düşünceleri okumak... belki etik değil belki insanların özeline giriyor ama ben her şeyin gizli olmasından kimsenin olduğu gibi davranmamasından çok sıkıldım. olduğunuz gibi görünün..
kesinlikle ışınlanmak olurdu yaaa. düşünsene zaman kavramını baştan yazarsın yola vereceğin saatlerle birsürü gezersin dolaşırsın. canın birini mi görmek istedi tak ışınlanırsın yanındasın offf umarım bir gün ışınlanabilirim ya
kesssinlikle zihin okumak. insanlar acaba gerçekte hakkımda ne düşünüyor diye kafa patlatmaktan paranoyak olucam yoksa yakında
edit: aslında zamanda yolculuk da hiç fena olmaz. o kadar çok kişiyle tanışmak, o kadar çok olayı canlı izlemek isterdim ki... gerçi bu kafayla bir savaşta durduk yere kendimi öldürtmem de çok olası ama neyse :d
bilgi güçtür. sonsuz bilgi sahibi olmak isterdim. her an, her şeyi bilebilmekten bahsediyorum. 5 ocak 1357 yılında everestin x noktasındaki kar kalınlığından şu an putin'in kafasından geçenlere kadar. bilgiyle yapamayacağınız şey yoktur..
Bilginin güç olduğunu düşünürdüm 1-2 yıl kadar önce. Ama durum neyi bildiğinle de alakalı. Benim öğrendiğim bazı bilgiler bende korku hissi uyandırdı mesela. Her şeyi bilemeyeceğim bilgisi acizliğimi hatırlattı. Ya da bilginin niteliği de önemli. Gereksiz bilgilere hiç lüzum yok.
dünyadaki tüm dilleri anlayıp konuşabilmek isterdim. istediğim zaman görünmez olabilmek isterdim. bir de okuduğum her şeyi hatırlayabilmek isterdim (ama sadece hatırlamak istediğim zaman hatırlayayım yoksa zihnim çöplüğe dönebilir..) üçünün arasında seçim yapamıyorum o yüzden hepsini yazdım:/
İnsanların kalplerinin içindekileri tüm şeffaflığıyla görebilmek isterdim ruhlarına bakabilmek gibi yani...yanlış anlaşılmasın onların üzerinde hiçbir hakimiyet istemem sadece göremediklerimi merak ediyorum
Sanırım geçmişe gitmeyi, yaşadığım sonradan ne güzelmiş ya dediğim şeyleri tekrar yaşayıp geri dönmek isterdim, anda farketmeden yaşadıklarımız zaman geçtikçe kıymetleniyor çünkü geçmişe gidip anın tadını daha iyi çıkarırdım belki