clarice starling

"en büyük problemimiz şu" diyerek bir tane problem seçemeyeceğim, zira çok fazla problemimiz var. aklıma gelen büyük sorunların bazılarını yazayım:
gelişmemizin önündeki en büyük problemlerden biri olan liyakatsizlik. birini bir konuma getirirken bu kişi o konumda olmayı gerçekten hak ediyor mu, o konuma yakışıyor mu, o konuma gelmek için yeterli niteliklere sahip mi vb. soruları sormak yerine alakasız başka sorular sorup kişide alakasız özellikler aramamız.
sürekli bir şeyleri eleştirip eleştirdiğimiz şeyleri düzeltmek için hiçbir çaba göstermiyor olmamız. bu arada eleştirdiğimiz şeyler hep kendimiz dışındaki faktörler. dönüp de kendimize bakma gibi bir huyumuz yok, biz hep çok iyiyiz, problemli olanlar hep başkaları.
insanlara değer vermeyi bilmiyor olmamız.
kendi doğrularımızı en doğru sanmamız. başka görüş ve fikirlere saygı duymayı bilmiyor oluşumuz.
genel tabiriyle "medeniyetsizlik". oysa medeniyet güzel bir şey.

hiç beklenmedik bir anda yorganın altından içeri yumuşacık tüylü bir minnoşun sızması ve o minnoşun bacağıma temas ederek orada uyuması.

Pilav yapıyorum. Nedense içimde mükemmel olacağına dair bir his var.

işine karışmak gibi olmasın da, insanların senden beklediği şey 5 harfli başka bir şeydi be ablacım. :/

Bırakacaktım ben aslında. Ama annem okulu bırakırsam kedimi evden göndereceğini söyleyerek beni tehdit ediyor. Bir de okula gitmezsem bana her gün temizlik yaptırırmış. O yüzden şimdilik devam ediyoruz bakalım. Gittiği yere kadar. Ühü.

insanlar olarak sürekli yaptığımızdır. istememek mümkün mü? istemek, çok istemek, olmazsa ölecekmişiz kadar çok istemek, tek ihtiyacımız oymuşçasına istemek.
bazen insan bir şeyi çok istiyor ve istediği o şeyi elde ettiğinde her şey güzelleşecek zannediyor. istediği şeyi elde ettiğinde bazen bir bakıyor ki aslında o kadar da çok istemiyormuş onu. ya da elde ettiği şey nedeniyle kısa süreliğine bir tatmin duygusu yaşıyor ama bir süre sonra elindeki yetersiz gelmeye başlıyor, daha fazlasını istemeye başlıyor. insanın doğasında hep daha fazlasını istemek mi var?
insan bazen de hiç elde edemeyeceği şeyleri istiyor. hiç sahip olamayacağını bile bile arzuluyor. insan istemeyi mi seviyor? önemli olan şey elde etmek, sahip olmak değil de istemenin ta kendisi mi?
şeye ne demeli? istiyorsun, ama istediğin şey tam o anda olsun istiyorsun. daha sonra olduğunda isteğin kaçmış olacak belki, o anda ihtiyacın var ona. sonradan olması bir anlam ifade etmeyecek, anında olsun o nedenle.
insan istiyor işte. istemeden yaşanmıyor ki.

gençler, öncelikle içerik okumayı öğrenmenizi tavsiye ederim. aldığınız bir ürünün içinde ne var, hangi komponent ne işe yarıyor, hangisi gözenekleri tıkar, hangisi cildinizi kurutur vs.
https://www.cosdna.com/
https://cosmily.com/
https://www.skincarisma.com/
https://incidecoder.com/
ürünlerin içerik listelerini analiz edebileceğiniz birkaç web sitesi bıraktım. komponentlerin komedojenite yani gözenek tıkayıcılık seviyelerine vs. bu sitelerden bakabilirsiniz. içerik okumayı alışkanlık haline getirdiğinizde bir süre sonra hangi içeriğin cildinize iyi geldiğini, hangisinin zarar verdiğini anlıyorsunuz. böylece daha mantıklı ve güvenli seçimler yapıyorsunuz. mesela bir süre sonra bir ürün alırken diyorsunuz ki "bunun içinde kurutucu alkol varmış, ben bunu almayayım."
cilt bakımının en önemli noktası güneş kremi sanırım. ihmal etmemenizi tavsiye ederim. nasıl kullanılması gerektiğini burada uzun uzun anlatmayayım, sıkıcı olur ama doğru kullanım nasıl olmalı diye araştırın siz. güneş kremini cildinize sürmek kadar o kremi cildinizden temizlemek de çok önemli. güneş kremleri ağır yapılı olabiliyor ve uzun saatlerce yüzünüzde kalıyorlar. güneş koruma filtreleri vb. içerikler de öyle sadece suyla yıkanarak çok iyi temizlenemiyor ne yazık ki. güzelce temizlemezseniz gözenekleriniz tıkanabilir ve sivilce vb. problemlerle karşılaşabilirsiniz. ben gün sonunda 2 aşamada temizliyorum cildimi. her gün yapmaya üşeniyorum ama yorgunluktan ölmediğim zamanlarda filan yapmaya çalışıyorum. öncelikle yağ bazlı bir temizleyici arkasından da su bazlı bir temizleyici kullanıyorum. böylece cildim gerçekten temizlenmiş oluyor. temizleyicileri seçerken de dikkatli olunmalı bu arada, bazı yıkama jelleri cildi temizlemekle kalmıyor, cildin her şeyini söküp atıyor, bu da cilt bariyerinize zarar verip cildinizi hassaslaştırıyor. yani nazik temizleyiciler kullanıp cildinizi yormamanız da önemli. aynı zamanda temizleme işini abartmayın, kurutucu maskeler ve benzeri ürünleri, peelingleri de çok sık kullanmayın, bunlar da cilt bariyerine zarar veriyor fazla kullanım sonucunda.
diğer bir önemli nokta nemlendirici kullanımı. cildinize uygun bir nemlendirici seçin. cilt nemsiz kaldığında bunu tolere edebilmek için yağ salgısını arttırıyor böylece yine sivilce oluşumuna neden olabiliyor. yani cildim kuru olduğu halde neden akne problemi yaşıyorum diyorsanız cildinizin nemi yetersiz kalıyor olabilir. bu arada nemlendirici seçimi bence en zor konu. çok iyi bir nemlendiriciniz varsa benimle de paylaşın lütfen. (cildin nem ihtiyacını dışarıdan karşılamanın yanında içeriden sağlamak da çok önemli tabi, su tüketimine dikkat edin. ben etmiyorum ama siz edin :'))
son olarak cilt bakımının çok popüler birtakım ürün grupları var. örneğin asitler. aha ve bha şeklinde tipleri var. kesinlikle faydalı olduklarını düşünüyorum. gözenek temizliği için de, kimyasal peeling olarak da iyi ve etkililer. ama kullanırken dikkatli olunmalı. aksi takdirde cildinizi mahvedebilirler. yüksek düzeyli bir asitten başlanmamalı, güneş kremi kullanmak konusunda yeterince hassas değilseniz asitlere hiç yanaşılmamalı. mümkünse dermatoloğa danışıp kullanmaya başlayın, en doğrusu bu olur. ya da yavaş yavaş cildinizi alıştırarak ve cildinizi güzelce koruyarak ilerleyin. yoksa kötü sonuçlarla karşılaşabilirsiniz.
aklıma gelen önemli başka noktalar olursa onları da eklerim zaman içinde. kendinize iyi bakın. :)

eveeeet, yine mükemmel bir hayat hilesiyle karşınızdayım. üzülmemeniz gereken şeylere mi üzülüyorsunuz? yapmanız gereken bir ton iş varken uyumayı mı tercih ediyorsunuz? özlememeniz gereken birini mi özlüyorsunuz? yapılmaması gereken salaklıklar mı yapıyorsunuz? bunlar için kendinizi suçlamayı bırakın, eğer ki dolunay zamanı ise bunların hepsinin nedeni dolunay. dolunaydan 5 gün önce, 5 gün sonra filan diyerek ayın 10 günlük döneminde her türlü problem için dolunayı suçlayabilirsiniz. böylece kendinize yüklenmemiş olacaksınız, "benim suçum değil, hepsi dolunaydan oluyor." deyip geçin efendim.
sözlüğümüzün güzel kızları, dolunayın yanında regl döneminizi de kullanmayı unutmayın. o dönemde yaptığınız her türlü saçmalığın nedeni hormonlarınız. ama bakın bunu çok ciddi söylüyorum, gerçekten hep hormonlardan oluyor. kendinize yüklenmeyin yani. seviyorum sizi.

Zaman dondu sanki, her şey sıradandı
İyiyim dedim herkese, ağlamam zaman aldı.

ben de bilmiyorum ki. ben kimim?

kalbim bazen çok acıyor. dinlediğim, duyduğum, öğrendiğim, empati kurup anlamaya çalıştığım bazı şeyler canımı çok yakıyor. altında eziliyorum bazı şeylerin. elimden bir şey de gelmiyor. üzülmekle yetiniyorum.

ben: kimin oğlusun sen annecim?
kedim:?
ben: söyle annecim, annemin oğluyum diceksin. kimin oğlusun?
kedim:?
en azından bi miyav dese onu da kabul ederim aslında. :(

Sen beni boşuna hiç kalbinin oralara koyma. bence de koyma.

serdar ortaç-sor :')) ama valla sarıyor. en azından şu anki ruh halim için...

bunu en ufak şekilde bile hissettiğimde bana böyle hissettiren kişilerden ışık hızıyla soğuyorum. asla gururuma yediremem böyle şeyleri, böyle hissetmeyi ve hissettirilmeyi. benim de o kişilere karşı olan tavrım değişiyor, ben de onları istemiyorum.
üslubum hoş olmayacak biliyorum, kusura bakmayın artık, zihnimde ışıklı ışıklı bu cümle yanıp sönmeye başlıyor: "pardon, siz kim köpeksiniz de beni istemiyorsunuz acaba?" beynim otomatik olarak o insanlardan uzaklaştırıyor beni. beynime bu koruma mekanizmasından dolayı teşekkür ediyorum, minnettarım.

çok nadir de olsa maske olarak kullanıyorum ben de. ama cildimi aşırı kurutuyor. incecik toz şeklinde bendeki, aktardan almıştım sanırım. ya benim bunu yiyesim geliyor. ne yalan söyleyeyim, tadına da baktım aslında ama acıydı. yine de yiyesim geliyor kaşık kaşık, çok güzel görünüyor. some demir eksikliği problems diyelim... :')

bu aslında babama ait bir söz değil ama ilk defa ondan duyduğum için sayılabilir diye düşünüyorum. ne zaman ne için söylediğini tam olarak hatırlayamıyorum, sanırım bir olaya ya da birilerine çok sinirlenip insanları eleştiriyordum. çok yerli yerinde olacak şekilde bu cümleyi söylemişti, o yüzden beynime kazınmış.
"küçük insanlar kişileri, normal insanlar olayları, büyük insanlar fikirleri tartışırlar."
ay durun, bir tane de babamın %100 kendisine ait bir cümle söyleyeyim, bunu da unutmuyorum. saçma sapan bir şeyi kafama takmıştım, ama nasıl bir takıntı yani. önce durumu çözmek için bana yardım etti, mantıklı bir şekilde halletmeye çalıştık. ama yetkinin bizde olmadığı bir konuydu, o nedenle düzelmedi durumlar. ben deli gibi ağlayıp zırlamaya devam ettim. en son oturma odasında durup dururken ağlamaya başladım. bana şey demişti, "clarice ağlayacaksan gidip odanda ağla." çok bozulmuştum hatta küsmüştüm galiba. ama haksız da sayılmazdı, normal ve sağlıklı davranmıyordum çünkü... yine de ağlayan birine denecek şey mi bu ya?

çooook uzun zaman önce hindistan cevizi kabukları biriktirmiştim. zamanım olduğunda bir şeyler yapacaktım kabuklarla. yaratıcı bir şeyler yapmak için yeterince zaman ayıramayınca en azından saksı olsun dedim. birkaç farklı parça vardı, saksı yapmaya en uygun şekle sahip olan parçayı boyadım önce, sonra beğenmedim, boyasız sade halinin daha estetik durduğunu düşündüm o nedenle en güzel parçam çöpe gitti. parçalardan biri o kadar kırıklıydı ki onu kullanamam diye düşünürken bir baktım babam tel gibi bir şey kullanarak birleştirmiş kırık yerlerinden, o kadar estetik olmuş ki. dik durabilmesi için bir platforma ihtiyacı vardı tabi, kamış kullanarak bir platform yapmış bir de. saksının bir bitkiye ihtiyacı vardı tabi, gidip çok sevimli bir kaktüs seçtik annemle. yanına da minnak bir süs aldık mantar şeklinde. öyle sevimli ki. babama hediye ettim tabi kaktüsü, iş yerinde masasının üstüne koysun ve sürekli beni hatırlasın diye aahahhaha. kaktüsümüzün ismini "tiny dancer" koydum, babama da söyledim adı bu diye. tiny dancer bugün babamla birlikte gitti, yerine güzelce yerleşmiş. babam bana fotoğraf attı. her şey zaten çok güzel, çok mutluyum ama babamın saksının üstüne "tiny dancer" diye yazması ve altına da dans eden bir kız çizmesi beni acayip mutlu etti, hem komik hem aşırı tatlı. şeker komasına girmişim gibi hissettim. bakın hanımefendi şu şekilde:

bu enerji bana iyi gelecek, yaralarımı saracak ve en önemlisi zihnimdeki geri zekalı birtakım düşünceleri dağıtıp bazı salaklıklar yapmama engel olacak. :')

akıllanmaz, iflah olmaz bir civcivim. of. :(

bunu dinliyorum, yoğurt yiyorum bir de, uykumu getirsin diye. keşke saat geç olmasaydı da bağıra bağıra şarkıya eşlik etseydim. üstüme çöken sakinliği sevdim, durulmuş gibi hissediyorum. dalgalanmış ve sonrasında durulmuş gibi.

ani bir fenalık geldi ama durun, halletcem inşallah. bi kapatıp açsam düzelir herhalde.
not: ani gelen fenalıkların tümünün anasını satayım.
not 2: bozuk üslubumun kusuruna bakmayın, ani gelen fenalık yüzünden oldu.

birlikte olduğunuz kişiye bmw mi mercedes mi diye soruyormuşsunuz, bmw seçenle olmuyormuş ahahahha. biz arkadaşlarımla buna gülüyorduk öylesine, sonra babam bunu teyit etti bugün. babam onaylamasa ciddiye almazdım ama babam diyorsa doğrudur. bmw seçenle olmazmış gençler...bundan sonra birlikte olacağınız kişiyi seçerken bu hileyi kullanmayı unutmayın. :))

"benim canım toprak çekiyor." bilin bakalım hangi manada çekiyor?
bir de şey, "benim sözlüm var." bu da o anlama gelmiyor, ama bazıları için de geliyor. acaba o anlam hangi anlam? kafamda deli sorular.
not: canım her türlü toprak çekiyor. bazen pikadan dolayı çekiyor bazen de altına girme isteği şeklinde çekiyor...

sinirimi bozan bir durumdan bahsedip içimi dökeceğim. 6 parça tencere seti diye satılan setin aslında 3 tencere ve o tencerelerin kapaklarından oluşuyor olması beni sinir ediyor. kapakları neden ayrı sayıyorsunuz ya? kapağı tek başına satmıyorlar birçok yerde ama setin içinde ayrı bir şeymiş gibi sayıyorlar. çay setleri için de geçerli bu durum. 12 parça çay takımında 6 çay bardağı, 6 çay tabağı var, yani 6 kişilik. 12 parça deyince fazladan bir şey varmış gibi anlaşılıyor. 6 kişilik desenize abicim!
evet evet, karaca mağazasında biraz fazla zaman geçirdim... yıpratıcı oldu benim açımdan.

Ya madem başlık açılmış birkaç şey daha isteyecektim.
Fotoğraf düzenleme uygulamaları var ya, arkadaki insanları filan silebiliyorsunuz. Görme alanımda bulunan ve görmek istemediğim her şeyi silebileceğim bir şeye ihtiyacım var.
3 lira farkla "mute" tuşu da alabilir miyim? Bazıları konuşmasın demiyorum, konuşsun tabi ama ben sessize alayım, o kendi kendine konuşsun, kendi kendine tartışsın mesela. Saçmalamaya başladığı anda basayım tuşa, ne güzel olur.
Bir ricam daha olacak. Word dosyasının beyaz kağıdına beyaz kalemle yazı yazmak gibi bir şey olmalı. Görünmez olmak gibi. Her zaman değil, ama bazen buna çok ihtiyacım oluyor.

"stop". bazen yetişemiyorum hayata, ben tekrar başlatana kadar her şey öylece dursa. Canım ne zaman isterse o zaman devam etsem.
Bir de hızlandırma tuşu istiyorum. YouTube videolarını 1.25-1.5 hızda izliyorum bazen. Gerçek hayatta da bazı şeyleri hızlandırabilmek iyi olurdu.
"save" butonu olmadan olmaz tabi. Tekrar tekrar görmek, hissetmek isteyeceğim birkaç şey var. Gerçi o zaman gerçek hayattan kopardım herhalde, 7/24 bu anları izleyeceğim diye.

Yürüyüşe çıkmak konusundaki ısrarlara dayanamadım ve dışarı çıktık. Temiz hava alırsam yüzüme kan gelirmiş, can gelirmiş filan. Sıkılırım ben diye kendimi şartlandırmayacakmışım, bilinçaltıma böyle şeyler yerleştirmeyecekmişim. Niye sıkılayım ki imiş. Neyse, yürüyelim bakalım. Yüzüme kan ve can gelmiş olmazsa büyük sıkıntı çıkacak eve döndüğümüzde. :))

bacağımdaki morluğa bakıp sorduğum "nereye çarptım ben ya, nasıl oldu bu?" sorusu bu sorulara bir örnek sayılabilir.

şimdi gidiyorum sözlük. biraz uyumak bana iyi gelecek ve yaralarımı saracak. tabi uyumayı becerebilirsem. hepinize iyi geceler.