. Ses atmayı seviyorum. İsteyen istediği zaman dinler, istediği zaman cevap verir.

Kendiyle ilgili bir derdi olmaması sanırım. İnsan kendini geliştirmek, yetiştirmek için uğraşmalı.

Sakin tempolu müzik açıp saatlerce belli bir yeri izlerim. Bazense sadece dua ederim bir haykırış gibicesine.

6 yıl boyunca konum ve şartları açısından farklı yurtlarda konakladım. tahmin edersiniz ki birçok insan tanıdım. bu süreç boyunca anlatsam tadımızı kaçıracak sayısız olaya şahit oldum,oluyorum. gözlemlerime dayanarak hemcinslerimin %80'inin aptal olduğunu düşünüyorum.

klavyede hashtag' in nerede olduğunu bilmiyordum, bulamamıştım yani. hashtag' e ihtiyaç duyduğumda google' a "hashtag" yazıyordum, ordan copy paste yaparak kullanıyordum. zaten çok nadir kullandığım bir sembol olduğu için sorun etmiyordum. az önce yine #' e ihtiyacım oldu. dedim ki kendi kendime, "klavyede bulunmaması gibi bir şey söz konusu olamaz, dikkatli bakmamışsındır, o yüzden bulamadın." gerçekten de dikkatlice arayınca buldum. artık kolaylıkla kullanabilirim. ahahahahah çok mutluyum. benim için büyük, insanlık için küçük bir başarı. #claricestarlingboşyapıyor

Gece bahçeli sokaklarında yürümek benim için
(bkz: terapi etkisi yaratan şeyler)
Onun dışında herhangi bir yerden kızılaya yürümek olabilir

Bir gece yenen acılı tantuni veya dürüm ardından sabahleyin tuvalette geçen zor zamanlar :)

Müzik aletlerinin genelini kapsamaktadır. Yani Bağlama sazın bir alt kategorisidir.

Lübodisko

İnsanların kalplerinin içindekileri tüm şeffaflığıyla görebilmek isterdim ruhlarına bakabilmek gibi yani...yanlış anlaşılmasın onların üzerinde hiçbir hakimiyet istemem sadece göremediklerimi merak ediyorum

Gene yaşlandık

Anne tarafının da baba tarafından farksız olduğunu anlayıp tarafsız kaldığım an.

Mükemmel buluyorum film gibi adeta

holdeki ışığı kapattığımda koşarak odama gitmediğimde anladım.

ay asla takamam ama takan bireylerde çok güzel gözüktüğünü düşünüyorum

bu geceden itibaren erken yatıp erken kalkıyorum

Okul bir an önce bitsin de istediğim bölümde asistanlığa başlayayım düşüncesi.

112. bence çok havalı :))

Çok ağlayınca istediğim şeyin yapılması.

sözlüğün en çok favori atan yazarı. artık öyle bir hale geldi ki ruhsuz x numaralı entry'nizi favorilerine ekledi bildirimi gelince gülümsetiyor :)

otozomal resesif geçişlidir ve nükleotid eksizyon genlerinden birinde olan mutasyondan kaynaklanır.kuru,pigmente deri ile karakterize genetik hastalıktır.
bu hastalığa sahip çocuklar güneş ışığına aşırı hassastır ve sadece geceleri sokağa çıkabilirler.o nedenle bu çocuklara "gece bebekleri" de denir.güneş ışınlarının sebep olduğu timin dimerlerini tamir edemedikleri için bu hastalarda deri kanseri olma olasılığı normalden 10.000 kat fazladır.ayrıca vücutta sentezlenen ya da dışarıdan alınan kimyasal maddelerin sebep olduğu dna baz hasarını tamir edemedikleri için de iç organlarda kanser oluşması ihtimali de normalden çoktur.

bilimin ulaşacağı son nokta neresi olacak?

Aniden gelen her şey bitecek, herkes ölecek farkındalığının insanda yarattığı huzursuzluk.
Bu farkındalık bazen çok kötü bir olay yaşadığımızda üstümüzde iyi bi etki de yaratabilir, en azından benim için böyle; iki yüzü var yani aynı düşüncenin. Bugün de negatifliğimi saçtığıma göre uzaklaşabilirim yavaşça :)

en azından sizin döneminizde fakülteye en iyi sıralamayla giren ilk 3 kişiyi tanımış olursunuz

Hani büklüm büklüm boynunda
Hani paramparça ruhunda
Hani soran gözlerle kapında
Bekleyen dargın anıların gibi

"bir daha asla evde kendim yapmaya çalışmayacağım." dedirten tatlı. arkadaşıma gittiğimde bana cheesecake yapmıştı ve acayip lezzetli olmuştu, hatta hayatımda yediğim en güzel cheesecake'ti. tarifini istedim ben de yapayım diye. aslında yapımı çok zor değil ama beni çok uğraştırmıştı. kelepçeli kek kalıbının kelepçesini yanlış taktığım için kalıp açılmıştı, kekin tabanı için hazırladığım karışım dışına dökülmüştü vs. bir de aşamalı bir tatlı, yok onu yap pişir, yok şunu 3-4 saat beklet filan. dökülen şeyleri toplayayım, temizleyeyim derken saatlerce uğraşmıştım. artık o gün sıkılmıştım ve üstüne dökülen limonlu sosu hazırlama işini ertesi güne bırakmıştım. sonra sos da istediğim gibi olmamıştı. totalde tadı kötü değildi aslında ama tabi arkadaşımın yaptığı kadar güzel de değildi. talihsizliklerle dolu bir girişim olduğu için ve aklımda her zaman o şekilde kalacağı için bir daha asla yapmayı denemeyeceğim.

Bir kere adım atmaya korkan kardeşim elimi bırakamadan adım attığım ve onu düşürmekten korktuğum için kendim düşmüştüm. Evet, boylu boyunca. Çok utanmıştım...

kitaplar aptal, salak olduğumuzu bize hatırlatmak için var. onlar gösteri alayı caddeden gürültüyle geçerken sezar'a "fani olduğunu hatırla sezar" diyen muhafız kıtası gibiler.
fahrenheit 451, ray bradbury

hayatım alelacele çizilmiş ama vakit yetmediği için ayrıntıları doldurulamamış bir resme benziyor.
şibumi, trevanian