duygusal bağ kurulan eşyalar

bir fotoğraf var.yıllar öncesine ait fakat bende yeri çok ayrı.fotoğraftaki herkes öylesine içten öylesine sıcak gülümsemiş ki.her baktığımda içimi ısıtıyor.normalde vesikalık fotoğrafları cüzdanımda taşırım ama bu fotoğrafın boyutu biraz büyük olduğu için kitap ayracımla beraber okuduğum kitabın arasına koyuyorum.o yanımda olunca güvende hissediyorum.tuhaf biraz..

Ahahhah telefonum?

Kolyelerimle aşırı duygusal bağ kuruyorum. Mesela bir kolyeyi 2 ay çıkarmıyosam o 2 ayın hafızası ona yükleniyor. Sonra annem sağolsun hayatıma yeni bir kolye giriyor sd kart gibi sürekli tak çıkar yapıp içine yaşantımı, duygularımı kaydediyorum.

Gitarımı hep öperim. Yanlış veya kötü çalındığımda da özür dilerim benden daha iyi çalan birisi sahibi olabilirdi yani :( canım gitarlarım.

Hediye edilen her şey 🥺 bir de evim

Kulaklığım ve termosum.

Evde en son 5. Sınıfta aldığım demirden model arabalarım. Daha yeni yeni eve gelen misafir çocuklarına vermeye başladım. Çocukluğumda tek oyuncaklarım onlardı ve şuan başka çocuklar oynarken zarar verecek diye aklım gidiyor

9. sınıfta öğretmen bir aile dostumuz tarafından bana hediye edilen steteskopum. Kendisine de gururla anlattığı hekim olmuş bir öğrencisi tarafından hediye edilmiş. çok duygulanarak ve de büyük bir heyecanla kabul etmiş, eve gelir gelmez de hep görebileceğim bir yere asmıştım. Her baktığımda içim kıpır kıpır olur ve hep daha büyük motivasyonla yola devam ederdim. O sihirliydi benim için. Şimdilerdeki steteskopum da çok güzel ama onun yerini hiçbiri tutamayacak. Hiç kullanmadım, kullanmaya da kıyamadım. Hâlâ evde aynı yerde asılı ve hâlâ her gittiğimde kendisine uzun uzun bakıyorum ve her baktığımda içimde daha çok kelebek kanatlanıyor. Kim bilir, belki de gerçekten sihirlidir?