Lahana sarması :((( ve evde tek sevmeyen ben olduğum için nadir de olsa pişer.evin herrrr yeri lahana kokuyor resmen piştiği gün.kokusu da inanılmaz rahatsız ediyor..aslında direkt kokusunu sevmiyorum ben:/
İlk kez bugün yedim :)) normalde yemezdim bir şans vereyim dedim.Aç kaldıysam birkaç tane yiyebilirim sanırım. Ama uzun süre yemezsem canım da istemez öyle bir şey :)
Kokusunu alsın diye tencerenin köşelerine sarmısak koyuyorlar ama bence o daha kötü hep de benim tabağıma denk gelir ama kokuda işe yarıyor diyor annem
yeni bir şarkı dinledikten sonra bunu çok yaşıyorum.diyorum"ya,yok sevmedim :("sonrasında bir şekilde aklıma takılıyor.birkaç kez daha dinliyorum..kafamda durmadan çalıyor artık.sonrasında da bıkana kadar dinliyorum o şarkıyı.
Zor,hatta günümüzde bir tık daha zor olan eylemdir.gerçekten güvendiğimizde birine huzuru hissederiz.ancak güvenimiz bazen boşa çıkabilir.o zaman da dibine kadar hayal kırıklığı yaşarız.ve bu ihtimal de bizi fazlasıyla korkutur.zaten bundan korktuğumuz için zor değil midir güvenmek?
Görünce işte bu ben dediğim başlık.yani bir insan doğum gününde neden mutsuz olur ki?oluyor işte.nedenini bilsem de çözsem keşke..anlamadım ki içten içe artık büyüme evresini geçip yaşlanma evresine geçtiğimi mi düşünüyorum acaba?aklıma başka bir neden gelmiyor çünkü :(
“Ne güzel insanlar vardı eskiden. Çocukluğumuzu kaplamışlardı. Bize masal anlatırlardı Cinlerden, perilerden. Büyük anneler, büyük babalar vardı. O zaman hepsi uzaktı ölümden. Hem sevdirir hem korkuturlardı. Acı hikâyeleri bile tatlı başlardı. Demek bunun için gittiler hikâyelerden. Ne güzel insanlar vardı eskiden. “ ...
Birkaç insandaki seviyesini gördükten sonra kontrol etmesi zor bir şey olduğu kanısına vardığım his.Azimli olmayı anlayabiliyorum ama hırslı olmak sadece kendini tüketmek gibi geliyor bana.
yorgundur.uzatmak istemiyordur.sorunları aşacak gücü yoktur belki de.özür dilemenin ona bir zararı dokunmayacağının farkındadır.ama bunu hep yapar hale gelirse uzun vadede üzülecek olan insandır da aynı zamanda :(
Değmez.Değer verdikçe değersizleşiyoruz.Bu tip insanlar üzülmenizi hak etmiyor.Sorunları aşacak gücü olmayan siz Değilsiniz.Sorunun farkında olmayan onlar.takmayın bırakın onlar sinir olsun.
Bir şarkı olmak isterdim.bazen bir deniz kenarında,bazen karanlık yalnızlık dolu bir gecede,bazen uzun bir araba yolcuğunda dinlenmek;umutsuzlara umut,asık suratlara tebessüm,dertlere deva olmak isterdim..
benim için bunun cevabı kesinlikle "captain fantastic"tir. izlerken inanılmaz keyif aldığım,akıcı,farklı,kendini izleten,izlerken de sizi düşünmeye iten tatlı bir filmdi.izleyin ve izlettirin bence.
Sevmek için zaman ayırmak gerekir. Bilmek için zamana ihtiyaç duyarız. Güzelliği ancak zaman ayırarak fark ederiz. Zamanla olgunlaşırız. Lütfen yavaş gidiniz. kemal sayar-yavaşla
sevdiğin bir yakınını kaybetmek.ilk yaşadığımda ne olduğunu anlayamamıştım.hatırlıyorum şöyle böyle.ama kısa bir süre önce her kayıpta bir değişim yaşadığımı fark ettim.nedense bu kayıplar bana acı verdikten belli bir süre sonra durup hayatı sorgulamamı da sağlıyor.düşünüyorum birçok şey üstüne.ve büyük değişim yaşadığım zamanlar maalesef ki bu zamanlar oluyor.
Şarkılarla ağladık, şarkılarla güldük Şarkılarda ayrıldık, şarkılarda üzüldük Şarkılarda hayat, şarkılarda ölüm, olursa olsun Ah, bu şarkıların, gözü kör olsun
her yerde eşya olması.ve her yer eşyayla dolu olmasına rağmen hala eve eşya alınması..oradan eşya çıkıyor,buradan eşya çıkıyor.ben anlamıyorum kimse rahatsız olmuyor mu bu durumdan.göz yoruyor bir kere.toplaması da ayrı bir dert.ya da ben sadeliği sevdiğimden bundan rahatsız oluyorum.bilemedim..
Aşırı haklı isyan.Yenisini alıp eskileri atmaya kıyamayan annelerimiz...Atmayalım lazım olur diye saklıyoruz sjdjjd Aksilik ya atınca lazım olası tutuyor :)
evet..hadi aldın eskiyi at bari :((( bizim evde ben zorla atıyorum ve..dediğiniz gibi atar atmaz lazım oluyor schilmazl.kabak benim başıma patlıyor doğal olarak :d