İki gün önce bir hastanın bıçaklı saldırısına uğrayarak parmaklarını kullanma yetisini kaybetmiş, dolayısıyla bir daha muhtemelen cerrahlık yapamayacak hekim.
Söylenecek çok şey var fakat elim yazmaya gitmiyor, çünkü yazdıkça bu olayı ve geçmişte olan sağlıkta şiddet olaylarını daha da içselleştiriyorum ve maalesef korkuyorum. Korkuyorum çünkü henüz yolun başındayken bile bu kadar emek verilen bir meslekte biri sırf canı istedi, bir şeyler hoşuna gitmedi diye beni öldürebilir ya da iyi ihtimalle beni yaralayabilir ve belki de bu travmayla mesleği bırakmama sebep olabilir.
Daha baştan bunları düşünmek çok acı, ülkemin beni korumayacağını bilmek çok acı. Şu an tıp fakültesinde okuyan benden büyük veya benimle yaşıt ne kadar tanıdığım varsa yüzde doksanı tus çalışmak yerine yurt dışını deneyeceğini söylüyor; bunu söyleyenlerin hepsi bunu yapmasa bile bunu düşünmeleri, düşünmemiz bence bu ülkenin büyük bir kaybı.
Çok üzgünüm, bu ilk değil ve böyle giderse son da olmayacak ta ki halkımız hekim bulamayana dek.o gün geldiğinde anlarlar belki de.
Not:Bunu söz konusu başlık bir hekimi içerdiğinden hep hekimler üzerinden yazdım fakat aslında bu tüm sağlık çalışanları için geçerli.

Aradığım ilk şey onun yanında rahat hissedebilmek olur çünkü çoğu insanın yanında uzun süre rahat olamıyorum. Ondan sonra bende olmayan ama imrendiğim özelliklerin onda olması ilgimi çeker. Örneğin kısmen sakin biri olarak enerjisi yüksek kişiler ilgimi çeker çünkü ilişkide onun yanında benim de enerjim yükselir. Ama tüm bunlara sahip birini her gördüğümde içim bi hoş olmuyorsa yine de o insanla beraber olmak istemem.
Kısacası güzellik tek başına yetmez ama güzel bulmadığım biriyle beraber olmak da o kişiye saygısızlık olur.

bir gün hepimiz ona uyanacağız.

"Şuna benzer: jakuzi" diye spotify'ın önerdiği ama bir iki şarkısını dinleyip bıraktığım grup. Madem seviliyormuş gidip dinleyeyim.

elazığdan dönen arkadaşımın tuğba kuruyemiş ceviz sucuklarına benzeyen yöresel yiyecek olan “orcik” getirmesi.
o kadar güzeldi ki lan tuğbada bize kaç sene plastik yemişiz meğer.

euler sayısı.
logaritma tabanına geldiğinde "ln" oluyor, çok hoşuma gidiyor ismi.

Bazı şeyleri fazla büyütüp felaket tellallığı yapıyorum.
Bu, kısa vadede çevreme uzun vadede bana zararı dokunan bir durum; ayrıca bir insan benimle iletişimini keserse yüksek ihtimalle bu karamsarlığımdan, bardağın boş tarafını seviciliğimden keser.

-10 derecedeyim, gerçekten morgda olma ihtimalim yüksek.

Hazırlık atlama sınavının çıkışında tanıştık beyefendiyle. Amfideki en iyi arkadaşımdır, sırtımı yaslamakta tereddüt etmediğim insandır. Fikrini açık ve net söyler, beni uğraştırmaz, beni çizgiye sokar. Teknik konularda zayıfımdır, problemleri hızlıca halleder, ne olduğunu bile unutturur. Zekidir, çalışkandır, hayatın farkındadır. Soyadlarımız yakındır dolayısıyla pratiklerde de birlikteyizdir. İkimizden biri bir moronluk yapıp da kalmazsa altı seneyi birlikte okuyacağızdır. Edinilmesi durumunda hayat kalitesini artıran üniversite arkadaşıdır, her şey gönlüce olsundur.
Edit:imla

İnsan hayatı

Muazzam editlere sahip iyi bir araştırmacı. Bilimin bir parçası olmak yerine onu anlatmayı tercih ediyor. Bilimi hikayeleştiriyor. Yani kendisinin de dediği gibi kendisi bir hikaye anlatıcısı.

Hava çok güzel. Çok soğuk değil yani. Teşekkürler Ankaracığm

Edebiyata meze olmuş yerel içeceğimiz.

klasiklerden...
pink floyd-shine on you crazy diamond

şu norman'ı acil bir yere kapatın, zıvanadan çıktı iyice. norma oğlumdan ayrılamam ben diye ağlarken oğlu onu hayattan koparacak haberi yok, bu dizinin yetkilisi kim ya?
Ayrıca bu dizi sayesinde artık “mother” kelimesinden nefret ediyorum, mutlu musun norman?

Bu aralar Havasıyla bizi suda yaşama döndürmeye çalışan ya da “deniz yok orada, ne biçim şehir ya” eleştirilerine hırslanıp kendisine deniz kazandırmaya yemin etmiş şehir.

Bağlanmayacaksın
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de
korkmazsın.


Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...

Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan bir şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait
olacaksın.Mesela turuncuya, ya da pembeye.Ya da cennete ait olacaksın.

Çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...
CAN YÜCEL

Fala inanmam ama 2018 yılında o zamanki sevgilimin daha önce fal baktırdığını ve söylenen şeylerin çıktığını öğrendiğimde bi acaba demiştim. Onun benden hoşlandığı, kısa süre içerisinde okuldan ayrılacak olmam, daha sonrasında birlikte olacağımız ve o zamanlar benim başka biriyle konuştuğum kısmı doğru çıkmıştı. Bakan kimse helal olsun güzel sallamış.

Mart ayının bugünü tek kişilik bir partideydim.

Eski bir arkadaşımın beni yıpratan ve sürekli suçlu hissettiren tavırları. Aramızdaki iletişim tamamen bittiğinde başımdan geçenleri paylaştığım birisi bu farkındalığı hissetmemi sağladı. Bir zamanlar çok değer verdiğim insanlar arasında yer alacak olan eski arkadaşım, zamanın saçma getirileri yüzünden aramıza mesafe koydu. Sevdiğim birisi olduğu için bu durumu oldukça kafaya takmıştım. Üzüntü nedeniyle bir dönem yemeden, içmeden kesildim. Bir önceki girdide bahsetmiştim; üzgünsem yürüyüş yapmak beni iyi hissettiriyor. Kendisine birkaç şey söylemek ve biraz da yürümek maksadıyla dışarı çıktığım bir gün talihsiz bir olay geldi başıma. Kendisine bu durumdan bahsetmedim. Sonrasında aramız düzelmiş gibiydi, bu olayın bahsini açmadım. Şimdiyse aramızda iletişim adına hiçbir şey kalmadı. Kendisini sevmediğimi ya da değer vermediğimi düşünüyor. Benim içimdeki herhangi bir hissi bilmeden bu şekilde küçültmesi, tek seferde benden kurtulması, sonradan fark ettiğim suçlayıcı tavırları... Bir hata yapmıştım, özür diledim. Ama sonrasında özrümün kabul olmadığını fark edip kendi kendime çok üzüldüm, kendimi çok yıprattım. Oysa ne benim özrümün ne de varlığımın umursandığı biri için kendime öyle büyük zararlar verdim ki çok pişmanım. Keşke zamanı geri alsam ve ondan özür dilemesem. Lütfen çevrenizde arkadaşı olarak gördüğü kişi tarafından böyle hissettirilen biri varsa müdahale edin. İnsanın istese dahi kurtulamadığı tek kişi kendisidir. Kişinin kendini suçlamasına sebep olmak, içten içe kendinen nefret duymasına sebep olmak korkunç bir kötülüktür.

İçinde sarımsak olan herhangi bir yemek

dizisinden sonra filmini de izledim.oyuncular değişmediği için filmi bana sanki 53. bölümü izliyormuşum havası verdi. o yüzden önce diziyi sonra filmini izlemenizi öneririm. dizi merdiven altı ve merdiven üstü hayatları mükemmel anlatmış. aynı merdiven hayatları ayırırken ancak bu kadar bağlayabilirdi.izlerken insan ilişkilerini sorguladığım bir dizi oldu. her karakter hakkında ayrı ayrı konuşacak çok şey var ama spoiler vermek istemiyorum :)

Disney+'ın hayatımıza girmesi ile yeniden hatırladığım bir çizgi film var 😂
Lilo ve Stich. Sebebini bilmesem bile bir dönem çok sevdiğim bir çizgi filmdi.
Şöyle bir görselde ekleyeyim 😂

sadece bana oluyor sanıyordum. kafa dağıtma ihtiyacından heralde. komite geçtiğinden beridir o kadar az girdim ki sözlüğe ayıp etmiş gibi hissediyorum

Uykusuzlukla savaşıyorum.

Babamın araba yanarken beni arabada bıraktığı an sanırım. Daha ayrıntılı bilgi için (bkz: #17939)

Ayni yakınlıkta iki arkadaşınız aynı anda sizi öğle yemeğine çağırıyor. Napıyorsunuz? Ben bunun içinden çıkamıyorum yazarcimlar lütfen yardım.

Hepimizin sürekli yaptığı, günlük, basit aktivitelerden biridir. Dışarıya doğru yüksek sesle ifade etmiyoruz diye bu bizim yargılayanlardan biri olmadığımız anlamına gelmez. Yargılarız. Ancak oto kontrol sistemimiz gelişmişse yargılarımızı kimse bilmez. Bu da bizi patavatsız biri yapmaktan korur. Öte yandan patavatsız değilsek de yargılar bilinçaltımızı sinsi bir biçimde şekillendirir. Bu biçimlendirme, her insanın rutinde kullandığı ön yargı şemasını oluşturur.

benimkinin eski zamanlarda yaşayıp öldüğünü düşünüyorum veya bu zamanda bulabileceğime olan inancımı kaybetmiş de olabilirim.