Uyumadan önce hayal kurmaması gerektiği hakkında kendine öğütler veriyor. Ama dinlemeyecek muhtemelen sonra üzülecek durduk yere. Çok yanlış bir hareket kınıyoruz yazarımızı :)
Lise birde ilk coğrafya yazılısından herkes yüksek puanlar alırken ben dönemin en düşük notu olan 54 puanı almıştım. Benden bir yüksek kişiyle aramda da bayağı fark vardı :) iki yıl gördüğüm coğrafya dersinin sınavlarından en yüksek 85 alarak bitirdim coğrafyayı. Hiç sevemedim ama dersi üniversite sınavlarında da zaten hiç çözmeden geçerdim
Kuyucaklı Yusuf demektir benim için. Diğer kitaplarını da okudum ama küçükken okuduğumdan mıdır yoksa Yusuf un hissettiklerini çok iyi betimlediği için okurken birebir yaşamış gibi olduğumdan mıdır bilmem hiçbir kitabı onun kadar dokunmamıştır ruhuma
İfşa olmak istemiyorum zaten bir kişi tanıyor beni yAni bildiğim kadarıyla.burada istediğimi maskesiz bir şekilde ifade etmeyi seviyorum. Acımı da mutluluğumu da kimseye belli etmeden yaşamayı seviyorum. O yüzden burada yazdıklarımı,ifade ettiğim duygularımı dışarıda birilerine açıklamak istemiyorum. Beni bulursanız kimselere söylemeyin olur mu sayın yazarlar bana özel kalsın burası,rahatça ifade edebileyim yaşadıklarımı çünkü dediğim gibi çekinmekten değil hissettiğim her şeyi kendime gizlemeyi sevdiğimden :)
Sayın yazarlar az önce gözlerimi kapattım ve düşündüm bir dakika. başımı yastığa rahatça koyacak kadar rahat vicdanım,üşümeyecek kadar sıcak yatağım,aç olmayacak kadar tok karnım,derdimi dinleyecek arkadaşlarım,eksikliklerini hissetmediğim ailem var bu dünyada. Daha ne isterim ki ? Gözümü şükrederek açtım. Demem o ki size tavsiyem olsun siz de bir dakikalığına kapatın gözlerinizi ve hayatınızdaki iyi şeyleri düşünün,kötüleri bir kenara itin. Ki iyi olsun geceniz 💫
Çok yaparım bunu ağaçlara derdimi anlattığım çoktur. Keşke sadece bitkilerle konuşsam hayvanlarla da çok muhabbetim vardır yanından geçtiğim kediye köpeğe nabıyon burada der sohbet ederek geçerim. Ve cansızlarla da çok konuşurum jdjdjd her şeyle muhabbetim var maşallah
Karttan hiç para harcamayıp eksiden çıkabilmek Kitap okumak Aile evi yemeklerine doymak Bebiş kuzeni bol bol sevmek Derslerden vakit ayıramadığım işleri yapmak Kötü hava şartlarına rağmen Ankara ya dönebilmek
Sınavdan sonra bir hafta dağıtıp ondan sonra üç hafta stres altında olduğum her an düşünüyorum bunu.üzülüyorum en fazla gülüp en fazla eğlenebileceğim yaşlarımda kütüphane köşelerinde süründüğüme. Ya da dışarı çıksam bile aklımın bir köşesinin huzursuzca beni rahatsız etmesine. Hem de bunların sonunun geldiği hali gördükçe çok daha fazla üzülüyorum. Neyse ki birbirimize sahibiz arkadaşlar yoksa çekilecek dert değil valla :(
Çokça barındırırım içimde.zira Sayamayacağım kadar çok yer edinmiştir yüreğimde. Yalnızlığı,kendimle vakit geçirmeyi çok severim ama nadir de olsa sorguladığım zamanlarda sebebini yol her zaman hayal kırıklıklarıma çıkar. Dedim yA o kadar çok yaşadım ki hele ki arkadaşlık konusunda bir şekilde her şeyin ucu oraya dokunuyor.her mutsuzluğumun sonu oraya çıkıyor. Ama bir yandan da güzel aslında iyi bir tecrübe.çünkü yenileri eskileri kadar acıtmıyor içimi. O kadar fazla doldurmuyor gözlerimi. Artık Bağışıklık kazanmışsam demek ki :)
Bugün şu her yerde yazan şey bizzat başıma geldi. Yolda şarkı dinleyip bulutlara baka baka yürürken birden ayağım takıldı kontrollü bir düşüş yaşadım(allahtan kontrollüydü) sonra ayağa kalkmaya çalışırken bir daha düştüm kdjdjdjd çok kalabalık bir yer değildi bana gülecek kimse olmayınca kendi Halime kahkaha attım. Asıl olay sonra başladı. Ne olduğunu çözemeden bir de baktım ağlıyorum hıçkıra hıçkıra.içimde biriktirdiklerim küçücük (!) bir düşmeyle kendini göstermiş oldu böylece.Neyse bir klasiği daha yaşamış olduk…
Seksendört ün kendime yalan söyledim şarkısında; Paramparça bütün aynalar içinde kan revan birisi var kısmında içinde kelimesini içimde sanıyordum. Neyse fark etmez zaten içimde de kan revan birisi var 🚬 mxıxjxmdkd
Çok ilerlerse sizi mahvedecek bir duygudur umutsuzluk.Çünkü olumlusu olan umut önemlidir;yaşama tutunmayı sağlar,en kötü zamanları atlatmana yardımcı olur,her düştüğünde seni kaldırır, her güne yeniden başlaman için gereken tek duygudur. Her duygunun bir telafisi olur yokluğu kolay atlatılır ama umut yoksa olmaz,yaşanmaz bence. En ufak,en imkansız,en saçma bir umut bile umutsuzluktan bin kat daha iyidir. Umarım hiçbirimize uğramaz umutsuzluk. Umarım Her zaman bir sebebimiz olur güne gözümüzü açmak için,her zaman bir umut yoldaşımız olur hayata devam edebilmek için,her zaman bir hayalimiz olur içinde umudu barındırmak için 🤍
Müze bileti,lisede en sevdiğim saat,küçük kuzenimin çizdiği resimler,doğum günümde üflediğim mumlar,bir çikolata kağıdından bana yapılan uçak,tek başına yaptığım işk otobüs yolculuğunun bileti,en sevdiğim çocukluk kitabım ve daha bir çoğu. Ha bir de en ilginç olanı var küçük bir çikolata :)
umut aşıladığı da oldu düşlerime,intihara sürüklediği de. İçten bir şekilde güldürdüğü de oldu haykıra haykıra ağlattığı da. Zirveye çıkardığı da oldu en dibe sürüklediği de. Ölümü de tattırdı en yakından,bir hayatın doğuşunu da hissettirdi uzaklardan. Gecelerimi aydınlattığı da oldu gündüzlerimi karanlığa boğduğu da. Hiç yalnız bırakmadığı da oldu kalabalığın içinde kimsesiz bıraktığı da. Sevdirdi de insanları, nefret de ettirdi insanlıktan.
Özel kılmadı kendini. her yıl gibi;öğreteceklerini öğretti,hissetmem gerekenleri hissettirdi,yaşamam gerekenleri yaşattı. Ve beni yaşayamadıklarıma bir adım daha yaklaştırdı.
Sevgili günlük depresif başlayan bir günü saçma bir şekilde huzur içinde kapatıyorum. Yarının güzel bir gün olmasını, iki gün boyunca hiç eğlenmediğim için atamadığım kahkahalarımı telafi etmesini umuyorum. Ha bir de gece güzel rüyalar görürsem iyi olur tabi :) Ben uyuyacağım hadi iyi geceler herkese sayın yazarlarrrr (ders çalışanlara iyi çalışmalarrr)
Çocukken güneş olmak isterdim, Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak. Çünkü güneşten sıcaktı kalbim. Büyüdüm derken, yaşam denen ayazda üşüdüm. Soğudu buza döndü kalbim. Ne “güneş” olabildim, Ne “çocuk” kalabildim. Özdemir Asaf
Dedemi kaybettiğimizde mezarlık dönüşü evin önünde duran arabasının yanında ağladığımızı hiç unutmam.kolundan hiç çıkarmadığı saatine bakarken,gözlüğünü elimde tutarken,bizim için yaptığı salıncakta sallanırken hep anılarımız gelir aklıma. Anlam yüklediğimiz eşyalar değil de o eşyalarla geçirdiğimiz zamanlar,yaşadığımız anılarmış gibi geliyor bana. Ölmeyen anıların ölmeyen eşyalarda yaşaması bizim için hüzün değil de teselli kaynağıdır belki de
En sevdiğim, uğruna herkesten vazgeçebileceğim, onu inciteni hiç çekinmeden ezeceğim, canımdan kanımdan bir parçanın beni anlamadığını bugün bir kez daha fark ettim. Zaten kendi içimde bir savaştayken hayat karşısında bu kadar yorulmuşken bunu bir kez daha hissetmek beni kıskandığını düşünmek içimi yaktı…
Kendime olan inancımı kaybettiğim,her anlamda çöküşte olduğum,ilk defa yaralarıma merhem olamadığım,hayal kırıklıklarımı dipten uca hissettiğim,umutlarımın tükendiği,kendimi anlatmaya kelimelerimin yetmediği,sevdiklerimin bile iyi gelmediği bir gece. Kendi kazdığım Bir çukura düşmüşüm de içinden çıkamıyormuşum gibi bir gece…
Çok severim kendisini çok tatlı kibar samimi birisidir lavinia. Her konuda bir bilgisi vardır. Fikirlerine çok güvenir,konulara bakış açısına hayran kalırım. Kendisini tanıdığım için şanslıyım. Sizi seviyorum sayın Lavinia 💙💙
Gerçekten adına başlık açılması gereken bir sınavdı. Neydi o öyle hala kendime gelemedim zaten çıktıktan sonra iki saat boş gözlerle etrafa bakıyordum. Bu sene kalma korkusunu bir kez daha derinden hissettim tşk gütf
Bugün gözümün önünde adeta sandalye kapmaca oynandı bir ara sesli gülmemek için kendimi zor tuttum. Sandalyesine bir şey olmayan izleyen taraf olunca komik oluyormuş 😂
Yanlış anlaşılmaktan çok korkuyorum sayın yazarlar.istemeden başka şeyler ifade etmekten,başkalarının zihnine yanlış şekilde işlemekten çok korkuyorum.ben düşüncelerini bana yakın hissettiklerimi tanımak istiyorum sadece.insanların ruhunu keşfetmek istiyorum.onların ruhunda var olmak,düşüncelerinden bazılarını kendime katmak istiyorum.gözlerini okumakla kalmayıp karmaşık zihinlerini de okumak,fikirlerini incelemek istiyorum.benden korkup kaçmalarını değil benimle konuşup anlaşmalarını bekliyorum.
Ama öyle bir çağdayız ki her şeyin sonu o malum, herkesin diline düşmüş olan,bambaşka hisleri de kendiymiş gibi gösteren,aslı tek olan ama asla tek kişiye verilmeyen,o nadir bulunan duyguya çıkıyor. Ama ben o duyguyu hiç yaşamamış biriyim, o duygunun cahiliyim . O yüzden tam olarak ne olduğunu,ne hissettirdiğini,denk gelirsem nasıl anlayacağımı bile bilmiyorum.kaldı ki hissedip,hissettireyim…
demem o ki kaçmayın benden,korkmayın da düşüncelerimden.çünkü ben ne hissettiğini bilen,yüreğine dokunan her duyguya sonuna kadar sahip çıkıp onları savunabilen biriyim. Ne hissedersem onu söyler onu yaşarım. bana zaman verin olur mu?öylece yargılamayın beni tanıdıkça anlayacaksınız,anlayacağız birbirimizi.sadece zaman istiyorum.zaten dolu olan zihninizi daha da karıştırmak değil amacım. Benim dilimden konuşan düşünceleri keşfetmek,benim gibi dile getirenleri görüp mutlu hissetmek tek amacım…