Ben insanları her haliyle kabul edebilen ve yalnızlık korkusu olan bir kadınım. Bu başlığın adının "umursamaması gerektiği halde umursayan ve değer veren insan" olarak değiştirilmesi gerektiğini talep ediyorum. Çünkü sevmek içim umurumuzda olması gerekir. Ve bazen kimi sevmemiz gerektiğini seçemeyiz.
Not: bazen kanımız kaynar, elinden tutmak, yanında olmak isteriz. Sadece severiz. Hiçbir nedene sığınmadan fakat onun varlığına sığınarak...
Eskiden yalnızlığı sevdiğimi zannediyordum. Kendimle keyifli anlar geçirebileceğimi... sonra yalnızlığa sığındığımı anladım. İnsan sosyal bir varlıkmış. Yalnızlığı sevsek de mümkün değilmiş.
İçerisinde sevmediğim kişiler varsa gerekirse kolon arkasında oturayım yine de huzurlu hissedemeyeceğim yerdir. Soluduğum havaya nefesleri ve kokuları karışıyor.
Bazı anlara tanıklık ettiğinizde aslında o anların sandığınız kadar özel olmadığını fark ediyorsunuz. O kadar büyütülmüş ki gözümüzde beklentiye girmemek imkansız fakat yaşanılacak olan sadece ve sadece küçük bir an. Her şey o an için.
Az önce bir arkadaşıma bir beyefendiden bahsettim. Arkadaşım, beyefendi için bana "aşık olunası biri mi?" Diye bir soru yöneltti. Bu soru beni afallattı. Kime, neye göre aşık olmalıyım hiç düşünmemişim. Sizce aşık olunası insan kimdir? Neye göre aşık oluruz?
Hayatımda hiç sigara içmedim. Fakat sıradan bir tıp fakültesinde öğrencilerin yarısı doğrudan kalan yarısı ise pasif olarak sigara içicisi olur. Ben de pasif içici oldum. İlginçtir ki son yıllarda sigara içilen ortamlarda bulunmaya çalıştığımı fark ettim. Birileri içerken aynı ortamda solumak hoşuma gidiyor. Ve inanır mısınız bu aşamada bile bağımlılıktan vazgeçmek zor. Arkadaşlarım paket paket içiyorlar neden diye sormuyorum artık. İçiyorlarsa bir sebebi vardır.
Taşıyabileceğinizden fazla yükü sırtlanıp gitmeye çalışırsanız ileriyemezsiniz. Yüksüz zamanınızdaki sıradan adımlarınız sizi terletir. Ve hayatınıza aldığınız her insan aslında kendisinden sorumlu tutulduğunuz bir yüktür.
Hüzünlü bir şarkı dinliyor. Dışarıda. Hava biraz rüzgarlı ve yağmur atıştırıyor. 02.02.2022 tarihinin uyumuna güvenip içten bir dua etti. Sokak lambasının hafifçe yanıp sönen ışığını izliyor. Aynı zamanda saçlarının rüzgarda dans ettiğini hissediyor.
Staj içerisinde tanıştığım birkaç yeni arkadaşımla eski yıllarımız hakkında konuşurken fark ettik de bu başlık aktif olursa yer yerinden oynar. Oynamasa bile çatırdamalar olur.
Arkadaşımdan bir öneri geldi dün: "O" diyebileceğim insanı bulup tüm bu entryleri 1 senedir ona yazdığımı söyleyebilirmişim. Sanki eskiden beri aşıkmış gibi...