aslında karmaşık ve gerçekçi bir ruh halindeyim. sanırım kendime ön yargısızca yaklaşmayı öğreniyorum. zaman zaman başkalarına dürüst olabilmek için kendine yalan söylemiş bir insandım ben. bu evreye gelebilmek için çok mu acı gerekti bilmiyorum. lakin şunu biliyorum, acıların öğreticiliği artık onlara şükran duymama yetmiyor. çünkü gerçek şudur ki acı kalbinizi yakar ve bu yanma hissine tamamen saygı duymak gerekmez. acıyla uğraşmayı terk ediyorum.
'acıyla uğraşmayı terk ediyorum.' çok derin geldi.
derinden geldi ;)