bu başlığa zamanında entry girmiştim ama kendimi stalklarken utanıp sildim. ilele hanımın yeri bende o zaman da ayrıydı hâlâ da ayrıdır 🥹 şu sıralar sözlükte aktif olan az sayıda kişiden biriymiş kuşlar söyledi.
En son bir arkadaş ucu açık, yeşil bir fosforlu kalemle yer tutmuştu, kalemi bir fiskeyle yana yuvarlayıp oturmuştum. Bir daha görürsem yine otururum. Kendisine buradan selam olsun kızmadım çok güldüm çabasına saglik
Online yüzünden kaçırdığı hiçbir şey olmadığını sanan bana bu sene çeşitli mecralarda bahsi geçerek şok geçirten labdır. Ben de geliim mi sizle bi kerecik 🥲(şaka
geçtiğimiz perşembe akşamı coffee well'de yapılan, (2 senedir mocaco'da yapılıyordu, oranın ambiyansını da seviyordum eklemeden geçemeyeceğim eheh) favori topluluğumun her eylül dönem 1'lere hoş geldin demek ve kendilerini tanıtmak için düzenlediği tanışma toplantısı. bu topluluktaki 4. seneme girdim (kıdemli üyeyim:d) 1. sınıfın başında uzmanlıkta psikiyatri istediğim için direkt üye olmak yaptığım en güzel şeylerdendi.
bu sene 1. sınıfların, böyle bir toplantıya yüz yüze katılabildikleri için çok şanslı olduklarını düşündüm. ortam, insanlar, insanların sıkılmaması için (güzel başkanımızın deyişiyle) düşünülen oyunlar... her şey harikaydı. oldukça içe dönük bir insan olmama rağmen o akşam kabuğumdan çıktım, her şey hakkında fikir belirttim, karşımda da entelektüellik seviyesi benimkine yakın insanlar vardı dolayısıyla sohbet mükemmel bir şekilde aktı gitti, zamanın nasıl geçtiğini fark etmedim bile.
eleştiri getiremiyorum, duygularımı tam ifade de edemiyorum, bir sonrakini dört gözle bekleyeceğim, umarım mezun olduktan sonra beni tanışma toplantılarına almaya devam ederler, kılık değiştirip damlayabilirim her an.
iyi ki psikiyatri<3 (bu entry iş birliği içermemektedir)
not: aklıma gelen bir ayrıntı olursa yoruma eklerim. özetle çok çok güzel bir akşamdı
ben genel olarak beğendim sanırım. fotoğraf makinesi hakkında ısrarla kimin diye sormama rağmen bozuk o dediler, hayır içinde film var onun film. bir kişi de çıkıp ilgileniyorsan al senin olsun yerine başka dekor koy demedi. onun haricinde arada gidiyorum, kahve kartı işi olumlu, fiyatları daha uygun olabilirdi haklısınız, kahve tadı konusunda ise bir şey söyleyemeyeceğim her zaman dediğim gibi benim koku ve tat reseptör çeşidim az farklı tatları ayırt edemiyorum
her laba girdiğimde kendimi "hayır, sen histoloji dersini sevmiyorsun uzmanlıkta yazamazsın" diye ikna etmeye çalıştığım ders. bu tabii ki mükemmel abd (hocalar ve asistanlar) sayesindedir.
tanım: gecenin 21.59'unda attığım maile 18 dk içinde dönüş yapan anabilim dalı. mükemmeller🫠
Benim kendimde güçlü gördüğüm yönlerden olmuştur hep. (Ve bazı insanların da bende güçlü gördüğü) Son zamanlarda bir şeyleri uzun uzun yazma düşüncesi bile bir anda yorgun hissetmeme neden oluyor ama. Sebebini veya böyle hissetmeyi nasıl bırakabileceğimi henüz çözemedim...
Muhabbet kuşumun ismidir. Şu günlerde twittera girmediğim için içimi izninizle buraya dökmek istiyorum. ilk aldığımız zamanlarda hastalanmıştı. Ölecek diye çok korkmuştum. Bir sonraki sabah veterinere götürmeyi konuşurken mutfağa kaçıp instagramda bir sayfadan bulduğum şifa dualarını suya okuyup çay kaşığıyla içirmiştim. Sonra iyileşti:)) bugün yine hasta, ne olmuş olabileceğini düşünmek beni çok yorduğunda yine gidip suya dua okudum. (O sayfa kapanmış sanırım, başka bildiğim dualardan okudum:")) içine zemzemden de bir damlacık kattım içirdim. inşallah hiçbir şeyi kalmaz.
Hangi oversharing'i hangi mecrada kime yaptığını hatırlayamamak(: bugün ben kendim hakkındaki x gereksiz bilgisini acaba sözlükte mi twitterda mı vermiştim diye düşünürken aklıma geldi. Oversharing'in de bir üst sınırı olmalı...
bir süre önce böyle kullanıyordum, son görülme de kapalıydı kafam gayet rahattı. sonra, geçen seneki izmir depremi sırasında birinin yakınmasını gördüm twitter'da. "whatsapp sağ olsun her dostuma ulaştım da bir tanesine ulaşamadım, son görülmesi kapalıydı en son ne zaman girmiş onu da bilmiyorum" gibisinden bir şey demişti. o zamandan beri ikisi de kişilerime açıktır
"aslında insanlık uzaya çıkmamış olabilir ve bunu asla bilemeyiz" "yazar olup geçinebilirim ne var ki onda" "şu fotoğrafı da sosyal medyada paylaşayım n'olacak" "şu an bulunduğum ortamda yalnızım. belki de dünyada yaşayan herkes az önce öldü ve ben farkında değilim henüz" "tırnağımı kısacık keseyim bir şey olmaz" "günde 3 hafta not çalışabilirim ne var onda plana şunu da ekleyeyim" "bu entry biraz saçma mı oldu? yoo at gitsin" gibi fikirler. fark ediyorum da benim kafa tek başına yürüyen bir agalar ortamı (ayrıca benim fikirler genelde eyleme yönelik değil de baya daha soyut onun da farkındayım)
biraz özgürlük. çok değil normal bir insanın sahip olduğu kadarını... biraz enerji. ve belki biraz da geçmişte kaybettiklerimi. bunların hepsini kendime ecel teri döktüren sorular sorarak arıyorum ve bir yere varamıyorum.