schlimazl

Belki kısalmadı ama sıradanlaştı bizim hikayelerimiz. Çünkü Ne kadar farklı olsak da Yalnızlıklarımız benzer.

Mükemmeel, harika, yağmur yağıyor yağmuuur.. Serinliği özlemişim.

Birkaç gündür Ne zaman biraz kestireyim desem uyuyakalıyorum. Bir uyanıyorum saat gece iki. Lamba açık, kitap yere kapaklanmış.. Işığı kapatıp tekrar uyuyorum. Yorgunluktan mı yoksa mutsuzluktan mı bilemiyorum artık.

Ne yalan söyleyeyim bazen sizi kıskanıyorum sayın erkekler. özellikle kendi aranızdaki arkadaşlık ilişkilerini çok eğlenceli buluyorum. Hani şu erkekler neden az yaşar adlı kısa videolar varya beni çok eğlendiriyor.Arada bir erkek kafasını yaşamak isterdim :)

Ay hatırlayamıyorum :)

Tüm haftasonunu yediği için Cumartesi nöbetleri en kötüsüdür. Bilin bakalım kim bugün nöbetçi :/

tüm pre-kliniklere aynı şeyi söyleyebilirim : gezin,dolaşın.sürekli ders çalışmak diye bir şey yok. gözünüzü korkutmayın en zor komite bile bir gün biter. anlamadıysan bir kere daha oku yine oku yine oku.bol bol zamanınız var. bırakın komiteler korksun sizden. pozitif olun ders zamanı ders,eğlence zamanı eğlence.

dönem 1 o kadar uzak geliyor ki.. o yıla ait anılarım,benliğimle beraber hafızamın tozlu raflarına kaldırılmış. yolunuz uzun ve zor. size sabır ve dayanma gücü diliyorum. şimdiden geçmiş olsun, hoş bulmanız dileğiyle.

anlayışla bastırdığım her şeyi,herkesi kaybettim.kimse için sınırlarınızdan taviz vermeyin. çünkü taviz tavizi doğurur.

"eyleme geçmeyen farkındalık pişmanlıktır."

dün asistan abinin maceralarını dinledim. daha önceden anlatan biri olsaydı okulu biraz daha uzatırdım :) nereye atanacağımın belirsizliği beni biraz korkutuyor. çünkü mezuniyet tarihim nedeniyle işim baya bir şansa kaldı. ne kadar şanslı olduğumu biliyoruz herhalde :)

Menüden bağımsız On dakikaya sıkıştırılmış olmayandır. Kahvaltıyı kahvaltı yapanlardan biri de,abartmamak koşuluyla, ona ayrılan vakittir.

Bence girmeyin. Yaptınız bir hata girdiyseniz de çıkmak için 6 yıl beklemenize gerek yok. hatırlatmakta fayda var.

1 ayda 12 nöbet kitlediler. Yaşama hevesim gözümün feri yok oldu resmen. En son 2 hafta önce dışarı çıkmışım. Schlimazl olmanın hakkını veriyorum diyelim :)

Ex olmuş.

Zamanını çalmak. Bilerek yapıldığı taktirde saf kötülüktür bu.

Anlamak için önce dinlemek gerekir. Ve insanlar dinlemeyi bilmiyorlar.

Eline telefonu alıp "arkadaşları arayayım, çay abur cubur bir şeyler yapalım" diye düşünürken arkadaşlarının mezun olduğu aklına gelir ve hüzün.. Tus bitene kadar kalsaydınız bari :/

Öncelikle beni tanıyanlar Cerrahlara karşı olan saygımı bilirler. Muazzam işler yapıyorlar, lafım asla yaptıkları işlere değil. Tavırlarından hiç haz etmediğim cerrahlar ve diğer yanda da insanlığı ve hocalığından örnek aldığım insanlar...Acaba neden bu kadar keskin iki uç arasındayız? Cevabı basit "kıdem." klasik bir laftır hepimizin duyduğu "cerrahide kıdem olmazsa olmazdır." Yaptığınız işler hali hazırda zorken neden insanlığınızı kaybedip olur olmadık hallere düşürüyorsunuz ki kendinizi. Mobbingler, kıdem olayları vs yüzünden Cerrahi asistanlarının kendine olan saygısını asistanlık sürecinde kaybettiğini düşünüyorum. Sırf birkaç ay belki birkaç yıl önce işe başladı diye kimse kimseden üstün değil. Kıdemli olunca da ben yaşadım siz de yaşayın misali devam ettiriyorlar. Bana fazla gülünç geliyor. Üzgünüm ama 30 yaşında insanların zorbalık yapması hoş değil. O kadar yorulmanın, hayatından fedakarlık yapmanın bu topluma değmeyeceğini önceden anlamıştım ama görüyorum ki siz meslektaşlarıma da değmiyor. Buraya kadar gelmek için bile birçok fedakarlık yaptım ama cerrahi yapabilmek için insanlığımdan fedakarlık yapamam. Bana bir kez daha neden cerrahi seçmemeliyimin cevabını verdiğiniz için teşekkürler. Kıdem dahili bilimlerde yok demiyorum. İlla ki var. Ama ben cerrahide yaşadığım hiçbir şeyi dahili bir branşta yaşamadım. Ne kadar zor olsa da en azından birileri sizi meslektaşı olarak görmeyi becerebiliyor,istiyor. Fiziksel yorgunluk ruhsal yorgunluğun yanında devede kulak..

Sırf yapılmış olsun diye, öylesine yapılmış bir mezuniyet oldu. Teşekkürler Gazi. Bir kere şaşırtsaydınız keşke. Ne istediniz ki bizden..

İlk nöbetimi bir cumartesi günü tutmuştum. O günden beri bahtsızım.

soğuk içince kafeini azalmış gibi hissettiriyor. soğuk kahve içince uykunuz açılıyor mu cidden? Ben hep Zevkine serinlemek için içiyorum :)

Göğsümden nefesi, ömrümden hevesi, ocağımdan ateşi aldın. Kaldın Sen gitmedin, hala bitmedin..

Bazı asistanların tavrı.
Edit : kötüymüş.

Bir kadın için çok zor iş. Sipariş ettiğim elbise ve ayakkabıların haddi hesabı yok. Bunlar tatlı telaşlar olmaktan çıkıyor sanki bir süre sonra. Zamanımın ve cüzdanımın yettiği yere kadar harcadım. Mezuniyet yaklaştıkça artık "doktorculuk" oynamayacağınızın farkına varıyorsunuz. Baktığınız her hastada sorumluluğunuz yazdığınız her reçetede imzanız olacak. Ben biraz korkuyorum..

daha önce uzun uzun bahsetmiştim. sadece şunu söyleyebilirim pediatriden kalmak hayata bakış açımı değiştirdi. o gün ne hissettiğimi net bir şekilde hatırlıyorum. beni ayakta tutan tek motivasyon kaynağım başımdan aşağı kaynar sular gibi dökülmüştü. görenler biliyor bir gün bile pişman olmadım. pediatrinin bana kattığı ayrıca beni kurtardığı arkadaşlıklardan ve bulunduğum konumdan fazlasıyla memnunum. benim için stajdan öte güzel bir hayat dersi oldu.

Yazmıyorsanız gidiyorum ben ya :)

Nadiren denk gelir. Birkaç dakika duraksatır. Gülümsetir. Belki biraz kızarmana sebep olur ve teşekkür edersin.

Bittim gözün aydın, bittim helal olsun.