red

“Zulmün olduğu yerde tarafsızlık namussuzluktur.”

demiş Cemil Meriç; Necip Fazıl da geri durmamış eklemiş:

“tarafsızlık diye bir şey yoktur, hakkın tarafgiri olmaya tarafsızlık diyoruz.”

Velhasıl ister tarafsız deyin kendinize ister taraf; ister hümanist olun ister faşist; kendinize ne isim taktığınız önemli değil. Önemli olan nerede durduğunuz.

Ebeveynlerime kaptırırdım

türkçe'ye "hayatımın şarkısı" olarak çevrilen fransız komedi-drama filmidir.
az önce bitirdim filmi.çok tatlı,içimi ısıtan bir film olduğunu söyleyebilirim.bazı sahnelerde ise tüylerimin diken diken olduğunu,gözlerimin dolduğunu söylemeden geçemeyeceğim..tavsiye ederim :)

Soğan nedir bilir misiniz?
Esansların harman olduğu, Anadolu mutfağının kucaklaştığı, yerin altından kopup sofralara bin bir formda gelen mucizedir.
Soğanı sevelim, soğanı yiyelim.

sözlü sınav deneyimimin çok çok az olmasına rağmen "sözlü sınav" diye cevaplandırabileceğim başlık. cevabını bilmediğin bir soru soruluyor ve karşındaki hoca bir şeyler söylemeni bekliyor. "bilmiyorum hocam, bunu geçsek olmaz mı?" diyemiyorsun. yazılı sınavdaki gibi boş bırakıp veya herhangi bir şıkkı işaretleyip geçemiyorsun. ya da mesela yazılı sınavı iyi yapamadığında sadece düşük not alıyorsun ama sözlüde azar işitme riskin de var.
bir sürü şey çalışmışsın mesela ama hoca gidiyor, senin iyi çalışmadığın yerden soruyor. "hocam ben şunlara iyi çalışmıştım, ordan sorsanız.." diyesin gelse de diyemiyorsun. yazılı sınavda neredeyse her konudan soru geliyor soru sayısı fazla olduğu için ama sözlüde sadece iki üç soru soruluyor. şansına ne çıkarsa artık. yani bilmediklerini bildiklerinle telafi etme şansın çok düşük.
cevabını bildiğin bir şey soruluyor, sen cevap verdikçe hoca daha da detaya inip başka şeyler soruyor. doğru mu cevaplıyorsun, yanlış mı cevaplıyorsun ondan bile emin olamıyorsun çünkü hoca ona da bir tepki vermeyebiliyor. zaten streslisin, hocaların karşısında iyice geriliyorsun, koşarak uzaklaşasın geliyor ama yapacak bir şeyin yok. kısacası elinden hiçbir şey gelmiyor. söz konusu çaresizlikse daha ne olsun...

diş muayenesi sırasında doktorun sana bir şeyler sorması.cevap vermeye çalışırken ağızdan tuhaf sesler çıkması.kapanış..

bojack horseman - at
leyla ile mecbun - ismail abi (yine at olabilir)

karşıdaki görüyormuşçasına kafa sallamak

hayat bana pop-up reklammışım gibi davranıyor.

Yarasa

Başıboş değiliz, olmayacağız, olamayacağız.

Benim için kuran-ı kerimdir.

Yeni yıldan değil de kendimizden bir şeyler beklediğimizde gerçekleşecek olan birtakım hayallerdir.

sık sık başıma gelen garip olay,saç keserken birden makası bırakıp sigara molasına çıkanı mı dersin karşı dükkana gidip dönmeyen mi dersin sokaktan geçene laf atıp yarım saat dönmeyen mi dersin lakayt ve paranormal bir olaydır sebebi meçhuldur berber değiştirsem de kurtulamadığım insanı sinir krizlerine sokan bir olaydır.(yazarken bile sinirlendim)

the cosby show'dan cheers'a, seinfeld'den family guy'a, the 70s show'dan modern family'ye, brooklyn 99'dan office'e, chuck'dan two broke girls'e; yirminin üstünde komedi dizisi izlemiş olan ben, tek bir bakınız vereceğim size: (bkz: parks and recreation)
https://www.imdb.com/title/tt1266020/?ref_=nv_sr_srsg_0

parks and recreation'ı bu denli mükemmel yapan birçok etmen bulunmaktadır. birkaçından çok uzatmadan bahsedeyim:
1. karakterlerin doluluğu: her bir karakterin geçmişine uzun zaman ayırılmış, karakterlerin çok boyutlu olması sağlanmıştır. stereotype komedisinden uzaktır. stereotype kullanmak çabuk ve kolay prim sağlar: modern family dizisinden gloria bunun en güzel örneğidir. (bkz: amerikan dizilerindeki latin tiplemesi). karakterlerin ne yapacağı hiçbir zaman tahmin edilemediğinden dizinin başı ve sonu arasında bariz bir gelişim ve ilerleme görülür ve bu da izleyicinin karakterle bütünleşmesini sağlar.

2. salt komedi barındırmaması: parks and recreation, komedi dizilerinin yalnızca komedi barındırmaması ve hayattan kesitler de içermesi gerektiğini bilen ve hatta ancak bu başarılırsa kalıcı olacağını bilen greg daniels'ın yapımcılığında oluşmuştur. office'in de yapımcısı olan greg daniels'ın, komedik dahi michael schur ile olan işbirliği ile ortaya çıkan bu proje, şahsımın televizyon ve beyaz perde ekranlarında gördüğü en mükemmel aşk hikayesini izleyenlerin beğenisine sunmuştur: leslie knope- ben wyatt.

3. çıkış noktası: çıkış noktası özel ve tektir: iki başarılı kadının dostluğu

4. espri anlayışı: bayat değil günceldir. tbbt'de sıkça görülen tek repliklik komediye dayanmaz. bölüm boyunca hep bir tebessüm halindesinizdir, kahkaha attığınız yerler de oldukça fazladır. mockumentary tarzında çekilmiştir. türünün ilk örneklerindendir.

uzun lafın kısası mükemmeldir sayın yazarlar, yoksa bu saatte bana hiçbir kuvvet bu uzunlukta bir entry yazdıramazdı. iyi seyirler.

dipnot: chuck izlemediyseniz onu da izleyin derim. onun yeri de apayrıdır.

Burada Kuantum Mekaniği sorunu da çıkmış ona da değinmek isterim. Bakınız teizmdeki düzenden kasıt bir sanata baktığında gözüne hoş gelmesi değildir -hoş bu da olabilir fakat teorik olarak böyle olmadığı zannındayım-. Düzensizlikte kurallar kuramlar olmaz. kaotik ortamda siz formülüze edilmiş denklemler bulamazsınız zira önceki formülüze ettiğiniz olaya uyan nesne kaotik ortam tanımı gereğince daha sonraki yapacağı hareketlerde o formülüze ettiğimiz formüllere uymayacaktır. Formülüze edilme şöyle olur: Evrende görülen bir takım hareketlerin sürekliliğini bulur ve onu birtakım deneylerle sınayarak formülüze ederiz. Buradaki formüllerden kastım sadece fiziği kapsayan şeyler değildir tıpı ele alırsak anomali olarak kastettiğimiz şeyler dışındaki tanımlarımız da buna girer. Mesela makroda gözlemlediğimiz gezegenler keplere uyuyorsa bizler diğer gezegenlerin de buna uyduğunu söyleriz. birsu molekülündeki atomların uyduğu kurallara çinde bulunan topraktaki atomların da uyduğunu düşünürüz. şahsi kanaatimce düzen budur. Kuantum mekaniğine gelecek olusak da mikroya indikçe entropi diye tanımladığımız -entropiyle daha fazla ilgilendiğimiz- bir şey var. Buradaki tanımımız "maddeler kendilerini maksimum düzensizlik minimum enerjiye ulaşmaya çalışır" Buradaki entropi tanımıyla tanrının uyuşmadığı yönünde görüşler olsa da aslında entropinin tanrının direkt olarak bir çıkarımı olduğunu düşünen görüşler de vardır. "Madem evrende her şey kendini minimum enerjiye çekmek istiyor, öyleyse evreni dağılmaktan ve düzensizliğe gitmekten alıkoyan bir enerjiye ihtiyaç vardır. Bu enerji evrenin her yerinde, mikro alemden, makro aleme kadar hükümlerini icra edebilmelidir; evrenin düzenini ve enerji seviyesini devam ettirebilmesi ancak bu şekilde mümkün olabilir." fikri çıkabilir. Burada bu teze karşı çıkılan görüş maddeler aracılığı ile karşı çıkış olduğunu ve bahsettiğimiz metafiziksel üst bir varlığın varlığına ihtiyaç duymayacağımızı söylenebilir. Fakat bunu dediğimiz takdirde buradaki temel tartışma düzen değil nedensellik olacaktır. Nedensellikte de sanki Hume veya gazali muazzam noktalara temas ederek sanki bu nedensellik tartışmalarında haklı olan taraftadır -konumuz burası olmadığından değinmek istemedim- Biraz genel perspektif çizebilmişimdir umarım Kuantum mekaniğine. benim fikrim ise şöyle. Mikroda hareket eden kuarklar, atomların entropisi -veya tanımlamalarca kaotikliğe uyması fakat buradaki kaotikliği ben pek böyle tanımlamıyorum zira biz mikro düzeyde de bilim yapabiliyoruz buradaki kaotiklikten kasıt öngörülememedir. Öngörülememeyi kaos olarak adlandırırız- makro düzene veya mikroya götüren ölçekten daha yüksek ölçeklerde belli kurallara uyduğunu biliriz. Hatta yukarda da bahsettiğim gibi bu kurallara uymasından ötürü biz bilim yapabiliriz. Zaten kuralları da biz tanımlıyoruz :D yani herhangi bir kuraldan bahsediyorsak evet maddelerin ona uyduğunu ve makroda düzenin olduğunu söylüyoruz. Hatta bu düzen o kadar algımızda ilerlemiştir ki Hume buna "insan alışkanlıklarıyla yaşar" minimalinde bir şey söyler ki evet baktığımızda bu böyledir. Uçan bir atın varlığı alışkanlıklarımıza ters olmasından dolayı veya daha da ilerletirsek var olan ve evrendeki düzene şüphesiz inandığımızdan dolayı buna mantıksız deriz. Buna mantıksız dememizdeki sebep alışılagelmiş alışkanlıklarımız ve evrendeki düzen tanımımıza uymaması. Her neyse demiştim ki mikro düzendeki öngörülememeyi makro düzeyde göremiyoruz kurallara uyuyorlar. Kendi içinde kaotik olan maddeler -tanım gereği kaotik kullanıyorum- nasıl makroda kurallara uyuyorlar? *Mikrodaki kaotikliği öyle tanımlamıyorum dememin sebebi bizim mikroda da bilim yapabiliyor olmamız.*

Öncelikle düzenin nasıl olması gerektiğini iyi bilmek lazım. Düzen her şeyin olması gerektiği gibi olması demek yani hikmetli olmalı. Yani uyumun olması her şeyde en iyi değil de en uyumlunun olması. zaten en uyumlu olması onu en iyi yapandır. Sonra da düzen kurarken neler olmalı bu bilinmeli. Mesela Aldous Huxley Cesur Yeni Dünya okuduydanız orada alfa beta gibi sınıf tabakları vardı hepsi de kendine ait yerlerle uğraşıyorlardı. Birisi onlara niçin hepsi alfa değil yani her özellikleri ile mükemmel şekilde değil diye sorduğunda o da alfaların belli miktarda olması gerektiği diğerlerine yani sıradan ama ehemmiyetli işleri yapacaklara da ihtiyaç olduğunu yoksa alfaların muktedirliğinden ötürü ortalığın isyan kaos ve çekişmeden geçilmeyeceğini söyler. Yani mevcudat mutlak özellikte olmadıklarından her mevcudat kendine ait becerikli olduğu alanda uğraşmalı. Kainatta her şeyi böyle bir çerçeveye alıp incelemeliyiz. Şunu bilmeliyiz bize eksik kusurlu yanlış kötü gereksiz gelen şeyler öyle düzensizlik değil tam tersi düzenin gerektirdikleridir. Yoksa rüzgar oraya buraya eser durur yağmur sel oraya buraya intizamsız akar ve biz bunları kendimizce hatalı kötü görürsek yani 'feleğin nizamını kendimizce bize münasip olması gerektiğini savunursak çok büyük bir yanılgıya düşeriz.' 1 tane özlü söz ekleyeyim bitireyim yazı biraz uzun ve kusurlu olmuş olabilir mazur görün

-Bir sanatın, eserin sanatkarı unutulursa dikkate alınmazsa sanata dair incelikler ve o sanatın kıymeti anlaşılamaz. (Resim, heykel, kitap gibi şeyler uğraşanlar benim dediğimi çok daha iyi anlayacaktır.)