poyrazkarayel

çok az rastladiğim elmas değerindeki samimiyet.yeni tanismissaniz eee daha daha nasılsınız durumu can sıkar tamam, bu bariz.ama uzun süredir arkadaşınız olan kişilerde bile bu olmayabiliyor.sessizlik olduğunda sürekli yeni bir konu açma,saçmalama isteği..bir dur susup oturalım 2 dakika.

senede bir kere yazın tattığım güzel deneyim.tek başıma cam kenarında seyahat ediyorsam bir de değmeyin keyfime.seyahat gece başlayıp sabah bitiyorsa bir haftadır yoldaymisim gibi hissediyorum bir de.kulaklikta çalan şarkılar eşliğinde kurulan hayaller benim için güzel bir deşarj fırsatı olur.ve şunu hatirlatir bu yolculuk bana , kafan attı mı böyle bir otobüse atlayıp hiç bilmediğin diyarlara tanımadığım insanların yanına gidip kafanı sifirlayabilirsin.hele ki o dinlenme tesisleri yok mu.cok seviyorum arkadaş gecenin 3'ünde 4'ünde oralarda volta atmayı.memleketime senede bir kere gittiğimden yaklaştıkça içten içe bir mutluluk sarar beni.öyle memleketime aşık falan da değilim hani.ama insan ait olduğu yeri özler.gerek okuduğum şehir gerek yaşadığım şehirdeki insanlar - arkadaşlarım hariç - figüran gibi gelir bana.basroller sanki benim doğduğum yerdekiler.

hala burdasın ya inanamıyorum sana ya.hani seni yani kırmak istemiyoruz ama git yani.en sonunda sana zarar vermek zorunda kalcaz.

bir tanem ..

bu kelime benim için klişeleşmenin ötesinde bir anlam taşıyor.bir tanem olacak kadının aklına ,gözlerine ,sözlerine hayran olmak isterim.gerektiğinde goygoy yapıp zaman öldüreceğim , gerektiğinde ülke gündemini tartisabilecegim bazen de pervasızca tartisabilecegim bir kadın olmalı.

yani benim için anlamı gerçekten "bir" tane olduğunda bana yetebilmesi.dostlukta da aşkta da .

doların yükselişi , en ön sıradan izliyorum bu sahneyi.

İki ray (ı) gibiyiz
Bir tren yolunun
Yakın olması
Neyi değiştirir
Son istasyonun

-Sunay Akın

sayın lavinianın hatrına bir şeyler yazayım da başlık üstte kalsın.her bir sarmayı yoğurda banıp yemek prensibimdir.ne kadar çoğu kişi sevmese de kara lahana sarması vazgeçilmezdir.

yazın arada otururum alırım kendimi karşıma dinlerim derdini.

borç para vermekten daha çok darlıyor bu beni.bir sefer kitabı geri aldığımda kapak nokta noktaydı.adam rotring sektirmis üstünde. hele verdiğim zat kanka bu kitap bende kalsın mı falan diyecek diye yemeden içmeden kesiliyorum.git al kitapçı orada

"mesele, en mutlu olduğun o gün en güzel hayaller kurduğun o gün ölmekmiş mesele.mesele ölmek değil dost bildiğin,en güvendiğin adamın eliyle ölmekmiş mesele.işte öyle dedi o çocuk bana."

dün kurtuluş metrosunda merdivenlerde küçük bir kız vardı akşam saatlerinde.mendil satıyordu.normalde böyle durumlarda ben o tarafa bakmadan yoluma devam ederdim.yüzünde şöyle bir ifade vardı ya alsan nolur ki.kelimelerle yazmak biraz güç ama hani hafif burukluk biraz da sitem gibi.aldım.ama üzülüyorum , ben onun yerinde olsaydım diye aklımdan geçiriyorum.

geçen sene , mansur yavaşın yardıma muhtaç aileler dağıttığı sosyal yardım kartlarıyla ilgili bir konuşmasını görmüştüm.bu kartları dağıttıktan sonra en çok neye harcama yaptıklarını incelemisler.ve en fazla çikolata alındığı anlaşılmış.bazı çocuklar çikolataya ulaşamıyor bu üzdü beni. anonim olmasam belki bunu demezdim duyar kasmak olarak algılanmasın diye ama ben naçizane bundan sonra çantamda birkaç çikolata ,kek gibi abur cubur taşımayı düşünüyorum bir çocuğu mutlu etsem de yeter.

sayın yazarlar , sözlük genelinde okuyup tahlil etmek üzere sadık hidayet'in yazmış olduğu kör baykuş kitabını belirlesek kaç yazar katılır ?

rastgele modunda entry okurken yazarların profiline giriyorum bazıları 6 ay kadar önce bırakmış ama o an yazdıkları hâlâ burada bana dokunabiliyor.bunun çok daha acısını ekşide gezerken yaşıyorum.bir yazar aşk acısını yazmış 2008-2010 gibi hemen profiline giriyorum 6-7 yıl sonra farklı dertleri farklı aşkları var ama yazıya döktüğü için o duyguları hep animsayabilecek.bazı yazarlara rastlıyorum espriler yapmış,çözüm önerileri sunmuş bir şeyler karalamış kendince adını sözlükte aratınca öldüğünü öğreniyorum bu biraz içimi burkuyor.çünkü ben yazıları okurken muhatap kişi sanki karşımda o an diye hayal ediyorum.sözgelimi siz soylediklerinizi , duygularınızı,düşüncelerinizi unutsaniz bile yazı unutmuyor.sözlüğe de bir nebze bundan kaydoldum.eğer kalıcı olursa belki uzmanlık yıllarımda belki daha geç vakitlerde bakıp 20 yaşıma selam gönderirim.fotoğraflar kadar sarsıcı hatıralardır yazılar.

"dangalak bir adam olmayayım derken fazla efendi oldum."

-cem gelinoğlu

ortak kitap okuması için öneri var mıdır ?

+ tamam abi zaten moralim bozuk üstüme gelme

-tamam bilader bişey demedim !! sana da bişey söylenmiyo yarım saattir dinliyoruz

senin dünyan dolu diyor yalan dolan
insanların içinde hep menfaat falan
onların kalbi sadece kan pompalar
benimkinde ise renkler çocuklar falan
işte o yüzden
kimseyi almaz bahçesine

derdimi-sevincimi filtrelemeden anlatabileceğim , yarın öbür gün bana silah olarak kullanmayacağından emin olduğum birisi.

sözlükte belirli periyotlarda kararlaştırılan bir kitabın bölüm bölüm tahlilinin yapılmasını isterdim.25-30 kişinin kitap hakkında , karakterlerin yapıları ve davranışları hakkında çıkarımlarda bulunmaları,kendilerinden hissettilkeri şeyleri katmaları bir kitaptan belki de 15 kitaplık deneyim kazanmamızı sağlardı.

8 ) doktorun dediğine göre psikolojik bir rahatsızlıkmış.tam da üniversite öncesi nerden çıkmıştı bu.borderline diyorlarmış adına.serhat da farkındaydı bir şeylerin ters gittiğinin.hayatını hep uçlarda yaşayarak geçirmişti.bir gün dünyanın en mutlu insanı bir gün mahkeme duvarı gibiydi yüzü.hayatını katlanılmaz kılan ise etrafındaki insanları bir gün dost bir gün kuyusunu kazan kişiler gibi görmesiydi.kafasının içi değirmen gibiydi sanki.

böyle kocaman bir değirmen don kişottaki gibi.o da mı dertliydi bu değirmenden.yok hayır serhatın değirmeni farklı.her olayı,kendisine edilen her lafı en ince ayrıntısına kadar öğütüyordu bu değirmen.o kadar ince öğütüyor ki serhatın akıl süzgecinden ayıklanmadan akıp gidiyor.e haliyle ortaya bu tutarsız davranışlar çıkıyordu . olaydan bi haber okul arkadaşları , ailesi , hocaları durumu garipseyip uzak tutuyorlardı kendilerini bu değirmenin sahibinden.okulu bırakmak mecburiyetti artık.kimse onu anlayamazdı o da anlatamazdı zaten . bir kişi hariç.bahar.ilk gülüşte aşık olmuştu bu güzelliğe .hastalığının ilerlemesine kesinlikle engel olmuştu.tutarsız davranmadığı tek insan hastalığın radarı dışında kalmış bu melek ona hep kol kanat germişti.

hepsi manyak bunların ya

seni düşünmediğim bir an,
 
bir anım yok, kör olayım
 
dağlar bile, sarsılıyor, gönlümün naağırlığından,
 
rüzgara vuruyorum kendimi,
 
belki sıyırır diye
 
ruhumu inciten
 
bu ümitsiz sevginin kurbanıyım ben
 
her sağanak yağmurda ,
 
ıslanırım
 
iliklerime dek
 
belki çeker götürür diye!!
 
içimdeki bu hasretini !!
 
faydasız!!
 
kenetlenmişsin kalbime!

ilmek ilmek
 
işlenmiş gibisin!
 
hasretinle, yüreğime
 
nereye böyle,
 
bileyim söyle
 
suskunluğunun itirafıdır
 
vefasızlığına
 
yoksa bir hayat böyle
 
yoksa yar mıydı?
 
hadi git!! hiç durma!!
 
mühim değil!!
 
vefa borcun yok
 
hadi git!
 
aldırma!
 
bırak tüm umutlarım kararsın…

bu nadide eser kulaklarımda çalıyor . ben bu gazla kardiyoya kafa atarım diye tahmin ediyorum.and içtim bugün tam anlamıyla başlayacağım.geç kalmamışımdır umarım.

hadi git!
aldırma...
 
 

kuan - deli gönül neyi özler durursun

bıçak sırtıdır biraz.

günlerimi düzene koyacağım deyip gece 4'te burada olmak.

"kokuların öyle bir inandırıcılığı vardır
ki, sözden, gözle görmekten, duygudan,
iradeden daha güçlüdür." demiştir patrick süskind das parfum adlı romanında.

volkan öge geliyor- seçim şarkısı 2019

ben senin en çok sesini sevdim
buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
önce aşka çağıran,sonra dinlendiren
bana her zaman dost, her zaman sevgili

ben senin en çok ellerini sevdim
bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
nice güzellikler gördüm yeryüzünde
en güzeli bir sabah ellerinle uyanmak

ben senin en çok gözlerini sevdim
kâh çocukça mavi, kâh inadına yeşil
aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar
hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil

ben senin en çok gülüşünü sevdim
sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran
unutturur bana birden acıları, güçlükleri
dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman

ben senin en çok davranışlarını sevdim
güçsüze merhametini, zalime direnişini
haksızlıklar, zorbalıklar karşısında
vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini

ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim
tüm çocuklara kanat geren anneliğini
nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
sensin, her şeyin üstünde tutan sevdiğini

ben senin en çok bana yansımanı sevdim
bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni
mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim
ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...


-ümit yaşar oğuzcan

"ayşegül bak sen beni maaşa bağla sen bana bak ben seni seveyim çok basit.sigortamı yaparsın akbilimi cebime koyarsın tamamdır bu iş ondan sonra bütün işim gücüm seni sevmek olur. poyraz karayel profesyonel aşık nasıl? hem öyle sabah 8 akşam 5 falan da değil 24 saat seveceğim uyurken bile düşünsene, acı çektirmek istiyorsan onu da çekeriz ama extra mesaiye girer. istersen platonik aşık bile olurum ama o çift maaş olur haberin olsun."

tek kelimeyle memleketimi anlatsam ' o benim hayatım ' .

dünyanın en büyük ordusu iki kişidir,
en kalabalık kenti de bir kişi..
başladığından beri onların bitmez savaşı
evden-eve taşınır-durur o bir kişi.

- Özdemir Asaf