başlıkların ötesinde

Çok uzun süredir bilip dinlediğin şarkıların bir andan sonra anlam kazanması ve sonunda acıya tercüman olanların anlam kazanma yarışında öne geçmesi. Şu anın kısa bir özeti.

Yoruldum, enerjim bitti. Uykum var, şöyle bir yirmi sene uyusam ve uyandığımda bu yaşımla aynı yaşta kalsam, zamanı durdursak ne güzel olurdu.

Uzun zaman sonra sözlükte tek başıma kaldım, garip hissediyorum.

Olabilir, bu da olabilir. Kimsenin suçu yokken ben üzülebilirim, yine de keşke diyebilirim. Diyebilirim değil mi? Beş yaşımdayken yine böyle bir günde bir arkadaşımla dondurma almıştık, ona bedava çıkmıştı ama bana çıkmamıştı. Nedense benim yediğim dondurmanın çubuğuna bedava yazısını eklemeyen yetkiliye değil de karşımdaki arkadaşıma sinirlenmiştim. Sonra çok pişman olmuştum. Bu yüzden şimdi, kimseye öfke duymuyorum. Ne olursa olsun kimseye karşı öfke duymuyorum. Sadece üzülüyorum ama bunu belli etmemem gerek. Keşke hayatım böyle olmasaydı, onun da böyle olası varmış elimden ne gelir ki? Ne diyordum, hah olabilir. Her şey olabilir, bir şey hariç. O hiç olabilir olmadı ve olmayacak.

seni kime anlatsam, başlarda pozitif baktı, ben olanlarla ilgili ayrıntı verdikçe, kafalarında etraflıca resim çizmeye başladıkça görüşleri negatife kaydı. arkadaşlarım çok korumacı değil, sen dengesizsin, en azından bana karşı. normalde harika bir insan olabilirsin, bana değilsin,

Merhabalar.
Özelden üşenmeyip bana geri dön çağrısı yapan herkese teşekkürler, açıkçası bu kadar sevildiğimi bilmiyordum :)

Onun dışında bundan sonra burada polemiğe girmeme kararı aldım, entry engelle kısmında yazar artışı yaptım bence bu işimi görecek. Kimsenin neye inandığıyla ilgili bir derdim yok, biraz sert çıkmış olabilirim özür diliyorum sizden ve bir ricam olacak: sizin inandığınız şeylere inanmayanlar için “onların kalbi kirli” deyip insanları kötü ilan etmeyin lütfen, iyilik inançtan bağımsızdır bana kalırsa.

Son olarak poyraz, lavinia, ruhsuz, clarice, fih, dany, evdenuzakta, water, gri'ye teşekkürler. Adını hatırlayamadığım, bir şekilde halimi hatrımı soranlara teşekkürler.
Öyle işte.

işbu entry bazı insanları rahatsız edeceğini düşündüğüm konulara değinecektir ve eksi almak üzerine kurgulanmıştır.

böyle bir girişin üstüne ne yazacağım belli zaten. "insanlar, fikirler renkler gibi çeşit çeşit, hoşgörü her daim var." pollyannacılığı sıktı artık. çünkü -daha önce de dedim o zaman da eksilediniz, hiç problem değil ama çünkü ben o "hoşgörü"ye sahip olduğuma inanıyorum- hoşgörü belli bir kesimde, sadece kendilerine kadar. kalkıp da sırf dini bir konuyu eleştirdik diye bir sürü eksi aldığımız zamanlarda "ya hu entry eksilemek nasıl bir acziyettir:)))" gibi entryler girmedik, girmedim. ki yergi ya da övgü, eleştiri en doğal hakkıdır düşünen bir varlık olan insanoğlunun. sözlük nedir, kavramların tanımlandığı bir oluşum. yani fikirlerimiz doğrultusunda kendimizce tanımlamalar getirebiliriz. e bu yapıldığında artı da eksi de alsa çok doğal. ama sorun şu ki zaten belli bir fikir etrafında toplanmış bir çoğunluk var burada. bunu entrynin konusuna göre aldığı artı, eksi ve favdan değerlendirebilirsiniz. hatta açılan başlıklardan bile değerlendirebilirsiniz :) bunu nereye bağlayacağım: zaten çoğunluktasınız, azınlıkta ve mağdur gibi davranmanız, "hep bunlarla uğraşıyorum zaten", "eksi aldım nasıl motiveyim" demeniz Y E R S İ Z, böyle kışkırtıcı davranıp bunun üstüne bizi hoşgörüsüz ilan etmeniz de.

umarım görüşler ne olursa olsun bir yazar daha eksilmez çünkü ben burayı gerçekten seviyorum.

Edit: ek olarak insanların fikirlerini bu şekilde belirttiği entryler girmesi "kutuplaştırma"; gündelik, sıradan şeyleri yazdıkları entryler girmesi de "boş" olarak değerlendiriliyor. Ya hu ne yapalım o zaman entry girilmesin mi? Zaten evrenin bütün stresini üzerimize toplayabileceğimiz bir bölüm okuyoruz, ne gerek var durumları bu kadar zorlaştırmaya? Bırakın insanlar ifade etsinler kendilerini ama eğlenerek ama üzülerek ama sinirlenerek.

Bir arkadaşım var ve artık arkadaşlığıma devam etmek beni yoruyor. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Kendisinin değiştiğini düşünüyorum belki de ben tam tanıyamamışımdır bilmiyorum. Eskiden yadırgadığı ve yargıladığı eylemlerde bulunmaya başladı ve farkında olmadığını düşünüyorum. Uyarsam ayrı dert uyarmasam ayrı dert. Bilmiyorum

Çok sevdiğim bi arkadaş grubum vardı dönemin başından beri. Hepsi tek tek ayrıldı, ben de hep toparlamaya çalıştım çünkü hepsini ayrı ayrı seviyordum. Bir yerden sonra bıraktım artık sürekli onları memnun etmeye çalışmayı haddime olmasa da köprü olmaya çalışmayı. şimdi kimse yok gibi yanımda. Herkes bambaşka yerlerde. Ve şu an o kadar da anonim olmadığım için bu entry garip gözükebilir. Anonimliğinize sahip çıkın sevgili yazarlar.

(bkz: #24972) no.

İnsanların kendilerini mutlu ettikleri bazı eylemler hakkında yorumda hatta yergide bulunup insanların mutlu olma özgürlüğünü kısıtlamaya gerek var mı bilmiyorum. Her konuda fikrinizi beyan etmeseniz de olur.

ben buraya kafamdaki her şeyi dökerim. bilmiyorum bir gün buna çok ihtiyacım olabilir gibi hissettim o yüzden şu an bu entryi ileride profilimde bu başlığı bulabilmek için yazıyorum iyi geceler sözlük
edit: anlatım bozukluğu

- Dumrul

- Efendim

- Acronym ne demek

- Latince mi bu

- evet

- bilmiyom ben latin değilim

Not: Kelime latince değilmiş

Sonuç: her şey yalan hayat da boş

Allah'ım ne insanlar var yavf jsjsnsmjsj

Günlük hayatımdaki saçmalıkları buraya taşımaktan hoşlanmıyorum ama içimi dökmek istiyorum. Sürekli çevremdeki arkadaşlarım, insanlar "güven veriyorsun" başlığı altında bana bir şeyler anlatıyor ama bu başka birinin arkasından konuşmak şeklinde çoğu zaman. Ve her şeyi tek taraflı dinlediğim için neyin doğru neyin yanlış olduğuna karar verme şansım yok. Hatta çoğu zaman manipüle edilmeye çalışılıyormuşum gibi hissediyorum. Daha da ileri götürürsek birileri bana güvenip güvenemeyeceğini sınıyor gibi hissetmiştim bir dönem:d. O kadar fazla oluyor yani bu tarz durumlar. Öte taraftan bana başkasının arkasından konuşan biri ertesi gün benim hakkımda da başkasına bir şeyler diyor olabilir. Çok riskli ve insanların bu tutumundan rahatsızım. Bir de kendi aralarındaki problemleri gelip alakasız bir durumda ortalığa saçıp alakası olmayan insanların içinde gerginlik yaratmaları yok mu... Hiç yapmayacağım bir şey yaparak yeter artık dedim bugün. Karışmamam gerekirdi belki ama herkes gibi benim de sabrımın sınırı var ve vaktimin de sınırı var. Kimsenin birbirine tribinin bitmesini bekleyemem oturup. Kimse beklememeli. Kaç yaşında insanlarız sorunlarımızı böyle mi çözmeye çalışmalıyız cidden? Bu durum beni çok yoruyor. Kimseyi dinlemek de gelmiyor içimden artık. Ayrıca bana niye anlatıyosun demeyi öğrenmeliyim galiba, çünkü beni ilgilendirmiyor. Ne kadar iyi olursanız olun bir şekilde birilerinin yergisine tutuluyorsunuz zaten. Dur demeyi öğrenmek lazım.
Bu entry kendini imha edebilir bir süre sonra:(

Arkadaşlar mango kori sos diye bir şey alınmış eve, çok garip bir şey ben pek beğenmedim deneyen var mi?

Öbür türlü çekilmiyor bu hayat bence. hepinize tavsiye ederim.

bazı rus ablalar gerçeğe çok yakın oyuncak bebekler yapıyor ve bazıları bunu satmıyor bence bu çok ürkütücü, o kadar gerçeğe yakın bebekle evde napıyorlar? Çok korkunç.
Edit: Bahsettiğim bebekler, hepsine isim de veriyorlar.

Dardanel ev yemeği değerlendirme serisi:
Tavuk sote 6/10
Nohutlu tavuk 6/10
Bulgur pilavı 8/10
Kuskuslu ton 7/10

ankara sınırları içerisinde içtiğim en iyi çay lipton earl grey sallama çay.
(reklam almaya başladım, evet.)
(iş birliği için dm)

Pepsi max övmeye geldim. Coca cola'yı normalde çok daha iyi buluyorum ama zero'su tam bir facia. Pepsi max ise bildiğimiz pepsi tadında, yani başarılı bir sıfır şeker denemesi. Kendisine buradan teşekkürlerimi sunuyorum.
Not: yine de bir pepsi twist değil.

Ne olurdu sanki yiyip yiyip kilo almayanlardan olsam... İlla uğraştıracaksınız beni diyetle falan.

Üşüyorum, çok soğuk.
Edit: Isındı.

Ben çs'de çalışabileceğime olan inancımı kaybettim ela…

İçimdekileri, duygularımı, düşüncelerimi paylasabileceğim kimsem olmadığını düşünüyorum. Çoğu zaman büyük bir hissizlikle savaşıyorum ve bu çok yorucu. Öyle günlerim oluyor ki hayatımdaki insanlara herhangi bir sevgi duymuyorum buna ailem en yakinimdakiler dahil kendimi saymıyorum bile. Her şey samimiyetten uzak, her sey nefret edilesi, herkes sahte ve uzak geliyor. Tutamıyorum içimde gerçekten tutamıyorum tastikca taşıyor ama yanlış gösteriyor kendini. Bazı zamanlar kendimden iğreniyorum. Yapmak istemediklerimi yapıyor, dünyanın en sahte insani oluyorum. Neden ki neden? Ne yaparsam yapayım yalniz kalacaksam ki kalıyorsam neden bu kadar yoruluyorum.

Kendimi zorunda olmadığımı bildiğim şeyleri yapmak zorunda hissediyorum ve yapıyorum da. Daha sonra bunun iç hesaplaşma kısmı geliyor "neden yaptım ki sanki, zorunda mıydım?" diye. Ve çok yorucu bu döngü. Sürekli baskı altında hissettiriyor.

Saat 2'ye değecek biraza doğru. Sözlük formatı mevzusu olmuş bugün. Sözlüğün formatı diye bir şey yok, sözlük bizleriz. (Bencesi yani) düşündüğünüzü yazın gitsin. Ban yerseniz formata uymamışsınızdır ki pek sanmıyom, Olmaz yani (umarım'sı yüz ifadesi)

Dünya üzerinde ulaşmak istediğiniz tüm insanlarla aranızda 7 kişi olduğuna dair bir rivayet vardır. Onunla aramda kimse yok ama yine de ulaşamıyorum.