Hediyeyi yılın herhangi bir günü verebilirsiniz, sürprizi de yılın herhangi bir günü yapabilirsiniz ama sevdiğinize sevginizi bir günde aldığınız hediye ya da yaptığınız sürprizle veremezsiniz, sevmek her zaman sevmektir ve bunu bir güne sığdıramazsınız
Bence bu tarz günler sevgilinle sana özel olmalı, yıldönümleri çok daha anlamlı geliyor onun dışında güzel indirimler oluyor diye sevdiğim bir gün :D bu sene sokağa çıkma yasağına denk geleceği ve çevredeki tipleri görmeyeceğim için de ayrıca mutluyum
3 sene önce 14 şubat akşamı annemin babaannesi vefat etmişti. Kendisi 95 yaşındaydı. Dışarıdan bakan birinin yeterince yaşamış aslında diye düşüneceği bir yaş ama tabi yakınları için öyle olmuyor. Annem çok severdi babaannesini, babaannesi de annemi çok severdi. Hatta son zamanlarında hafızası iyi olmamasına, birçok kişiyi iyi tanıyamıyor olmasına rağmen annemi hep tanırdı. cenaze evine giderken annemin arabada çok ağladığını hatırlıyorum, insan annesinin ağlamasına dayanamıyor tabi. Kısacası Bizim için 14 şubat sevdiğimiz birinin ölüm yıl dönümü yani üzücü bir gün..
Biriyle birlikte olanların "sevgiyi göstermek, tek bir güne indirgenmemeli ayrıca bir beklenti yarattığı için bu gün, ilişkide stres faktörüdür." Diye eleştirdiği, bekarların ise "kapitalizmin oyunları bunlar, tek bir gün üzerinden elde edilen kâr ne kadar biliyor musunuz siz?!?" Diyerek büyük oyunu bozduğu 14 Şubat'ı seven bir insan görmedim şu ana kadar. Kaldıralım bence artık şu günü.
gül alırken param yetmemişti ve çiçekçi amca sonra ödersin demişti sağolsun sonra sen gittin ve ben borcumu 14 şubatta o çiçekçi amcaya ödedim.(bkz: ölüm)
her gün sevginizi göstermek için önünüze binlerce fırsat çıkarken bu gün o fırsatlara daha kolay ulaşabilir olursunuz, tek farkı budur. normalde çiçek almak için araştırma yapıp nereden ne kadar alsam dersiniz, ama bugün yaklaştıkça çiçekler sizi buluvermeye başlar. hediyeler arar bakarsın normal zamanda, bu gün yaklaştıkça onlar da yaklaşır.
sevdiğin yanındaysa varlığı hediyedir, bazen bir dal parçası bile gözünde en değerli şeye dönüşür. yani kapitalizm falan filan ama asıl marifet her gününü 14 şubata çevirebilmek, sadece o gün sevindirmek değil. nacizane.
her köşe başında bir çiçekçi olur hepsine baka baka başım döner sonra dayanamayıp bir gül alırım (en son 15 tl verdim çok pahalı değil mi?) eve giderim anneme veririm kim aldı bunu sana der ben sana aldım derim hadi inandım der mutlu son..