gülerken yanağında beliren gamzesini unutamadım.
unutamadığınız şeyler
hergele necibin karısına yaptıkları... yatacak yerin yok oğlum necip.
Manyak düpedüz manyak
küçükken bir kumbaram vardı ve abim sürekli içinden bozuk paralarımı çalıyordu. evde nereye saklasam buluyordu. ben de düşündüm ki hani insan ararken buluyor ama gözünün önündekini göremiyor ya bazen, eğer odasına koyarsam bulamaz ve gidip yastığının altına koydum. (fark edeceğini tahmin etmeliydim) sabah kalkınca abim dedi ki kafamı yastığa bir koydum sert bir şey, kumbaraymış, niye yastığın altına koydun?
Harika ya :))))) kahkahalara boğuldum. Ama sen bul demişsin resmen masasına, dolabına filan koymalıydın. ;)
Ayrıca bu durumu ben de yaşadım. Ablam da benimkileri alıyordu ;)
dolabına koysam da yine bulurdu ya bence :) sizi güldürebildiysek ne mutlu sevgili mdblue :)
O zaman pes etmekten ya da paraları biriktirmeyi bırakıp harcamaktan başka bir çözümü yok. Çok teşekkür ederim sevgili fabuleuxdestin ;))
ahahah haklısın valla :)
ne yazık ki çoğu acı verici şeyler. Tek tek yazmayacağım çünkü birileriyle paylaştım hem de sakınmadan paylaştım ki azalacağına çoğalmıştı, saklamadım, saklamamam gerektiğini savundum ama zorla inandıklarımın bana zarar vermesine sebep oldular çünkü çoğu insanın başkalarının zor durumlarına karşı destek olmak için toleransı düşük. sonra da susmanın daha iyi olduğuna karar verdim. her duygu gibi hüznün kederin de saklanmaması gerektiğini savunuyorum halen ama belki de sadece kendimize karşı saklamamamız daha iyidir. her anın düşüncelerine ve hissettirdiklerine dibine kadar sarılan biriyseniz umudu kedere tercih etmeyi unutmayın bir konuda olmasa da başka sayısız konuda umut mutlaka vardır :) buraya bir anı yazmam gerekiyordu galiba ama ben başka açıdan yaklaştım neyse bakalım :d
Entrydeki bazı cümleleri tekrar tekrar okudum sayın darkgreen, o kadar güzel ifade etmişsiniz ki. Bu arada çok da üzüldüm açıkçası :'(
teşekkür ederim clarice (hem sayın hem sevgili clarice), beni anlayabildiğin için mutlu oldum :)) lütfen üzülme uzun zaman geçse de üzülmemek için uğraşmaya devam edeceğim belki bir gün başarırım🌤
Umarım başarırsınız, umarım hepimiz bir gün bizi çok üzen şeylere üzülmemeyi başarırız :))
:))
İlkokul 2 de birgün sabah kahvaltıda yediğim zeytinin çekirdeği ağzımda okula gidip 4 ders dinleyip tenefüslerde koşturup öğle yemeği için eve gelince ağzımdan çıkarmıştım.
Kaqşslwşdkdldl müthiş
Birçok müthişliğimden sadece biri..
Merakla bekliyoruz diğerlerini de o zaman ;))
Tabii ki highwaytohell, siz yeter ki isteyin :)
:))
Ahskqndjdkdkf efsane ya
Teşekkürler sayın mimisabi
d1 k5 ten mantar zehirlenmelerine karşı atropin verilmesi. niye bu kadar saçma bir şey aklımda kaldı bilmiyorum.
ilkokul,ortaokul,lise numaram..unutabileceğimi de düşünmüyorum.aslında hafızam o kadar kuvvetli değildir ama kalıyor bazı şeyler işte :d
Biz Gazi okul numaralarımızı öğrenmiş insanlarız bunlar koymaz bize ;))
ahahhss kalıyor gerçekten
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?