darklife

İlk maaşıma özel başlık :)
Meslekte 1. Ayım bitti. Refakat adı altında da olsa ilk günden beri primer hasta bakıyorum. Sora sora çok şey öğreniyorsunuz ama Tek bir şey diyeceğim. Arkadaşlar ders çalışın. Acillere ne kadar hakimseniz özgüveniniz de bir o kadar artıyor. İntörnlerin mezuniyeti de yaklaşmışken birkaç öneri vermek isterim.
1-) acillere hakim olacaksın. Anafilaksiyi arresti bileceksin. İlk seferinde tabi ki yönetmek kolay olmayacak ama öğrenirsin. Üsye ilacı bilme ama adrenalini bileceksin. Zamanla yarıştığın durumlar gerçek acil olanlardır unutma.
2-) tus hedefleyen biriyseniz bulduğunuz her ortamda uyumayı ve post nöbet ders çalışmayı öğrenmek durumundasınız. Vakit buldukça tus çalışın işe başlayınca o kadar kolay olmuyor malesef.
3-) bilmediğinizi hastaya çaktırmayın. Basit bir öneri gibi görünse de oldukça zor. Yeni başladığımız çok çok belli oluyor :) yapacak bir şey yok onu da öğrenicez
4-) ben bir tık yoğun sayılabilecek bir ilçe acilinde çalışıyorum. Acil insana çok şey katıyor. Arresten tutun svo'ya Anafilaksiye kadar görmediğim şey kalmadı. Az önce paraziter hastalık tanısı koydum mesela. Küçük bir örnek :)
5-) sistemi bilmek zorundasınız. Adamlar bir cümlemizden bile neler neler yapabiliyor. Duydukça şaşırıyorum. Önemli olan sadece hastaya tedavi vermeniz değil bunları belgelemek zorundasınız. Yine başıma gelen bir örnek. Hastalar bazen durumun ciddiyetini kavrayamayıp izinsiz hastaneyi terkedebiliyor. Yoğun bir günde gözden kaçabilir. Sisteme not düşmek zorundasınız. Hastanın başına bir şey gelse sizin de başınız yanar.
6-) çocuk acil intörnlüğünü iyi geçirin. Pratisyenlikte en çok işime yarayan, bir şeyler öğrendiğimi farkettiğim staj olur kendisi.kendinizi doktor gibi hissettiğiniz nadir yerlerdendir çocuk acil. Pediatri sevmeyen biri olduğumu da hatırlatmak isterim :)
7-) sizden kıdemli olan pratisyenlere varsa uzmanlara soru sormaktan asla çekinmeyin. Böyle böyle öğrenicez böyle böyle öğreticez.
8-)son olarak tekrarlamam gerekirse tus da isteseniz başka bir şey de planlasanız ders çalışmak ve temel doktorluk becerisini kazanmak zorundasınız.

Korkmayın yaparsınız. Hepinize sağlıklı günler.

Bireyselleşmenin artması ile daha sıklaşacağını düşündüğüm durumdur. İlerde 40-50 yaşında 1+1'de tek yaşayan kişileri daha çok göreceğiz. Belki de o kişiler biz olacağız.

Gözümde çok büyüyüp, çok şükür ki, postmortem de olsa, gerçekleştirdiğim tıbbi işlemdir.

D5 olacak arkadaşlar anestezi stajında mutlaka yapın. Eğer kimse size sormazsa yapmak istediğinizi deklare edin, yaptırıyorlar. Bol bol maske tutun, entübasyon yapın, damar yolu açın.

(bkz: genel cerrahi)

rus ruleti (tek kişilik)

Yazar arkadaşlar zaten nereye gittiğini yazmış da dikkat çeken şu: millet bu kadar silahı nereden buluyor ve millette neden bu kadar silah var? Muhteşem bir jeopolitik konuma sahip ülkemizde bunun bu şekilde olması oldukça olumsuz düşündürüyor.

Sosyal medyada asalım keselim yazanlara bakmayın, milletin gazı alınır sonra her şey olduğu gibi devam eder. Ben bu entryi geçen haftalardaki cinayet olayları için yazmıştım ama o zamandan sonra bile o kadar çok olay oldu ki o olaylar da kısa bir zaman geçmesine rağmen geride kaldı.

+sen hep böyle şanslı mısındır?
-çok düşünmeyince şanslı oluyorsun.

(yazar: darklife)

Eskiden buraya dönem birden kayıt olurlardı. O yazarlardan bazıları hala aktif olarak yazarlık yapıyor. Şu anda sözlükte dönem 1 var mı bilmiyorum bile.

En son dönem 1 amfisine gidip "nolur sözlüğe gelin" diye insanları ikna etmeye çalışacağım.

Elimde onluk enjektöre çekili adrenalinle beklediğimdir.

Uzmanlarının verdiği cevaplara göre sizi eşleştiren 82 soruluk test. Linki bırakıyorum efendim:)

https://www.studentdoctor.net/schools/selector

%65 match oranı ile beni dermacı yapan testtir ayrıca. %64 ile de romato ile match yaptı. Tüm çözülemeyen kronik hastalar ile ben ilgileneyim istiyorlar herhalde. ya da ben bunu istiyorumdur belki, bilemiyorum:)

Büyüdüğümü anladığım bir an yok. O anların hepsi büyüdüğümü zannettiğim anlarmış.

Bahsedilen olgunlukta değilim sanırım, en azından bana öyle söylenmişti.

Espriyi anlatınca esprinin biyoyararlanımı düşer ve aynı tadı vermez.

olmaması, aksinin olması için ne kadar uğraşırsan uğraş; olacağı varsa olacaktır. bazı şeyler etki alanında değildir, değiştiremezsin qwerty.

Yatış olan ama tıbbi girişimleri ve ilaç uygulamalarını kabul etmeyen, sorun çıkaran hastalar.

Abi siz niye yattınız o zaman hastaneye. Yatarken bunları kabul ediyorsunuz zaten. Hastaneye yattıktan sonra ne olmasını bekliyordunuz tam olarak?

Tıbba başlamadan önce tanıdığınız arkadaşlarınızla muhabbetlerinizin, hatta ileri götürüyorum, yaşam şeklinizin farklılaşmaya başlaması.

Onların dertleri, kendi aralarındaki muhabbet artık size yabancılaşmaya başlar, Pek tabii sizin ki de onlara. Her ne kadar ortak noktalarınız devam etse de bu gerçek doğal olarak vuku bulur.

01:52'de girilen uyku düzeni bozulması entrysini 02:10'da favlamak.

Kiminin babası,kiminin eşi,kiminin evladı...

Bu yurdu hainlerin eline bırakmamak için düşünmeye bile gerek duymadan canını bir çırpıda veren Türk ordusu yiğitleri,şanlı ay yıldızlı bayrağımızın gölgesinde yaşamayı sizlere borçluyuz.Vatan size minnettardır.

Başımız sağ olsun.

İnsan olduğumu unutuyorum ben.

Derin trakeal aspirasyon ft. (yazar: darklife)
Bu işi yaptık şimdi de sözlükte takılıyoruz.

Terazidir.
Terazi erkekleri hakkında pek iyi şeyler söylemiyorlar.

Gece Kar yağarken yatağın karşısındaki pencereden gökyüzüne bakarak uyuyakalmak.

Bazen Prometheus oldum çarmıha gerilircesine
Bazen Spartaküs oldum aslanlara yem olurcasına
Bazen Cem Sultan, ilmiği boynunda Pir Sultan oldum, yâr
Bazen Şems'ini arayan Mevlana
Bazen Mevlana'yı arayan Şems
Dinginlerde Yunus, yokluğa kanat geren bir garip
Mutlu bir yusufçuk gibi sana özgürlüğüne koşarcasına geldim yâr

bazen anlatamazsın.içine içine batar kederin. böyle günlerde yazmak iyi gelir derler. bende bir kağıt parçasına yazar yakardım. kağıt yanardı,yakardı da aynı zamanda. geçmezdi belki.en azından hafiflerdi. rahatlardım.
şimdilerde dakikalarca bakıyorum bir cümle bile kuramıyorum.eziliyorum ağırlığında kelimelerin.

Ayaklarımıza Kudüs gücünün geldiği günleri Özlemle bekliyorum. Hoş, o günler geldiğinde Kudüs kalacak mı bilmiyorum.
İnsanlığımızı sorgulamalı. Yaşamı bi anlık durdurmalı, vicdanın sesini yükseltmeli.

Eğer gerçekten birilerinin senin toprağına göz diktiğini ya da senden hukuksuz bir şekilde aldığını düşünüyorsan kendini savunursun ama yıllardır bu insanlara yapılan şey “savunma”dan çok daha öte ne yazık ki.
Evinde öylece oturan, senin geçmiş deyip hak iddia ettiğin şeyde hiç bulunmamış, toplasan en fazla 30-40 senedir bu dünyada yaşamaya çalışan masum insanları cenazesi bile toplanılamayacak hâle sokuyorsun, ev yetmiyor hastane bombalayıp alenen savaş suçu işliyorsun. Öte yandan kimse de sesini çıkarıp sana “Sen fazla oldun artık” diyemiyor. Eminim bu yaptığınızı da bir şekilde aklayacaklar şimdi ve gelecekte çünkü dünya böyle bir yer.

hitler hastane vurmazdı

siyonizme, emperyalizme, israile en ufak sempati duyanlara lanet olsun, aranızda varsa size de lanet olsun, bütün medyaya da, gazetecilik onurunu ayaklar altına alan yüzlerce gazeteciye de, hayır diyemeyen bütün siyasetçilere de, siyonist her işgalciye de lanet olsun; allah birlikte haşr eylesin. elimizden hiçbir şey gelmemesi, zamanında anne baba bosnada tüm dünya oturup seyir mi ettiniz nasıl kimse bi şey yapmadı derken aynı soruyu çocuklarımdan duymaya kendimi hazırlamam gerekiyor galiba şimdi, henüz kendim cevap bulamamışken ve bulamayacakken. inançlı bir insan olarak o günün geleceğine sonsuz imanım varken bile dayanmak çok zor, ben burda kardeşimin saçının teline kıyamazken ordaki insanların çocuklarını toprakları uğruna öleceklerini bilerek doğurduklarını yetiştirdiklerini bilmek zordan öte. allah hepsinin yardımcısı olsun, onlara sonsuz güzel ferahlıklar versin inşallah.

bütün dünya oturmuş seyrederken, özellikle batı medyası tarafından büyük kitleler uyutulurken belki de bizim şu an yapabileceğimiz tek şey kamuoyu oluşmasına bir damla su taşımak; yalnızca tek insana durumun açıklığını, vehametini anlatmak. bırakın farklı ülkeleri kendi sınıf arkadaşlarımızın bu durumu umursamasını sağlamak, onlarla bu konuyu tartışabilmek, toprakları işgal altında olan bir halkın soykırımını, direnişini, Filistin'i gündemimize taşımak. şu an bile bunu okuduğunda küçümsercesine sanki ne işe yarayacak diyecek olanlara inat insanlık görevimizi en aşağı seviyeden de olsa yerine getirerek.

onurlu insanlar olarak, onurlu insanların yanında durduğumuzu belli etmemiz gerektiğini düşünüyorum, bu yazıyı da bu yüzden yazdım, umarım okumuşsunuzdur. leve palestina och krossa sionismen!

Bahsettiğimiz onurlu duruşun bir parçasıdır. Maybelline maskaramı sürmeden ya da cerave kremimle yüzümü nemlendirmeden, starbuckstan berry hibiscusumu içmeden, arkadaşlarımla dışarı çıktığımda mcdonaldsa oturmadan ya da yurtta acıktığımda burger king söylemeden, carrefourdan alışveriş yapmadan da çok rahat yaşayabilirim, yaşayabiliriz. hepsinin yüzlerce alternatifi varken eksikliklerini hissetmek mümkün dahi değilken en azından kendimiz için bunu yapabilmeliyiz. çok çok sevgiler.

hmmm; beni son günlerde öfkeden delirten bazı şeyler: Arap düşmanlığından gözü dönmüş, yaşananlar hakkında hiçbir üzüntü duymadığını rahatça, gülerek söyleyebilen onlarca insan, (sayıca en az onlar kadar) şu durumda bile Filistin/Kudüs mevzusunu akıl almaz bir romantiklikle ele almaya devam eden ve bundan öteye gidemeyenler ve nihayetinde kahrolası siyaseti ve medyasıyla batı

İsrail gazze'nin kuzeyindeki insanlara göç etmesi için süre veriyor. Daha sonra o insanların araba konvoyuna bomba yağdırıyor. Sabah izledim videoyu