otobüste önümdeki yolcunun koltuğu neredeyse dümdüz olacak şekilde yatırması. nasıl bu kadar rahat olabiliyorlar anlamıyorum. büyükleriyle dalga geçen gençler. üstelik bunu videoya çekip sosyal medyada paylaşıyorlar, aklım almıyor gerçekten. seni hiç dinlemeyip sürekli kendi lafını söyleyenler, üstelik en doğrusunu onlar bilir hep ne hikmetse. uzak durmak lazım.
kırıldığımı söyleyemiyorum. kendimi iyi ifade edemeyip onun gözünde haksız duruma düşecekmişim gibi geliyor ve söyledikten sonra aramıza soğukluk girer diye korkuyorum. bir şey olmamış gibi devam ediyorum, gülüp geçiyorum ama bu çok yıpratıcı bir şey.
Söyleyince aranıza soğukluk girerse bırak bir daha ısınmasın zaten. Söyle ki ne yaptığını bilsin.Duygularına şekil veremezsin ama onlar davranışlarına sözlerine dikkat edebilirler.Söyleyemiyorsan en azından belli et.içine atma.İnan birikince daha kötü oluyor. Üzme kendini. Mutlu kal.
düşünmeye fırsat kalmadan biri bitti biri başladı. komiteyi son haftaya bırakmışım gibi geçti hepsi. ne olduğunu anlamadım pek. hevesliydim aslında stajlara ama online eğitim işte :/. neyse artık hayırlısı.
sayın mdblue yanlış anlaşılmasın benim gibi biri yemek yapmaya bamyadan başlamamalı sdfd. iyi yapan birine rastlarsam yeme işlemini yapabilirim belki demek istedim :d yoksa sizi boş yere heyecanlandırmak istemem biliyorsunuz :/
sebebim belki bir hastalık belki de bir kaza olacak. vaktini ne ben değiştirebilirim ne çevremdekiler. bu hayatın en gerçeği ve ben ne sıklıkla hatırlıyorum. hatırladığımda daha gencim deyip savuşturuyor muyum ya da bugün son günümse ne yapardım mı diyorum. bu bilinçle hareket etmek olgunlaştırıyor bence insanı, her an ölümü ensende hissetmek ve ona göre yaşamak. 'bir okulsa hayat, müfredatın en önemli dersidir ölüm.' diyor kemal sayar. bu dersi teorikte bırakmayıp hayata da geçirmek dileğiyle. :)
dağıtmaya çalışmıyorum aslında, bunu yapmaya çalışırken daha da arttırıyorum çünkü. zamana bırakıyorum bende. bir süre beraber yaşıyorum onunla, hayatın akışı hafifletiyor bir süre sonra da unutturuyor zaten. Hz. Mevlana'nın dediği gibi 'iyi ki geçiyorsun zaman. ya acının en derinime işlediği bir anda donsaydın.'
bu başlığın altına değerli bir nakaratı eklemek isterim izninle gütfsözlük. derdin mi var tasan mı var yolla gelsin çekerim yar yalan dünya salla gitsin onu bunu boş ver çay var mı çay
önlük giyme töreni. o gün birçoğu gayet şıktır. bi heyecanla önlük kolunda okula gelinir kırışmasın önemli. normalde tüm dönemin üçte birinin bile sığmadığı altıncı kat konferans salonuna gelen misafirlerle sığılmaya çalışılır. konuşmalar, alkışlar sonra bir hengameyle herkes kendi önlüğünü giyer dereceyle girenler hariç. okulun önünde fotoğraflar çekinilir bazıların elinde çiçek vardır gurbette olanların gözü yaşlı. fotoğraflarda okulun isminin çıkmasına özen gösterilir. ben kalabalıktan utanıp üç arkadaşımla fotoğraf çekinmeye kampüse gitmiştim hevesliyim tabi o zamanlar. akşam aile grubuna fotoğrafları atmıştım sonra wp profilimi değiştirmiştim instagram kullanmıyodum :d öyle yani taze duyguların olduğu masum, güzel bir gün işte
bir ara uygulamayı indirip bildirimleri açmıştım. sadece kıyafet için kullanıyordum bu sefer daha çok şeyi takip ettim sürekli baktığın ürün-dev indirim bildirimi, baktım işin sonu iyiye gitmiyor sildim rahatladım oh. şimdi ihtiyacım olduğunda girip bakıyorum siteye yetiyo :)
pizza benim için değerliydi ama kolorektal ca dersi sonrası kendisine karşı soğudum biraz. o yüzden tercihim bol salatalı lahmacundan yana ha bir de yanına ayran :d
Ne güzel sayın shogun biz garibanlar hep sıralarda çürüdük :(( cam kenarı benim de tercihimdir sayın yasyasyasyasgiley hele de Anıtkabir manzaralı camsa :))
hayatımda sıradan gördüğüm ve akışa kapılıp farkına varmadığım ne büyük nimetler varmış aslında. olması gereken bu herhalde diyerek şükretmeyi unutmuşum çoğu zaman. dünya işleyişi karşısında acizliğimi bu kadar hissetmemişim. bedenimi doyurmaya çalışırken ruhumu ihmal etmişim. 2020 bir daha yaşanmasını istemediğim şeylerle dolu evet ama bu süre içerisinde hayat yine tüm hızıyla devam ederken bir kenara çekilip kendimi dinleme imkanı buldum. 11 Mart'taki benle şimdiki ben aynı değil, bunu biliyorum.
aklıma gelenler anonimliğime zeval getirebilirdi. sonra bunu hatırladım sevdiğim bir videodan. her izlediğimde mutlu eder. kendi kendime söyleyip gülerim yani öyle komik.