hemdem

Der misin ki bir gün;
"İnşallah çok bekletmedim seni..."

-Cahit Zarifoğlu

Başlığı görünce sevdiğim bir arkadaşımın akıllara kazınan o repliği geldi aklıma "Anatomiden baraj yememek için 10 sorunun 11 ini yapmam lazım"

Gazi Üniversitesi'ne geldiğinden beri okula değer katmayı kendine dert edinmiş, kendi dönemiyle sınırlı kalmayıp elinden geldiğince tüm dönemlerle birlikte bir şeyler yapmaya çabalayan ve 3 senede 4 not grubunun kurulmasına öncülük etmiş şahsiyet. Boyundan büyük işlere kalkışmak deyimini tersinden doğrulamıştır bana göre.

tıbbın aslında stresli olmasa baya eğlenceli olduğunun kanıtıdır. açtım önümde atlaslar, slaytlar, videolar; yavaş yavaş çalışıyorum. slaytlardaki her bilmediğim şeye bakıp öğreniyorum. cidden günü gününe çalışmak eğlenceli olabilir sayın yazarlar bu komite bir deneyelim hahahahaahahahah:)

hazır mevsimi gelmişken nara olan aşkımızı hemen belli edelim:
sayın yazarlar narı aldınız, derin bir kaseye ayıkladınız, burada bir sıkıntı yok. daha sonra cevizi alıp küçük parçalara ayırdınız- küçük derken gerçekten küçük sayın yazarlar her lobu 6-8 parçaya ayıracak kadar küçük- ve nar kasesinin içine attınız. her tatlı kaşığında bir ceviz parçası olacak şekilde kaşıkları ayarladınız ve afiyetle yediniz. sonra bana teşekkür ettiniz.

Hatırlar mısınız bir ara Twitter'da trend topic olmuştuk bu konuyla alakalı. O zaman gerekli düzenlemeler yapılsaydı Rümeysa doktor şu an hayatta olabilirdi. Neden anlamıyorum ülkemizde doktorun canı bu denli kıymetsiz? O zamanlar illa birine bir şey olması mı gerek diyorduk sesimizi duyurmaya çalışırken. Şu an ne dememiz lazım?

İlla Hepimizin ölmesi mi gerek...

Konserlerde eğlenemiyorum. Saatlerce ayakta durup yorulmayı, o sıkışıklıkta terlemeyi ve iğrenç sigara kokusunu falan cidden sevmiyorum. Keşke konserler konferans salonlarında olsa. Hoş, konferans salonları da beni direkt uyutuyor.

edit: 13.02.23. ne kadar çok şey değişiyor gerçekten. konserlerde eğlenmeye başladım. sıkışıklıkta dans etmeye bayılır oldum. sigara içer olmam en şaşırtıcı nokta. ama konferans salonları beni hala uyutuyor. bir de konserden önce ayakta bekleme kısmını sevmiyorum hala uzun uzun. ama çıkarıyoruz tadını bu gece hayatının :)

Daha akıllı telefonların bu kadar yaygın olmadığı bir dönemde yatılı okuldaydım. O zamanlar Galaxy Note yeni çıkmış. Kalemli şekil şukul kullanan bir arkadaş vardı. Arkadaşım ders öncesinde bir şeyler izliyor. Sonrasında kaldırıyor. Bir gün birine ne izlediğini anlatırken yamalandım yanına. Arada bazı sahneleri felan gösteriyordu. Çizimlere ve konuya resmen hasta oldum. O ilk anime "Attack on Titan (Shingeki no Kyojin) " oldu. Animenin orijinal adına da nedensiz hasta oldum. Daha sonrasında zaten elimi verdim kolumu kaptı 😂

Edit: nedensiz yere ilk anime izleme hikayemi anlattığımı farkettim, olsundu.. 😂

"İnsan bir defa birine geç kalır ve bir daha hiç kimse için acele etmez."

Çok şey var anlatılacak.bir sen anlarsın ama bir sana anlatamam.

bin yenilginin ortasında bir zaferi özleyen mutsuzdur. bin zaferin ortasında bir yenilgiyi özleyen daha mutsuz

Ne de olsa her şey bir kayboluşla başlar:bir eşya,bir yol,bir insan...
Ne de olsa her şey bir kayboluşla biter:bir eşya,bir yol,bir insan...

sandalyeye yapışa yapışa ders çalışma sezonunda tüm arkadaşlarıma başarılar ve kolaylıklar dilerim :')

Sözlükle birlikte kurulmuş olan, çok sayıda vizyon örneği barındıran harika bir ortam. Tüm editör ve yazar takımına sevgilerle...

GÜTBAT'ın kongre çalıştayı olarak yaptırmış olduğu gütf grafitisi (8 Mart 2020)

dipnot: eğer silinmediyse dekanlıktan çıkıp c bloğa giderken sağ tarafta yer almaktadır.

Türk yönetmen, senarist ve fotoğraf sanatçısı;kısaca nbc.
Çıkardığı her filmiyle beni kendine hayran bırakan-belki de taşra temalı şeylere bayıldığımdandır- her filmini izlediğim tek yönetmendir ayrıca.
Bir Zamanlar Anadolu'da ile Cannes Film Festivali Büyük Ödülü'nü, Kış Uykusu ile Altın Palmiye'yi, Üç Maymun ile Cannes Film Festivali En İyi Yönetmen Ödülü'nü almıştır.
Genelde senaryoda ercan kesal ile çalışıyordu fakat kuru otlar üstüne'de ercan kesal'ı göremiyoruz çünkü o kendi filmiyle(nasipse adayız) meşguldü.
Aşağıya filmografisini bırakıyorum:
Koza(1995)
Kasaba(1998)
Mayıs Sıkıntısı(1999)
Uzak(2002)
İklimler(2006)
Üç Maymun(2008)
Bir zamanlar Anadolu'da(2011)
Kış Uykusu(2014)
Ahlat Ağacı(2018)
Kuru Otlar Üstüne(2021-beklemedeyiz)
Uzun yıllar film yapsın biz de izleyelim,en büyük temennim budur.

şu online dönemde, daha birbirini hiç yüz yüze görmeyen gönüllü dönem 1lerin oluşturduğu güzelim not grubu. sürekli "nasıl daha iyi oluruz?" arayışı içindeler. diğer üniversitelerin dönem 1leriyle kıyaslandığında bariz biçimde etkili bir sistem yürütülüyor. instagram hesaplarında finale hazırlık gönderileri paylaşıyorlar, komite sınavlarından önce tekrar hikayeleri paylaşıyorlar. gözlemlerime göre gayet iyi gidiyorlar ve büyük bir özveriyle devam ediyorlar. neredeyse hiç tanımadıkları dönem arkadaşları için hiçbir şey talep etmeden böyle bir şey yapmaları gerçekten gazi tıp ruhuna yaraşır bir hareket bence. umarım bu grup diğer birkaç not grubu gibi yok olmaya mahkum olmaz, umarım çok daha iyi işlere imza atarlar.

Düşüncesiz bir şekilde yüksek sesle umuma açık yerde telefon konuşması yapanlar. Elbette iletişim hayatın vazgeçilmez bir parçası, benim katlanamadığım sabahın yedisinde eltisi hakkındaki tüm bilgilere sahip olmama sebep olacak o konuşmayı yapan kadın ve türevleridir.

-Zaten ne demiş şair “Hayat hatıradır, unutursan ölürsün.”
+Ne güzel söylemiş.Kim bu?
-Unuttum.

Anatomi kas ve kemik komitesinde neredeyse sözlü olan hiçbir şey okumadım. Sistemler anatomisinde kemik gibi gerçek bir insana ait öğrenim materyali bulunmadığı için ve maketler de sayıca fazla olmadığı için o kısmı bir kitaptan okuyarak çalıştım. Hiç baraj yemediğimi hatırlıyorum. d2 finali hariç (çok kapsamlıydı) teorik olmayan kısımda oldukça başarılıydım. D2 finalinde de yarıdan fazla yapmıştım. Sözlü kısma çok çalışmadığım için teorik anatomi doğrum pratik kadar iyi değildi ama yine de fazlaydı. Bu başarımı anatomi lab derslerinden önceki gün birkaç saat boyunca ertesi günki labı tekrar etmeye borçluyum. Laba gittiğimde neredeyse her şeyin adını bilerek gidiyordum. Tek eksiğim canlı olarak o kemiği ya da maketi görüp atlasın yanılma payını sıfıra indirmekti. Onu da lab günü hallediyordum. İnsanlar genelde laba çalışmadan geldiği için ben arkadaşlarımı çağırıp onlara (ve kendime de) birkaç tur anlatıyordum. Böylece çift taraflı fayda sağlamış oluyorduk. E anatomiyi online alanlar labları almayabilir. O zaman öğrenemeyecekler mi yani? Hayır öyle bir şey yok. Benim anatomi bilgimin %90'ı atlastır. Bunun için atlasınızı gerçeğe oldukça yakın olan prometheus, gilroy, sobotta gibi atlaslardan tercih etmenizi öneririm. 2.ellerini ve gerçeğe yakın kopyalarını hatta pdflerini internette bulabilirsiniz. Online alanlar kadavra göremeyecekleri için üzülmesinler. Anatomi seven birisi olarak upuzun bir yazı yazdım ama bir kere kadavradan bahsetmedim :) kas, fasya tabakaları dışında pek çok şey kadavra üzerinde gerçekliğini kaybetmiş gibi duruyor. Atlasınız her zaman daha doğru olanı gösterir.

"Denemediği bir şey kalmayan insan, acaba bir gün insan olmayı deneyecek mi?"
-Makyaj Yapan Ölüler

dönem 1 de kemik? dönem 2 de nöro?
Hayır güzel kardeşim hangi komitedeysen en zoru odur