Hadi halkın bir kesimi bu durumu kınıyor, elinde yetki olanlar niye “vah çok üzüldük, bir daha olmaz umarım…” şeklinde tweet atıp öylece bekliyor? Gerçekten dayanamıyorum artık ya!
Ne güzeldi ya! O gün okul forması giyilmez, saçlar toplanmaz. Küçük bir çantayla gidilir, karne saatine kadar bir heyecanla beklenir. Karne dağıtımı başladığında senin sıran gelene kadar heyecan daha da artar. Karne alınır, sanki e-okuldan bin kere bakılmamış gibi notlar şöyle bir incelenir. Arkadaşlara gösterilir, tebrikler alınır ve verilir. Törene inilir, konuşmalar yapılır; öğrenciler sıkılır, sıkılır ve sıkılır. Ödüller verilir, istiklal marşı okunur, iyi tatiller'i duyunca herkes kapıya koşar. ortaokul ve lisedeysek çıkışta arkadaşlarla bir yerlere gidilir ki biz genelde sinemaya gidiyorduk. İlkokul ve daha ufak öğrencilerimiz de aileleriyle bunu gerçekleştirir. Akşam olur, karneyi herkesin gördüğünden emin olunur ve uyunur. Özledim ya!
Dünya'ya geldiğimiz gün. Kimileri için bu tarih çok önemli, bir kesim de doğum günü kutlamayı çok anlamsız buluyor. Ben seviyorum ama doğum günü kutlamayı, birine “iyi ki doğmuşsun, iyi ki var olmuşsun da seni tanıyabilmişim.” demeyi seviyorum.
Bir tanesi arkadaşımızı yatakhaneye kilitlemişti. Bir başkası sevgilisini arayıp telefonu bize veriyordu ve salak dedirtiyordu. Evet, hâlâ delirmedim ve sağlamım.
Onu canlı canlı dinleyecektiniz bir de fjdjdksl. kendileri zamanında su bile içemiyorlarmış derste. Bizim Çay kahve içebilmemizin çok büyük bir lüks olduğunu, bunu çok suistimal ettiğimizi(derste çay kahve içerek) söylemişti fmcmdöxözö