richardthelionheart

yaşamakta bir türlü uzmanlaşamadım, hem de bunca yıl günün 24 saati yapmama rağmen..

Nicolas Cage oynadığı ve ortaçağda geçtiği için, haçlı seferlerinden, kara veba'dan bahsetmesi sebebiyle ilgimi çeken bu film ne yazık ki önermeyeceğim filmler listesine gidiyor. konu güzel, yorulmuş şövalyeler kara vebaya sebep olduğu düşünülen cadıyı bir şehre götürmekle görevlendirilirler. evet ilgi çekici ama sonunun böyle olacağını bilmeden önceydi..

şimdi düşününce fazla mı yargılayıcı davranıyorum diye düşünüyorum ama sonu böyle olmasa gerçekten sevebilirdim. sonuna kadar belki 6/10 vereceğim puan sonu ile birlikte 4/10'a düşüyor. ortaçağ hakkında izlenecek başka filminiz varsa buna bir eksi oy verin derim ama başka kalmadı diyorsanız belki o sisli havası, bulutlu gökyüzü, vebanın insanları kırması falan için belki izlenebilir. belki...

benzeri başlıkları gördüğüm için açmak zorunda hissettiğim başlık. iyi midir kötü müdür, insanın kendini tatmin etmesi midir yoksa gerçekten üzülmesi midir, bundan kazanç sağlamaya çalışanlara ne denir, acınan kişinin hisleri, düşünceleri akla gelir mi hiç...

bir sürü soru var aklımda. acınan kişiye ''sen muhtaçsın'' demenin bir başka yoludur gibi geliyor bazen, bazen de kötü olan bunu hissettirmek ve bundan kazanç sağlamaya çalışmaktır; duygunun kendisinde sorun yoktur, sonrasında aldığımız aksiyon onu kötü yapar gibi geliyor. gerçekten kendimize iyi biri olduğumuzu hatırlatarak kendimizi tatmin ettiğimiz ve çıkarımıza kullandığımız bir rahatlama yolu mudur acımak, yoksa gerçekten üzüntü ile yardımcı olmaya çalışmak birleşerek bu hüzünlü yardımseverlik halini mi oluşturur? her zaman acıyan kişi acınan kişiden daha eksiksiz, daha üstün konumda görür mü kendini, acısı olmayan olarak tatmin eder mi? ''acınan'' kelimesinin ağırlığının farkında mıdır bunu yaparken? yoksa karşılaştırma yapmadan mı hisseder bunu? ayrımını gerçekten yapabilir mi o da ayrı bir soru.

en sevdiğim film 1999 yılında çıkmış ilk filmidir. sadece serinin en sevdiğimi değil, genel olarak en sevdiğim filmdir. diğer filmleri de O'connell'ı canlandıran brendan fraser için ve ilk iki film de imhotep'imiz arnold vosloo için izlenir. ikinci filmin akrep kralı gerçekten rezalettir ama 2017 yapımı sırf tom cruise var diye sevinçle gittiğim mummy filminden daha rezalet değildir.

ilk filmin başında, mısırda geçen sahnelere hala bitiyorum. sadece arkeolojiye değil mısır'a, tarihe, piramitlere, firavunlara falan olan ilgimin hepsi küçüklükten beri sürekli açıp izlediğim bu film ile körüklendi sanırım. fazla abartıyorum, o kadar iyi filmler değiller belki ama hepimiz en iyi bulduğumuz filmi mi severiz sanki..

2019 yılında çıkan ve başrollerinde adam sandler ile jennifer aniston'ı gördüğümüz komedi filmi. beklentisiz izlenirse tatmin edecek bir filmdi. ikinci kez açıp izlemem ama izlediğime pişman olduklarım arasında da değil. boş vakitte açılıp izlenebilir. çok kahkaha attıran, sürekli güldüren bir film olmasa da seyri hoş sayılabilir.

Konu olarak da çiftimizin bir yata misafir olarak davet edilmesi ve yatta gerçekleşen bir cinayet sonrası olanlar anlatılıyor. cinayet çözülmeye çalışılıyor. filmin kısa olması da izlenebilir yapan detaylardandı sanırım. yavaş ilerleyerek izleyici sıkmıyor. çift arasındaki ilişki de üstüne basılabilecek bir nokta gibi sanki. şimdiden iyi seyirler.

insanın kendini üstün gördükçe alçaldığını düşündüğüm haline verebileceğim bir başka örnektir

ön izlenim ile sık karışır. biri sizi harekete geçmekten alıkoyarken diğeri hareket halinde olmanıza laf etmez. ön yargınız yüzünden biriyle hiç tanışmayabilirsiniz oysa ön izlenim biriyle tanışırken oluşur. ön yargı genelde kötü bir davranış olarak nitelendirilir çünkü denemeden, hakkında bilgi sahibi olmadan aksiyona geçirir. sizi belli düşüncelere, fikirlere karşı kapatır. ön izlenim ise bir şey hakkında zihninizde canlanan iz düşümlerdir, duyumlardır. bu zamanla karşınızdaki şeye beslediğiniz duygu ve düşüncelerinin temeline evrilir oysa ön yargı kırılması ve değişmesi zor bir duvar oluşturur.

istisnalar tabii ki olur, her şey gibi bunda da genelleme yapmak zor ama kısaca böyle ayırırdım sanırım

“bir çocuğun ölümünü görmektense, dünyaya geliş biletimi iade etmek isterim.”

fyodor mihailoviç dostoyevski, Karamazov Kardeşler

28 ocak 1981 yılında hayata veda eden cumhuriyet dönemi türk şairi. şiirini döneminden ayrı bir dil ve anlayış ile yazmıştır. az söz ile çok şey anlatmayı amaçlamış ve soyut bir şiir anlayışına yönelmiştir.

Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş,
Sersem.
Ben seni beklerken ölmem ki..
Beklersem.

tarihte bugün 1887 yılında Paris'in Champs de Mars meydanında, 1889 uluslararası serginin en büyük olayını teşkil edecek olan Eyfel kulesinin yapımına başlandı.

tüm gerçekler bir yerden sonra rahatsız edicidir ki. öyle olmasalar insanoğlu hayali ve yalanı icat etmezdi ki. keşke hayali bulmak ile yetinseydik o ayrı konu...

what we do in life echoes in eternity
- Maximus, gladiator

imrenme ile karıştırılmamalıdır. kıskançlık üzüntü ve hırs getirirken iğrenme çaba getirir. biri -imrenmek- ''ne güzel, ben de çalışıp bunu yapabilirim'' demek iken diğeri -kıskançlık- ''orada olan ben olmalıydım, o değil'' demektir. kıskançlık acı duymaktır, imrenmek ise istek duyma halidir.

en iğrendiğim insan özelliklerinin başında gelenler içindedir hırs ve rekabet isteği. başkalarını geçmek için yaşayan bir insan.. ne mutsuzluk ve bencillik ama! kendini asla geçemeyecek oluşuna da üzülmek gerekir aslında. fazla mı iğneleyici oldu? bilemedim.

gökyüzü, toprak ya da deniz diyerek cevapladığım soru. nedenim ise tüm yılları yaşamak ve görmek istememdir sanırım

en ilginç kişiliklerdendir belki de kral viii. henry. İngiltere'yi Roma Katolik Kilisesi'nden ayırarak tamamen İngilizleştirerek Anglikan Kilisesini kurması ile tanınır. 6 kez evlenmiştir ve bu kilise reformunda da evliliklerinin birinin payı vardır. bir de ilginçtir, kızıl bir sakalı olmasına rağmen zaman zaman mavi sakal'a benzetilmiştir. daha bilimsel ve doğru bilgiler için birkaç link bırakıyorum, içlerinde ilginç bilgiler de yok değil saltanatı boyunca 70 bin kişi infaz ettirmesi gibi:

https://en.wikipedia.org/wiki/Henry_VIII
https://listelist.com/kral-sekizinci-henry-infazlari/
http://www.tarihotesi.com/viii-henry-kimdir/

Sadece hayattakilerin canı acırdı. Öldükten sonra acı duyulmazdı. Ölmek, uyumak demekti. Durmak, istirahat etmekti. O halde neden ölmeye razı olmuyordu?

- jack london, ateş yakmak

1215'te magna carta'yı imzalayan, I. richard'dan (aslan yürekli :) sonra tahta gelmiş ingiliz kralı. aslan yürekli richard'ın kardeşi olan john fransa kralı philippe-auguste'e karşı toprak kayıplarından dolayı ''topraksız kral'' olarak anılmaya başlandı. elma şarabından öldüğü söylenir bazı kaynaklarda.

zaman..

''biz hayatta iken ölüm yok, ölüm geldiğinde ise artık biz yokuz.''
- epikür

“Ölüm bizim için hiçbir şeydir, bu fikre alış.”
- Epikür

aramızdan ayrılışının üstünden tam 1 yıl geçti bugün. başlığını keşke doğum gününde açabilseydik, bu yıl şu şu yaşına girdi diye. olmadı.

büyük bir neslin basketbolcusu oldu Kobe. sınıfta çöp atarken, bahçede top oynarken... seven sevmeyen herkes anardı adını. ben basketbolu onun sayesinde sevmiştim. küçükken çok izlemesem, ilgilenmesem de bilirdim ismini; izlemiştim o sarı bol şortu ile basketbol oynarken. aklımda öyle kalmış yani.

bir kez daha analım bu büyük basketbolcuyu, bu sözlükte de bir başlığı bulunsun; ölüm yıldönümünde açılmış bir başlık ama olsun..

her filmin türüne ''dram'' iliştirilir sanki ama verilmemiş olmasına dikkat ederek birkaç tavsiye vereyim, içinde izlediklerim de var izlemesem de önerirken çekinmeyeceklerim de:

The Shawshank Redemption
Forrest Gump
Braveheart
Leon
Fight Club
Titanic
Prestige
A Beautiful mind
Eternal Sunshine of the Spotless Mind
The Boy in the Striped Pyjamas
Hachi: A Dog's Tale

Bir David Fincher filmi daha. Brad Pitt, Morgan Freeman, 90'lar havası, o kirli şehrin kirli sokaklar ve 7 ölümcül günah.. aslında şu saydıklarım için bile izlenir bu film. Kültler arasında yerini almış diye biliyorum ben zaten. Yine sevmeyeni çıkacaktır diye çok övmek istemiyorum ama tekrar tekrar izlerim sanırım bu filmi o şehir ortamının yansıtılma biçimi için. işte sinema budur!

Konusunu anlatmayayım, dilerseniz günümüze de yakın bir inceleme bırakarak siz kendiniz öğrenin: (dikkat! spoiler içeriyor. incelemeyi cümle atlamadan okursanız uyarıyı göreceksiniz, gönül rahatlığıyla başlayabilirsiniz yani okumaya) http://www.brandlifemag.com/se7en-25-yasinda/

(bkz: yazarların tanıştığı ünlüler) başlığından daha çok olaya sahip olacağını düşündüğüm başlık.

sadece konserlerde ve kitap fuarlarında görmüş olan beni üzen başlıktır..

kitap fuarı anılarım... yazarı oldukları kitaplarını imzalattığımı can yılmaz ve zafer algöz ile tanışmıştım. bir de çizeri olduğu çizgi romanları imzalattığım yıldıray çınar vardı. birkaç çizer daha benim için kapak çizimi yapmıştı ama isimlerini hatırlayamadım.

bu tatsızlık yüzünden dizi ve filmler parantez içine alınamadığından yazılmamaya, belirtilmemeye başlandı sanırım sözlükte. başlık ne başlığı belli değil.. tekrar gündeme getireyim de görmesi gerekenler görsün

she looks too pretty, try to catch her

bir el kemikleri kodu da benden gelsin o zaman

nasıl geçtiğine hala bir çare bulamadığım durum, umarım uzun bir süre uğramaz yanımıza. sözlük doktor ve adayları ile dolu, yok mu bir ilacı? tahminlerim bir kişi veya müzik ama iyileştirme oranı yüzde yüz mü bilmiyorum..

zor baba olarak çevrilmiş filmi izlemek için başlangıçta aslında iki sebep var: Robert dE NİRO ve Ben stiller. sonra konu da sizi içine çekiyor ve gayet eğlenceli 1 saat 48 dakika geçiriyorsunuz. komedi filmi izlemek isteyenler için önerebilirim. serinin ilk filmi, yani eğlencenin devam ettiği 2 film daha var. iyi seyirler..

ha konuya gelirsek, spoiler vermeden açıklayayım: kısa ve net, ilk filmin konusu kızın sevgilisi, kızın ailesi (özellikle babası) ile tanışıyor. serinin diğer filmlerinde de oğlanın ailesi ile kızın ailesini birlikte göreceğiz.