lospolloshermanos

Yorgunum, genel.

En beğendiğim 3 sanatçıdan 1idir kendisine ve yeteneklerine diyecek laf yok. Filmden bahsedersek daha düşük bı beklentim vardı 28 yıl yaşamış birisinin ne kadar malzeme verebileceğini kestiremiyodum. Ama izlerken fark ettim ki eldeki malzeme abartılı sahneler ve yer yer ruhsuz oyunculuklarla harcanmış bir de gereksiz yüksek bi fon müzik var Allah'ım o niye var ki ya. Daha koyu bı temada daha sanat filmi edasıyla yapılsa çok daha hoş olabilirmiş bence. Bir de konser sahneleri güzeldi söylemeden geçmeyeyim barış akarsu konserine gitmiş gibimsi bı his geldi onlar için sinemaya gitmek fena fikir olmayabilir.

Hep kötü haber veriyorsun birce. seninle de anlaşılmıyor dersi bitiriyorsun

sağ olun ***

bu akşam açıklama yapılacak, hafta sonundan önce sonuçlar açıklanacak

+bı şey dicem o şeyi anlatsana
- ne anlatim
+mekanı taramalılarla bastılar
- Hee... mekanı taramalılarla bastılar
+Hxnznsnnsmsm

Dizi oldu ama :)

Çok saçma olayların döndüğü, garip bir platform. Umarım zamanla ona dönüşmeyiz.

Sen düşkünken seni teselli ediyormuş gibi görünür insanlar ama içten içe kendinin daha yüksekte oluşuyla tatmin oluyordur.
Sen toplanınca da mutlu olmak bir yana dursun,ondan birkaç adım ileri geçtiysen çekemez seni..
Çünkü sana başarının,güzelliklerin yakışmadığını düşünüyordur..

johnny test
hala açıp eski bölümleri izliyorum bir şeyler yerken. susan ve mary test favorim ama küçükken de nasıl gil gibi aptal bir karaktere aşık olduklarını çözememiştim hala çözemiyorum. dukey gibi bir köpüşüm olmasını isterdim o zamanlar.



powerpuff girls
süper güçleri olduğundan onları kıskanırdım :/ blossoma nedense sinir olurdum. buttercup favorim. mojo jojo'ya ise üzülürdüm :( kötü bir karakter olsa da yazık :((



arthur
2022'ye kadar yayımlanmış ancak en son yumurcak bölümlerini izlemiştim. karakterlerin hepsi büyümüş gözlerime inanamıyorum dostlar.
en son hatırladığım halleri:


şimdiki halleri:



uzun kulak ailesi
izlerken garip bir korku da uyandırırdı bende. neden bilinmez. o zaman sorgulamamıştım ama nerede bu tavşanların anneleri?!?!



üçüzler
çocukluktan ziyade bebeklik diyebiliriz.



oscar çöllerde
abim ablam ben oturur izlerdik akşam sofranın kurulmasını beklerken. oscar adında bir kertenkelenin çöldeki maceralarını daha çok şapşallıklarını içeren mini diziyi şimdi ise yeğenimle izliyoruz. her zaman aynı tadı veriyor :)



jetgiller



taş devri
hemen hemen jetgillerle aynı yıllarda çıkmış çizgi dizi

1. Benden önceki yazarların da bahsettiği gibi beklemek. Sürekli bir şeyleri bekliyor olmak. Artık stajyer olmanın bir rutini olarak düşünmeye başlıyorsunuz beklemeyi.



2. Stajyer kartlarının manyetik özelliği olmadığı için kapıları açamamak. Birinin gelip açması lazım.





3. Herkesin daha yeni öğrenmesinden dolayı muayenelerin hep suboptimal olması. Ama bir yerden sonra rayına oturuyor genelde. Ya da en azından biliyormuş gibi yapmak lazım:)





4. Sınavlar. Dönem 5 kadar sık olmasa da sürekli sözlüye çalışmak, hasta hazırlamak, pratiklere çalışmak ve son günkü kaotik ortam.





5. Staj grubu ile oluşan sorunlar. Aslında genellikle staj gruplarındakiler birbiriyle uyumlu olur ama arada ufak anlaşmazlıklar da olabilir. Olsun, arkadaşlar arasında olur öyle şeyler;)





6. Ve son olarak pratik sonrası, grupla kare çarşıda bir şeyler içip muhabbet etmek. Ee o kadar sınava girdik, muayene yaptık, bekledik bu kadarı da olsun değil mi.





Not: bu entry mizahi amaçla yazılmıştır. Tabii ki de derslerimize çalışıp en iyi şekilde öğrenmeye gayret ediyoruz.

şehir meydanına nazır bir balık restoranında, akşamüstü saatlerinde hava yeni kararırken hiçbir yere yetişme derdi olmadan birisiyle balık yemenin...

Uyuyamamaktan
Unutamamaktan

Ben bir garip keloğlanım
Eşşeğimi yoppalarım...

okulumuzun sloganı, dikkat çekmek isterim ayrıcalık iyi yönde mi kötü yönde mi belirtilmemiş herkes kendi karar veriyor o kısma

Günlük çalışma programına yarından itibaren uyabilme fikri

Hondulamanda şondulamanda büte kalmasak da ne güzel olur la

resmen rezillik... ankarayımı nereye park edeceğim ben şimdi

bir tık önemli hanım ne derse o partiye atacağımızdan dolayı...

2 temmuz 1993'te, tam yirmi dokuz sene önce madımak oteli'nde gerçekleşmiş katliam.
Cumhuriyet tarihinin en utanç verici olaylarından biridir.
Aydın olarak nitelendirilen İnsanlar sadece mezhepleri farklı olduğu için diri diri yakıldı. Sorumlular ceza almadı, ülkeyi o zaman yönetenler hayatlarına aynı rahatlıkta devam ettiler.
Hiçbir dinde bu davranışın yeri olduğunu düşünmüyorum, neye inanırsak inanalım bir insanın inandığı şey çoğunluktan farklı diye o insanın kılına bile zarar verme hakkımız yok. 29 senedir bu nefret şekil değiştiriyor fakat hâlâ yaşamaya devam ediyor. Umarım bir gün bu ülkede herkes inandığı şeyi zarar görmeden ve kimseye zarar vermeden yaşayabilir.

"dünya ruhun deplasmanıdır bundan dolayı normaldir"

Kalın kafalara girmek için tek bir sivri dil yetmiyor...

herkesten sil yerine yanlışlıkla benden sil demişsindir..

:) 70 eksim 70'le kalsın şimdilik.

(yazar: kimliksizot) 'un entrysini görünce hatırladım böyle bi kare yakaladığımı..

yaşamadık kardeşim, onun da en kralını biz yaşayamadık..

Sınav bitmiyordu bu ay geçmiyordu

Makam, mevki, güç, yetki sahibi olmak. İyi bunlara sahip olduğunda elindeki imkanları güzel şeyler için kullanır, başka insanların iyiliğini düşünür, bir şeyleri güzelleştirmek için çabalar. Adaletiyle, merhametiyle, yaptıkları ve yapmadıklarıyla insanları kendisine hayran bırakır. Ancak kötü, elindeki gücü ve yetkiyi bencilce kullanır. Sahip olduklarıyla acımasızlığını, zalimliğini arttırır. Artık her zamankinden daha adaletsiz daha merhametsizdir.

Havalar güzelleşince ruh hali de güzelleşir sanıyor insan ama dönem sonu yaklaştıkça bütün senenin hem duygusal hem de fiziksel yorgunluğu üstüme çullandı.

Sözlüğün geleceği parlak yazarlarından