ruhsuz

İçim,içimi dökmenin manasının olmadığını bilecek kadar dolu.

Ve ben sadece kimsenin hayal edemeyeceği kadar kırılmışım,henüz tam anlamıyla kopmamışım.
Bu ülkeyle bütün bağlarım kopmuş olsaydı beni buraya bağlayacak bahane arıyor olmazdım.

Bahanelerimden biri bu ülkede akademisyen olmaktı ancak değersiz bir peçeteden daha değersiz hissettirildiğim fakültede 4 temmuz günü hayallerim yakıldı gibi hissettim.

Sadece kimsenin anlayamayacağı kadar kırılmışım.yoksa hala bahane arıyor olmazdım ancak artık bahanem bile yok.
Beni bu ülkeye umut besleyecek bir bahaneden yoksun bıraktılar.

Teşekkür ederim,ben başka türlü akıllanmazdım.

Trafik kazası geçirip,çift taraflı pelvik fraktürü ve acetabulum başı fraktürü olup da henüz rapor süresi bitmeden okula gelen,arkadaşının onu 2 hafta tekerlekli sandalyeyle gezdirmesiyle eğitimine devam eden ancak o anabilim dalı resmi rapor kabul etmediği için(başka stajlarda emsal olgular var ve kabul edilmiş) irregüler olan kız benim :)

Sorulan soruları cayır cayır patofizyolojiyle açıklıyordum,tekerlekli sandalyedeyken bile. :)

Şu anda eski normalime dönüyorum ancak gütf'te bu da yaşandı ve bununla da irregüler olundu.
Tarihe not düşülşün

Onur kırıcı detayları yazmayacağım,benle mezara gelsin. :)

Açıkçası keşke gelmeseydi dedirtendir.

Ölümcül ve büyük bir Kaza anında ya da süreçte glaskow 15 ise ölüp ölmeyeceğinizi,daha modifiye versiyonu olan sekel kalıp kalmayacağını tahmin edebilmek.
(Yaşandı)

O yüzden gece uyumak gerekiyor.

Ama nöbet açlığı diye bir şey cidden var..

Fizyolojisini merak ettim,bakıp editlerim

'Bu kadar baktığın,baktığım,bakıştığımız kâfi..
Bakmak ayrı,görmek ayrı.
Yakına gel ve gör,göreyim,görüşelim.'

Bu sene yaptığım şeydir.
Bu sene şu ana kadar 10 oyuna gittim.
Bu hafta 2 oyuna daha gideceğim.
Küçük sahne'nin içindeki oda tiyatrosunu,küçük sahneyi,şinasi sahnesini özellikle seviyorum.
Tunus ya da tunalı'da yürümeyi,ulus turu atmayı,kitapçıya uğramayı...
Bu sene tıp faküktesindeki en mutlu senem ve bunda o eskiden hiç sevmediğim ankara'nın yeri çok büyük...
Tiyatroya giderken koşa koşa gidiyorum desem yeridir.



Devlet tiyatroları maddi olarak cüzi rakamlar ve gerçekten zorlamıyor.
Biletinial'da tam 13 gün önce 10.10 geçe biletler satışa sunuluyor.takip edebilirsiniz.
https://biletinial.com/tr-tr/mekan/ankara-dt-kucuk-tiyatro

Doktor hanım,hastalarımızı öpmüyoruz.

Vegf artışı
Kaynak:pubmed

Canikom


'Aaah ah,biz fevkalede hocalardan ders aldık.biz de kendimize hoca diyoruz.bir kere siz kimsenin kıçını parmaklamadan dahiliye stajını bitiriyorsunuz.'

Mastürbatif başlıklarda bugün.
İnsanın burnu b.ka batmadan tabii ki yalnızlık diyor.

Sonra ebesininkini tersten görünce yine yalnızlık diyor ama ilk yalnızlık diyişiyle son yalnızlık diyişi arasında birkaç deccal oluyor.

Çok iyi bir hekim dönem 4'ten sonra yeniden izle demişti.
Bence bir ömür dönüp dönüp dönüp izleyeceğim.
Vay anam vay,ne doktorlar var!

Aaa bu arada kekilli de derste bu diziye atıfta bulunmuştuu

Kendini anlatmak ve ilham verebileceğini düşündüğün hikayeleri anlatmak arasında ince bir çizgi var.

Kendini anlatan insan bir süre sonra illallah ettiriyorken hayatlara dokunmaya çalışan zaten 'ben'liği üzerine konuşmadığı için ilgi çekiyor,kendini dinletiyor.

'Tamam kanka en iyisi sensin.'

Dahiliye ve pediatri stajlarını vermiş bir dönem 4 öğrencisi olarak tıbbın en katastrofik senesinin(sonraki2 seneyi bilmiyorum ancak)dönem 3 olduğunu düşünüyorum.
Varsın her şeyi öğrenmeyin,önemli değil.
Günün sonunda mental sağlığınızı elinizde top gibi sektirerek gezince bildikleriniz de anlamını yitiriyor.

Önemli olan bizleriz.
Çoğu kişi gözden kaçırsa da önemli olan gerçekten bizleriz.

Sosyolojide mesleklerin kadınlaşması diye bir kavram var.bu kavram der ki:'bir meslek kadınlaştıkça aldıkları ücret azalır.'

Bizim hocalarımızin ve onların hocalarının zamanında tıp doktorlarının kahir ekseriyeti erkekmiş.
Şu anda yarı yarıya gibi bir oran var.
Emeklerimizin karşılığında hayatımızı idame ettirebilmek için kazandığımız rakamın bu kadar dramatik şekilde düşüşünün tek sebebi 'sağlık politikaları' değil diye düşünüyorum.
Tıbbın kadınlaşmasının da bunda payı var.

Açıkçası ailem hpv'nin cinsel yolla bulaştığını bilen bir aile olduğu ancak o kadar da açık fikirli olmadığı ve tek eşli olursam hpv ile hiçbir zaman karşılaşmayacağımı düşündükleri için kadın doğum kliniğine siğillerle gelen hasta profilinden,ayrıca bir hekim olarak en büyük davamın,topluma ve kendime karşı en büyük sorumluluğumun kitlelerin sağlığı olduğundan bahsederek bu aşıyı oldum.
Gönül isterdi ki 10 bin türk lirasını tak diye virusun bulaş yolunu sormadan versinler ancak yine de medeni bir tutum takındıklarını düşünüyorum.

Aşı takviminde olması temennisiyle.
Çevremdeki küçük bebelerin hepsi aşı olsun diye akrabalarima baskı yapmaya başladım.
Sonuçta davamız kitlelerin her anlamda sağlığı. :)

Not:gardasil 9'lu aşıyı oldum.
Fransızca maceramdan dolayı aşının tam ismi bir h.sktr yaptı ama eczanelerde bulunan aşı 4'lü değil yani rahat olun.

Arada gelmiyorum,ihmal ediyorum falan ama seni içindeyken bile özlüyorum.
Ah benim üzümlü kekim,bir gün ayrıldığimızda umarım daha güzel bir yere gitmiş olurum.

Nazar değmesin ama 3 sözlümde de minimum 7 saat uyudum.
Hatta dahiliye ve pediatride 8 saat uyumuş olabilim.

Ne yapalım yani?

Kardiyak siklus

Hayatımın en güzel first date'ini yaptım

Sn Elegantmoon getirmişti.

İyi ki varım bence

Ebeminkini tersten görmüşüm,son hafta bile azar yiyorum,sözlü telaşı bünyemi mahvetmiş falan;tam o sırada dönem birlerden birkaç arkadaşı görüyorum,sohbet ediyoruz.
Sonra onlar konuşmaya devam ederken kulağıma 'keşke biz de hemen stajyer olsak.' Cümlesi çalınıyor.prekliniğin acılı günleri aklıma geliyor.
Arkadaşıma dönüp 'şu anda doktor olmaya cesaretim yok ama onların stajyerliğe hevesi var.' Diyorum.

Nokta.

Geçen armuta bir şey anlatıyordum.
Dedi ki:
'İki tane mal soğukta çs'nin önünde mola yapıyor.'

Yani düşününce büyük fedakarlık,soğukta dışarı çıkıldıysa gerçekten de önemli mevzular var demektir.

İşte manitayla çs yapmaca falan fıstık.güzeldir de muhtemelen.sonuçta kavga etmeye vakit kalmıyor.özlenen sevgili iyidir. :)

Pediatri ve dahiliye stajlarının bile geçici olması.
Nasıl?hayır,onlar bir ömür bizimle.esasında tıbbın çatısı olan bu iki staj geçici değil hiçbirimizin ömründe...

Dönem 4'te fark ettim.

Hekim aslında hastaya yarenlik eden kimseymiş,vakti olunca.

Ve bizler için birer soru potansiyeli olan antiteler insanların hayatına tahminimizden daha çok etki ediyormuş.(basit bir üsye hepimiz geçirmişizdir,oradan dahi empati yapabiliriz.)

Hastanın hekiminden beklediği yalnızca tedavi değilmiş,sosyal destek de bekliyormuş ve vizitten önce hasta hazırlarken sosyal destek de veren,hastalık hakkında detaylı bilgi veren stajyeri birincil hekim olarak görüyorlarmış. :)

Herhangi birinden gidebilmek için bütün umut kapılarınızın yüzünüze sertçe kapanması gerekir.

Umut edebildiğim sürece kimseden gidemedim,kendimi ondan azade kılamadım.

Umutlarımın hepsinin tükenmesi yaşarken üzse de aslında artık hür olduğumu çok sonraları idrak edebildim.

Umut edebilmek bir lükstür.

4. Sınıfta size pankreas anlatıp emekli olacağım demişti.
Bu sene pankreası başka biri anlattı,çok kederliyim.

Baştan aşağı muayene yaparım ama lütfen daha fazlasını beklemeyin.

Artık daha minnoş ve daha sertim.