endişeli hissediyorum çünkü bloomun haklı davasını gütfsözlüğe yeterince iyi açıklayamadığımdan dolayı bütün magix'in kaderi benim yüzümden çöpe atılmış gibi geliyor
Çok kötü... Dün bir diziye başladım 10 bölümlük sezonun 5 bölümünü izledikten sonra uyudum. Bugün kalan bölümleri izlemek için nerede kaldığıma bakmak istedim ve 5. Bölümü açtığımda o bölümü hiç izlemediğimi anladım. Biraz daha bakınca anladım ki 2 sezonluk dizinin 2. sezonunun yarısını bitirmişim sayın yazarlar :(( ilk sezonu izliyorum ve ileride olacak her şeyi kendi kendime spoiler veriyorum :((
Edit: diziyi bitirdim yeni sezonu heyecanla bekliyorum:)
Vay anasını böylesini ilk kez görüyorum kusura bakmayın sn limon sağlam güldüm. Ben aslında diziye hiç başlamamışsınız gibi bir son bekliyodum. Gece gece neyse. .
sıkılıyorum, bunalıyorum sözlük :/ sanki bir şeyleri hep eksik hep yanlış yapıyormuşum gibi geliyor. sorumlusu olmadığım şeylerin sıkıntısını çekmekten yoruluyorum. düşünme yetimi kaybetmek istiyorum artık keske mümkün olsa :(
ani bir fenalık geldi ama durun, halletcem inşallah. bi kapatıp açsam düzelir herhalde. not: ani gelen fenalıkların tümünün anasını satayım. not 2: bozuk üslubumun kusuruna bakmayın, ani gelen fenalık yüzünden oldu.
aylarr sonra ilk kez sözlüğe uğradım ve hala bir sürü aşina olduğum yazar ismi görmek bana uzun süredir görüşmediğin ama çok sevdiğin bir arkadaşınla görüşmüşsün gibi bir his verdi, içim ısındı durduk yere :')
şu son 1-2 gündür çok mutlu ve huzurlu hissediyorum. olmayı istediğim kişi için bazı küçük adımlar attım ve bunların beni bu kadar mutlu edeceğini bilmiyordum ama ettiler :')) İçimde hep hissettiğim o geç kalmışlık hissini bi kenara bıraktım ve kızdım biraz kendime daha bu yaşta neye geç kalmış olabilirsin diye. sonra dönüp geçen seneye baktım. şu an adımını attığım şeyleri geçen sene de istiyordum ama hep erteledim hep önüme engeller koydum ve yapmadım. şu an düşündüğümde geçen sene başlasaydım koca 1 sene bu şeyler için çabalayacaktım. ama şimdi başlamazsam seneye ve sonraki senelerde de sürekli aynı şeyi söylüyor olacağım dedim ve insanlık için küçük benim için büyük adımlar attım :) biraz bu yazar ne diyor yahu diyebilirsiniz ama mutluyum işte onu anlatıyorumm. attığım adımların devamını da getirmeyi dileyip kaçıyorum sevgili yazarlarrrr hepinize musmutlu geceler dilerim
Pek iyi değilim, yorgunum. Modum düşük. Edit: Nedenini yazayım da birileri yine kime aşık oldun demesin Fazla bilgi yüklemesinden kaynaklı. şu an çöp kovası dolmuş da elimdeki çöpü, dolmuş çöp kovasına sıkıştırmaya çalışıyormuşum gibi.
Pek çok şey yüzünden yorgunum ve pek çok şeye kızgınım. Ne yazık ki artık ruh hâlimi irdelemek de, nasıl olduğumu birilerine veya kendime ifade etmek de fayda etmiyor. O yüzden sadece eylemlerle yaşıyorum. Hayatta yapmam gereken şeyler var, onları yapmaya çalışıyorum. Duygularım üzerinde düşünmeyi bırakalı çok olmadı ama umarım bir gün tamamen bunu bırakabilirim çünkü dediğim gibi, hiçbir faydası yok bana.
Şoka girdim, çıkmaya çalışıyorum. Liseden çok yakın bir arkadaşım var, kendisi de tıp okuyor, okuyordu yani en son bıraktığımda, intörnlük senesiydi bu yıl. Geçen sene evlenmişti bu arkadaşım. Az önce kendisinin yaklaşık 9 aylık hamile olduğunu öğrendim. "Noluyo ya noluyoooo" diye bağırasım var. İdrak edemedim. Noluyo ya gerçekten? Çok küçük değil miydik biz? :(
Az bir miktar pişmanlık içindeyim. Sebebi gün içinde pek ders çalışmamış olmak. Ama hallederiz kafasındayım ( o özgüven de nereden geliyorsa artık). Sonuç: yarı pişman yarı neşeli.