yazarlarımız kendini ne kadar beğeniyor

fiziksel 6,5/10
mental 7/10
akademik 7/10
karakterinden ödün vermez. uzaktan ciddi ve soğuk, yakından esprili ve hala soğuk :d. kendi başına kaldığında melankoliye yatkın. ilişki konularında tanıdığım en kötü insan. geçmişte büyük hataları mevcut fakat hep doğru olduğunu düşündüğü şeyleri yapmış garibim yazık. son birkaç yılda puanlarda düşüşler mevcut (özellikle akademik).

Eski ben olsa beğenmiyorum cevabını verirdi belki. Şu an içinde bulunduğum bedeni de sahip olduğum ruhu da epey beğeniyor,seviyorum. Kendimi sevmediğimde ruhum soluklaşıyor adeta. Sevmediğim bir şey varsa da o halim işte.

bazen aynanın karşısında yanağımı falan sıkıyorum.

100

Kendimle barışık bir insanım. Gerek hatalarımla gerek prensiplerimle barışığım. Her insan gibi yaptığım hatalarım ve aldığım derslerim oldu. İyiki kendim bana bu hataları yaptırdı derim çünkü yeni bir şey öğrendim her seferinde. Zaten yaşam kısa kendimle savaşarak bir yere varamam ama kendimle beraber hayata atılabilir yeni dünyalar keşfedebilirim. İnsan kendi olmadıktan sonra bir hiç olur. Kendinizi sevin, kendinizle barışık olun :) inanın hayat size güzel sürprizleri getiriyor sadece sabır :)

Kendime bıraktığım geri dönüşümsüz pek çok hasardan dolayı kendimi beğenemiyorum. Bunları bana başkası yapsa dava edip tonla para alabilirdim. Ama zamanında bunları kendime bilerek ben yaptım. Aslında sevmediğim formum bundan 6 sene öncesine ait olan formum. Ancak eski benin yeni bene bıraktığı kötü mirastan dolayı yeni ben de kendiyle problemler yaşıyor. Maalesef ki bu hasarlar fiziksel ve sağlıksal. Kaçayım da kurtulayım diyemiyorum.

Edit: Sevgisine en çok muhtaç olduğum insan yine benim. Kendimi kırarak varabileceğim hiçbir yer yok. Düzeltme odaklı çalışabilmemin tek yolu kendimi sevmek. Ama kendini beğenmek; kendini sevmek ya da kendine güvenmekten çok başka

bunu hiç düşünmedim fakat 5-6 falandır :/

Başka kimimiz var ki hayatta? Kendimi beğenmeyip kimi beğeneceğim? Olduğu kadarıyla, yapabildiğim kadarıyla kendimce yaşamaya çalışıyorum işte ben de. Niye beğenmeyeyim, ne sıkıntım var ki? Kendimi beğenmemeye harcayacak vaktim yok inanın. En fazla yetmiş yıl yaşayacağım zaten, kendimle barışmak için ömrümün bitmesini mi bekleyeyim?

beğenmiyorum. hayatımın genelinde de beğenmedim. yaptığım hoş şeyler, başarılarım, tek tük yeteneklerimdense hep kusurlarımı, yap(a)madıklarımı, başarısızlıklarımı görmeye meyilli oldum. fiziksel olarak da ruhen de bu böyle. kendini seven, kendiyle barışık olan insanlara da hep çok çok çok özenmişimdir, mükemmelsiniz valla.