Anonimken entry'lerimi nasıl da özenerek yazıyordum. Gönder butonuna basmadan önce 3-5 kez okuyordum ve bazı değişiklikler yapıyordum. Bu kelimenin yerine şu kelime daha mı estetik olur sankiler havada uçuşuyordu. Şimdi öyle mi? Hiç yok 15 kişi tanıyordur artık beni :') parmaklarımı klavyede rastgele gezindirip giriyorum entrylerimi :((
bir şey itiraf et
Kalbimde kocaamaaan bir boşluk var, neyle doldurursam doldurayım her şekilde boş. Bilmiyorum belki de öyle kalmasi gerekiyordur. Özü budur?
Hayatında olan her şeyi ama her şeyi sanki dünya'nın en önemli şeyiymişçesine bana anlatan ama benim anlattıklarımı zerre kadar dinlemeyen insanlara uyuz oluyorum.
Ya ben senin terapistin miyim, kırmızı oda manolya hanım mıyım, gülseren budayıcıoğlu muyum ben? Sen bana anlat ama beni dinleme…Ne biçim iş bu anlamadım.
Ya ben senin terapistin miyim, kırmızı oda manolya hanım mıyım, gülseren budayıcıoğlu muyum ben? Sen bana anlat ama beni dinleme…Ne biçim iş bu anlamadım.
Bana taş atmadın demi🥲
Hayır :) öyle bir durumda buraya mı yazarım ;)
Ama özelden yazmanı isterim,yazmazsan konuşmazsan bilemem ve kendimi düzeltemem🚀
Bazen kendime eksi vermek istiyorum.
Bazen sebepsiz üzülüyorum, bildiğiniz yani öyle durup dururken.
Hayatımda biri var, benim için değerli biri aslında ama bana hep anlatmakla meşgul. Beni hiç dinlemiyor. Bu çok yorucu benim için, mesajlaşırken bile benim mesajlarımı okumuyor sadece anlatmak istediği şeyi anlatıyor. Bazen düşünüyorum, niye hayatımda tutuyorum ki onu?
Küfür ediyorum ama s.ktr edin
Deniyorum umarım başaracağım
Çöpe atabilirsiniz. Başkaları da faydalanamasın.
Haklısınız sayın armut
klavyede hashtag' in nerede olduğunu bilmiyordum, bulamamıştım yani. hashtag' e ihtiyaç duyduğumda google' a "hashtag" yazıyordum, ordan copy paste yaparak kullanıyordum. zaten çok nadir kullandığım bir sembol olduğu için sorun etmiyordum. az önce yine #' e ihtiyacım oldu. dedim ki kendi kendime, "klavyede bulunmaması gibi bir şey söz konusu olamaz, dikkatli bakmamışsındır, o yüzden bulamadın." gerçekten de dikkatlice arayınca buldum. artık kolaylıkla kullanabilirim. ahahahahah çok mutluyum. benim için büyük, insanlık için küçük bir başarı. #claricestarlingboşyapıyor
Hayatım ellerimden kayıp gidiyor. Hem sosyal hayatım hem akademik hayatım Ve ben sadece izliyorum. Bunu az önce fark ettim, hiçbir şey yapmıyorum. Duruyorum sadece.
son zamanlarda kendimi hiç güvende hissetmiyorum. hem hepimizin bildiği sebeplerden hem de tecrübe ettiğim, gözlemlediğim birkaç şeyden sonra oldu bu. dışarı çıkasım bile gelmiyor, ileride bu mesleği nasıl yapacağım diye düşünüyorum. birine güvenip nasıl aşık olacağım, biriyle nasıl yeni bir arkadaşlık kuracağım diye düşünüyorum sürekli. düşündükçe içinden çıkamıyorum düşüncelerimin. ne olacak böyle onu da bilmiyorum, tek bildiğim beni huzursuz ediyor bu çevre. bir an önce kendimi güvende hissedeceğim yere gitmek istiyorum.
Niye hep ben itiraf etmişim ya, bana terapi mi yapıyoruz napıyoruz :(
Benim adım...
Şok oldunuz demi
Senin adın ileleualatyreaşık
Evet o da göbek adım
Benim adım:
Ben arkadaş olarak görmüyorum, özele gelin lamsmsms
O mevzuyu aştık az önce doğru
Kaşe imza ruhdoc...
Neyse ki bu kalp ilk defa kırılmıyor 💔
Sözlükte o kadar çok vakit geçiriyorum ki artık rastgelede de daha önce okuduğum ve artıladığım entryler çıkıyor karşıma.
Dört yaşında değilim ve süt içmeden uyuyamıyorum.
Bazen 2016 ygs birincisi cemre efe karakaş'ın linkedin hesabına bakıyorum, kendime “sen nasıl insansın, bak millet neler yapmış” diye kızıp kapatıyorum.
Not: En son Londra'daydı, bu sene bitiriyormuş okulu.
Edit: Bu arada ben kendisini arada spotify'dan da takipliyorum.
Not: En son Londra'daydı, bu sene bitiriyormuş okulu.
Edit: Bu arada ben kendisini arada spotify'dan da takipliyorum.
Bişolmaz. 2017 ygs birincisi cerrahpaşada:)
bu yaşıma geldim, hala bazı yemekleri yerken çok zorlanıyorum, ağlayasım geliyor tadını sevmediğim için, midem bulanıyor kokusundan. annem "bir şey olmaz kızım, sağlıklı olduğu için yemeye çalış. doğru düzgün beslenmiyorsun, sonra halim yok, yorgunum diyorsun." diyor. ve ben ağlamaklı bir şekilde, sırf sağlıklı olduğu için o yemeği yiyorum.
bazılarını aşırı sağlıklı da olsa yemiyorum bu arada, yiyemiyorum. üstüne para verseler yiyemem onları. ama işte, tolere edebileceklerimden bir şekilde faydalanmaya çalışıyorum... yine de yemeği sevmiyorum diye ağlayasımın gelmesi çok saçma geliyor düşününce, sanki 15 yıl önce bırakmış olmam gerekirmiş bu hissi gibi.
bazılarını aşırı sağlıklı da olsa yemiyorum bu arada, yiyemiyorum. üstüne para verseler yiyemem onları. ama işte, tolere edebileceklerimden bir şekilde faydalanmaya çalışıyorum... yine de yemeği sevmiyorum diye ağlayasımın gelmesi çok saçma geliyor düşününce, sanki 15 yıl önce bırakmış olmam gerekirmiş bu hissi gibi.
Önüme pırasa koyulduğunda oluyor bu bana bir de ısıtılmış patatesli kızartmasında
Bir kere annemle kavga ettim kızartmayı ısıttı diye, yemeyeceğim diye ağlamıştım
pırasanın gözünü seveyim ya ahhkjasjdj
Yok artık!!!!
beni ağlatanlar hayvansal ürünler oluyor genelde :( sebzeler kalp ben ama işte sebzeler yeterli proteini veremiyorlar maalesef :((
Buraya bir şey yazıp gidecektim ama ne yazacağımı unuttum, şimdi o itirafı yazmışım gibi yapabilir miyiz?
Vay be! nasıl bir itiraf yaptınız böyle. Sözlük, bu itiraftan sonrası ve öncesi olarak ikiye ayrılmalı aksi durum kabul edilemez
ben de şu an dumur bir haldeyim ne desem bilemedim sizden beklemezdim sn ileleualatyr
Bu cevapları nasıl beğenebilirim yaaa!!!! İyi yazarlar biriktirdim hepsi dostum olduuu 🧡🧡🧡
aga ben okumak istemiyorum vallahi bunaldım yeter da 4 sene ilkokul 4 sene ortaokul 4 sene lise üniversite sınavına hazırlan cart curt e tamam abi adam olana fazla bile ne bu fizyoloji anatomi cart curt aaaa salın beni
bunalıyorum sözlük daralıyorum
Okuma olayını ilkokulda bırakmadığımız için hep bunlar :(
fen bilimleri ders olarak geldiği zaman bırakmak gerekiyordu haddimizi aştık hata yaptık
Bazen bir başlığı görüyorum, bir şey yazmak için giriyorum, sonra fark ediyorum ki yazacağım şeyi daha önceden yazmışım.
Bir kere ismimi fark edemeyip kendimi beğenmeye çalışmıştım.
Bir kere ismimi fark edemeyip kendimi beğenmeye çalışmıştım.
Anatomi çalıştığım günler Türkçe konuşmayı unutuyorum.
Bi de bayıl istersen ileleualatyr :d
Onu da yapıyorum arada
Bugün Makyajım o kadar güzel olmuş ki silmeye kıyamıyorum şu an :(
bu saatte hâlâ güzelse biraz daha dursun, kıymayın zaten :((
:( çok geç
Neyse yarın bi daha yaparım aynısını(yapamadı)
neden yapamayasınız, o ışık var sizde. gözlerim kamaştı bakın 👁
Bugün oldukça mutluydum. Saat on bir oldu ve mutluluğum azaldı. Külkedisi gibi bal kabağına dönüşeceğim birazdan.
kalbim bazen çok acıyor. dinlediğim, duyduğum, öğrendiğim, empati kurup anlamaya çalıştığım bazı şeyler canımı çok yakıyor. altında eziliyorum bazı şeylerin. elimden bir şey de gelmiyor. üzülmekle yetiniyorum.
Zamanında tüm türkiyenin suyunu çıkarana kadar dinlediği popüler şarkılarını arada açarak geçmişi yâd ediyorm. örneğimsi:
(Ders seçimi de bununla yapılmıştırr)
Edt: bir az vizyon
(Ders seçimi de bununla yapılmıştırr)
Edt: bir az vizyon
"bir az" değil "bir çok" vizyon şeklinde yorumladım
twitter'da herkes bir anda kaybolunca buraya geldim.
bu nasıl mümkün olabildi?
bilmiyorum ya hdbajak
Kabsbssjsb
Yukardan bir yerden bizi izliyor diyordum
anneler böyledir...görünmese bile hep arkanızdadırjsjdsnjk
büyük konuşmak hep mi falsoyla biter sn ilele
büyük konuşmadım hani nerede ben hep elli liralık konuşurum
Anlıyorum sksnsj
Çok özlemiştim 1 gün boyu ❤️❤️❤️ dbdndn
varlığımda kıymetimi bilmeyeni yokluğumla terbiye ederim
Ouiiiiiii haklısınız hata ettik affet!!
Çok doğru bir racon hanımefendi
bugün twitter'da küçük çaplı bir linç yedim. ve bana hödük dendi.
hödük kısmına üzüldüm birazcık :(
inşallah nafakayı arttırır eski karısı
bazı dönemlerde herkes mutlu olsun istiyorum, mutlu olan insanlara bakınca mutluluktan gözlerim doluyor. gerçekten.
ama belli dönemler için, aslında sahiden mutlu olduğum dönemlerde başıma geliyor bu durum. sonra diyorum ki "insan mutlu olunca, herkesin mutluluğuyla da mutlu oluyor ve mutluluğu artıyor."
ama belli dönemler için, aslında sahiden mutlu olduğum dönemlerde başıma geliyor bu durum. sonra diyorum ki "insan mutlu olunca, herkesin mutluluğuyla da mutlu oluyor ve mutluluğu artıyor."
Bir şeye alışma sürecinde fazla depresif oluyorum. Yeniliğe zor adapte oluyorum. Bazen karşıma eski entrylerim çıkıyor (haziranda yazdıklarım mesela) neşeli, gülüyorum onlara ama bir ara yazdığım entryler çok üzücü. Üzgünüm yani, umutsuzum, karamsarım. İşte o dönem benim alışma dönemimdi, şimdi alıştım gibi. Buraya, buradaki insanlara alıştım. Bir haftadır sıkça dile getirdiğim gibi pozitif hissediyorum, modum yüksek çünkü alışma döneminin sonuna geldim.
Yanlışlıkla depresyon tanısı aldığım gün, ağlayarak tüm problemlerimi anlattığım odadaki kişi ben odadan çıktıktan sonra arkamdan gelip şey demişti "anlattığın şeyler rahatlamana sebep olur. Fakat sonrasında yalnız kaldığında yine eski haline dönersin. Bu nedenle iyi olduğunu sanabilirsin ama daha kötü olacaksın" demişti. Bu sözler bende şok etkisi yaratmıştı. Çünkü cidden tünelin ucundaki ışığı gördüğümü sanmıştım. Sonra anladım ki kendi yalnızlığımdan kaçıp başkalarının kalabalığına sığınarak kendimi ve dertlerimi iyi oldu sanıyormuşum. Ama hiç iyi olamamışım. Ben depresyonu yıllarca koynumda beslemişim. Kendimle büyütmüşüm. Varlığını inceden inceden reddetmişim. Kalabalıkta huzura erdim sanıp aslında kalabalıktan korkmuşum. Başkaları mutlu olsun diye yaşayıp yaşamaktan zevk almamışım. Ben varlığını inkar ettiğim her şeyin benim varlığımın dizlerinin dibine sığındığını görmekten kaçmışım.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?